سرو قدی که بود دیده‌ی دلها به رهش

سرو قدی که بود دیده‌ی دلها به رهش		نیست جز دیده‌ی صاحبنظران جلوه گهش
آه از آن شوخ که سرگشته به صحرا دارد		وحشیان را نگه آن آهوی وحشی نگهش