سایر اورژانس‌های روانپزشکی (۳)

جدول اورژانس‌های شایع روانپزشکی (۳)

	سندرم با علامتی که بیمار با آن مراجعه می‌کند			مشکل اورژانس			مسائل درمان اورژانس
	مسمومیت با فن‌سیکلیدین			شناسائی عامل ایجادکننده خطر برای بیمار و سایرین			تحریک را کاهش دهید، مراقب اختلالات قابل توجه فیزیولوژیک مانند افزایش درجه حرارت باشید؛ از تجویز آنتی‌پسیکوتیک‌ها اجتناب کنید؛ در صورت لزوم بیمار را برای حفاظت در طی مسمومیت بررسی کنید، این امر ممکن است روزها طول بکشد.
	فوبی‌ها			دلیل مراجعه فعلی به بخش اورژانس			شروع علایم و درجه‌ای را که تا آن حد در وضعیت بیمار ایجاد اختلال می‌کند فوراً ارزیابی کنید؛ بیمار را برای درمان درازمدت (احتمالاً به یک برنامه درمان رفتاری) ارجاع کنید.
	حساسیت به نور یا راش			علت را تأیید کنید (فنوتیازین‌ها)			به بیمار توصیه کنید احتیاطات لازم را به‌کار برد (کرم ضدآفتاب، کلاه‌، دوری از نور شدید خورشید).
	اختلال استرس پس از تروما			شناسائی عامل آشکارساز؛ شناسائی علایمی که به‌ویژه برای عملکرد طبیعی مخرب هستند مثل سوءمصرف مواد، اختلالات خواب، انزوا			شروع علایم را ارزیابی کنید؛ سعی کنید عامل آشکارساز در مراجعه فعلی را شناسائی کنید؛ اگر یک عالم آشکارساز ویژه قابل شناسائی بود بیمار را برای یک برنامه درمانی کوتاه‌مدت ارجاع کنید.
	پریاپیسم			ناراحتی، اضطراب؛ تعیین کنید آیا بیمار ترازودون مصرف می‌کند.			ترازودون را قطع کنید؛ اگر علامت همچنان وجود داشت با اورولوژیست مشورت کنید.
	پسیکوز			حدت؛ تشخیص افتراقی؛ خطر برای خود و دیگران ناشی از افکار خودکشی یا پسیکوتیک			از نظر علت جسمی ارزیابی کنید؛ به دنبال آشکارسازهای احتمالی باشید؛ اقدامات لازم را برای حفاظت بیمار و دیگران به‌کار بردی، اگر علت طبی یا مربوط به مواد را بتوان با قطعیت رد کرد، نورولپتیزاسیون سریع را در نظر داشته باشید.
	تجاوز			شناسائی ویژگی‌های افراطی تهاجم؛ نیاز به حمایت؛ مسائل طبی			مطمئن شوید که همه مسائل طبی و پزشکان قانونی مورد توجه قرار گرفته‌اند مثلاً زنجیره شواهد، پیشگیری از حاملگی و بیماری‌های منتقله از راه جنسی؛ بررسی احساسات درباره تهاجم را برای بیمار تسهیل کنید؛ دستیابی به مشاوره بحران تجاوز را تسهیل کنید.
	مراجعات مکرر			دلیل مراجعه مجدد؛ مسائل اورژانس؛ خطر برای خود و دیگران؛ دلیل شکست درمان قبلی یا ارجاع			هنگامی‌که دلایل واقعی مراجعه مجدد رد شدند، بررسی کنید چگونه بخش اورژانس می‌تواند بیمار در به‌کار بدرن چنین روشی برای به‌دست آوردن مراقبت و توجه نسبت به روش‌های سنتی تشویق کند؛ سوءمصرف مواد یا بیماری‌های طبی را به‌عنوان مسائل نادیده گرفته شده احتمالی در نظر داشته باشید.
	اسکیزوفرنی			شروع؛ دلیل مراجعه فعلی به بخش اورژانس؛ پرسش در مورد اینکه آیا وقفه‌ای در درمان طولانی‌مدت بیمار وجود داشته است.			دلیل مراجعه به بخش اورژانس به‌جای برنامه درمانی شناخته‌شده بیمار را تعیین کنید؛ قبل از تصمیم‌گیری در مورد درمان یا بستری کردن با مسئول درمان وی تماس بگیرید؛ احتمال بالقوه خودکشی را در نظر داشته باشید.
	مسمومیت با داروهای آرام‌بخش			درمان‌ طبی؛ جستجوی انگیزه (آیا یک اقدام به خودکشی بوده است؟) مسمومیت			درمان را همان‌گونه که مورد نیاز است شروع کنید؛ قصد خودکشی را حتی در صورت انکار بیمار در نظر داشته باشید.
	تشنج			ایمنی‌ بیمار؛ تعیین علت			مراقب کنفوزیون بعد از تشنج باشید؛ داروهای القاءکننده تشنج را قطع کنید یا دوز آنها را کاهش دهید؛ بیمار را برای ارزیابی جامع ارجاع یا بستری کنید.
	سوءمصرف مواد			شروع؛ دلیل مراجعه به بخش اورژانس؛ شناسائی ماده؛ سطح نیاز به درمان (مسمومیت، ترک یا نیاز به پرهیز)			درمان را همان‌گونه که لازم است برای بیمارانی که از نظر طبی ناپایدار هستند شروع کنید؛ سایر بیماران را به برنامه‌های درمانی رسمی ارجاع کنید و درمان را در بخش اورژانس شروع نکنید.
	رفتار خودکشی			جدی بودن تصمیم؛ جدی بودن اقدام؛ نیاز به مداخله طبی؛ نیاز به بستری شدن			بستری کردن بیمار را به‌ویژه اگر بیمار اقدامات قبلی داشته، سابقه خانوادگی خودکشی دارد، شخص مهمی را اخیراً از دست داده (به‌ویژه در اثر خودکشی) و به روابط بین‌فردی با پزشک پاسخ نمی‌دهد.
	افکار یا تهدید به خودکشی			جدی بودن تصمیم، توانائی بیمار در کنترل افکار، تعیین مفید بودن درمان روانپزشکی فعلی یا قبلی			بستری کردن بیمار را به‌ویژه اگر بیمار اقدامات قبلی داشته، سابقه خانوادگی خودکشی دارد، شخص مهمی را اخیراً از دست داده (به‌ویژه در اثر خودکشی) و به روابط بین‌فردی با پزشک پاسخ نمی‌دهد.
	دیسکینزی دیررس			ناراحتی بیمار؛ دلیل مراجعه به بخش اورژانس؛ پرسش در این مورد که آیا وقفه‌ای در درمان سرپائی وجود داشته است.			این مسئله یک مشