سایر اورژانس‌های روانپزشکی (۲)

جدول اورژانس‌های شایع روانپزشکی (۲)

	سندرم با علامتی که بیمار با آن مراجعه می‌کند			مشکل اورژانس			مسائل درمان اورژانس
	کاتاتونی			تشخیص افتراقی یک علت جسمی؛ کنترل علایم حاد			علل جسمی را رد کنید؛ اگر بخش اورژانس امکانات پالایش بیمار را برای ساعت‌ها دارد، آرام‌بخشی سریع را در نظر داشته باشید.
	دلیریوم، دمانس			نوسان مسطح هوشیاری؛ تعیین حدت (Acuity) تشخیص افتراقی؛ نیاز به مهار جسمی در حین ارزیابی بیمار			بیمار را از نظر علل جسمی ارزیابی کنید؛ به یاد داشته باشید که داروهای تجوزشده علل بسیار شایعی برای اختلالات شناختی حاد هستند.
	هذیان‌ها			درجه‌ای که باورهای هذیانی در توانائی بیمار در انجام موفقیت‌آمیز فعالیت‌های زندگی روزانه تداخل می‌کنند؛ درجه‌ای که احتمال دارد پاسخ بیمار به این باورهای هذیانی برایش مشکلاتی ایجاد کند.			زمان شروع را بررسی کنید؛ فراگیری هذیان‌ها و درجه‌ای را که باورهای هذیانی در عملکرد روزانه بیمار تداخل می‌کنند بررسی کنید به‌ویژه اگر چیزی وجود دارد که بیانگر تلاش بیمار برای آسیب به خود و دیگران به‌علت این هذیان‌ها باشد؛ علل جسمی را رد کنید؛ برای درمان درازمدت ارجاع کنید یا اگر تهدید فوری حیاتی با نیاز به ارزیابی جسمی بیشتر وجود دارد بیمار را بستری کنید.
	افسردگی			شناسائی کردن تشخیص؛ شروع احتمال خودکشی؛ ارزیابی نیاز به حفاظت بیمار			شروع علایم را بررسی کنید؛ افکار خودکشی را ارزیابی کنید؛ علل غیرروانپزشکی و افسردگی وابسته به مواد را ارزیابی کنید؛ اگر بیمار به روابط بین‌فردی ارزیابی اورژانس پاسخ نمی‌دهد یا حتی پس از ارزیابی ناامید و درمانده به‌نظر می‌رسد، بستری کردن بیمار را در نظر بگیرید؛ تشخیص احتمالی را به بیمار بگوئید و برای درمان ارجاع کنید؛ شروع درمان داروئی برای افسردگی نباید در بخش اورژانس صورت گیرد مگر اینکه امکان ادامه مراقبت بیمار در همان سیستم وجود داشته باشد.
	دیستونی حاد			ناراحتی جسمی و روان‌شناختی بیمار؛ شناسائی عامل ایجادکننده بیماری			عامل ایجادکننده بیماری را شناسائی کنید؛ با دیفن‌هیدرامین یا بنزودیازپین درمان کنید و یا درمانگر یا مؤسسه‌ای که دارو را تجویز کرد برای پی‌گیری مراقبت تماس بگیرید؛ بیمار را پس از توضیح علت علایم به مؤسسه درمانی ارجاع کنید.
	بحران‌های خانواده مسائل زناشوئی			تعیین خطر برای اعضاء خانواده با فروکش کردن بحران به میزانی که برای خارج کردن زوج یا خانواده از اورژانس کافی باشد.			برای بررسی مسئله‌ای که خانواده را به بخش اورژانس آورده امکان ملاقات کوتاهی را به آنها بدهید؛ توصیه‌هائی را که به‌نظر واضح می‌رسند مطرح نکنید چون همواره هنگامی‌که بحرانی خانواده را به استفاده از بخش اورژانس به‌عنوان یک مداخله، سوق می‌دهد، بیش از آنچه به‌نظر می‌رسد مشکل وجود دارد؛ مسائل خشونت خانگی، سوءرفتار با کودک و سوءمصرف مواد را رد کنید؛ در صورت مناسب بودن ارجاع کنید.
	بحران‌های سالمندی			شناسائی مشکلات همراه طبی یا داروشناختی؛ شناسائی مسئول یا نماینده خانواده			حدت را تعیین کنید؛ سعی کنید نماینده خانواده را مشخص کنید؛ علل جسمی را به‌ویژه اگر به‌علت مراجعه فعلی به بخش اورژانس مربوط است رد کنید؛ سوءرفتار با سالمندان را رد کنید؛ در صورت تناسب، ارجاع دهید.
	سوگ و داغ‌دیدگی			شناسائی یک واکنش مرضی یا بیش از حد، تعیین نیاز به ارجاع حرفه‌ای؛ تسهیل روند سوگ در بخش اورژانس			هر واکنش افراطی یا مرضی به از دست دادن کسی به‌ویژه استفاده نابه‌جا از دارو، مواد یا الکل را بررسی کنید؛ اختلال افسردگی ماژور را رد کنید؛ صحت احساسات را تصدیق کرده و در صورت لزوم برای درمان مناسب با گروه‌های حمایتی ارجاع کنید؛ از تجویز هر نوع دارو در بخش اورژانس اجتناب کنید مگر اینکه امکان ادامه مراقبت و پی‌گیری وجود داشته باشد.
	توهمات			شروع: تشخیص افتراقی، به‌ویژه برای یک علت طبی یا وابسته به مواد			از نظر علت احتمالی جسمی، به‌ویژه اگر توهمات بینائی، لمسی یا بویائی وجود داشته باشد، ارزیابی کنید؛ محتوای خودکشی یا قتل نفس را بررسی کنید و در صورت لزوم بستری کردن یا ارجاع را برای مراقبت فوری در نظر بگیرید.
	تب بالا			تهدید بالقوه حیات؛ علت را تعیین کنید؛ عامل بالقوه شامل لیتیوم، آنتی‌کولینرژیک‌ها، آگرانولوسیتوز ایجاد شده توسط کلوزاپین یا فنوتیازین‌ها: سندرم بدخیم نورولیتیک هستند.			درمان اورژانس تب بالا؛ داروهای عامل تب را قطع کنید و علت زمینه را درمان کنید.
	رفتار تهاجمی و آدم‌کشی			خطر برای بیماران دیگر و کارکنان؛ تعیین احتمال خطر خودکشی؛ علت رفتار			تعیین کنید آیا بیماری حاد روانپزشکی که توجیه‌کننده رفتار تهاجمی یا آدمکشی باشد وجود دارد؛ برای تأمین ایمنی کارکنان و سایر بیماران از کارکنان و محدودیت‌های کافی استفاده کنید؛ اختلالات طبی و سوءمصرف را رد کنید.
	پانیک هم‌جنس‌خواهان			شرایط اشکارساز رفتار؛ ظرفیت بخش اورژانس برای برطرف کردن نیاز فوری بیمار			به بیمار مکان و امکان صحبت کردن بدهید؛ دارو شامل بنزودیازپین‌ها یا آنتی‌پسیکوتیک‌ها ممکن است برای آرام کردن بیمار لازم باشد؛ در مورد هرگونه ارزیابی جسمی بیمار محتاط باشید.
	نفس نفس زدن (هیپرونتیلاسیون)			علایم جسمی؛ اضطراب بیمار با توجه به علایم			به بیمار سریعاً توضیح دهید چگونه علایم در اثر نفس نفس زدن ایجاد می‌شوند؛ به بیمار آموزش دهید چگونه چندین دقیقه داخل یک کیسه پلاستیکی نفس بکشد؛ ممکن است تشویق کردن بیمار به نفس نفس زدن در حضور پزشک برای تأیید علت علایم مفید باشد.
	بی‌خوابی			تعیین یک عامل تسریع‌کننده حاد؛ شناسائی نگرانی اولیه بیمار			علت علایم را تعیین کنید؛ افسردگی یا پسیکوز آغازین را رد کنید؛ در بخش اورژانس برای بیمار دارو تجویز نکنید.
	مسمومیت با لیتیوم			ناپایداری طبی؛ بیماری‌های طبی کمک‌کننده			از نظر ناپایداری طبی قابل‌توجه بیمار را پایش کنید و بستری کردن را در نظر داشته باشید؛ لیتیوم را سریعاً قطع کنید؛ در صورت لزوم اقدامات حمایتی را آغاز کنید.
	مانیا			خطر برای خود و دیگران؛ نیاز به مهار قبل از تشدید رفتار در بخش اورژانس به‌صورتی که از کنترل خارج شود.			تحریک را کاهش دهید و استفاده از محدودیت‌ها را در نظر داشته باشید؛ اگر سابقه اختلال دوقطبی وجود ندارد یا علایم به‌نحو قابل‌توجیهی بدتر شده‌اند، علل جسمی را رد کنید؛ بستری کردن را به‌ویژه اگر بیمار از درک نیاز به درمان ناتوان است در نظر داشته باشید.
	سندرم نورولیتیک بدخیم			ناپایداری طبی؛ شناسائی صحبح مشکل؛ نیاز به پاسخ سریع			اقدامات حمایتی حیاتی را در صورت لزوم شروع کنید؛ بیماری ممکن است به سرعت پیشرفت کند؛ بیمار را بستری کنید؛ تشخیص احتمالی را برای پزشکان معالج روشن سازید.
	ترک یا مسمومیت با مواد شبه‌افیونی (اپیوئید)			شناسائی صحیح مشکل			نالوکسون را برای دوز بیش از اندازه به‌کار ببرید؛ ترک داروی مخدر تهدیدکننده زندگی نیست و می‌توان بیمار را به‌صورت علامتی برای برطرف کردن ناراحتی او درمان کرد؛ بیمار را به برنامه درمانی مناسب ارجاع دهید.
	واکنش‌های پانیک			شناسائی یک عامل آشکارساز حاد؛ پاسخ به نیاز بیمار برای آرامش فوری			بیمار را قانع کنید؛ به‌خصوص برای اولین اپیزود به دنبال یک علت جسمی باشید؛ برای شناسائی عامل تسریع‌کننده حاد تلاش کنید اما این مشکل مزمن بیمار است که باید برای درمان کافی ارجاع شود؛ شواهدی وجود دارد که تشویق بیمار به هر چه زودتر روبه‌رو شدن با محرک آشکارساز ناتوانی درازمدت مرتبط با واکنش‌های پانیک را به حداقل می‌رساند.
	پارانویا			پسیکوز زمینه‌ای؛ احتمال علت جسمی			یک پسیکوز زمینه‌ای را در نظر داشته باشید؛ سوءمصرف محرک‌ها شایع‌ترین علت جسمی علایم پاراتوئید است؛ بیمار را در صورت تناسب ارجاع کنید یااگر پارانویا زندگی بمیار یا دیگران را در معرض خطر قرار می‌دهد بستری کردن بیمار را در نظر داشته باشید؛ رفتار خودکشی در پارانویای حاد ناشایع نیست.
	پارکینسونیسم			شناسائی علت (یعنی ایدیوپاتیک در مقابل آثار جانبی داروها)			یک داروی آنتی‌پارکینسونیسم تجویز کنید و بیمار را به پزشک اصلی تجویزکننده دارو یا در صورت لزوم به یک نورولوژیست یا روانپزشک ارجاع کنید.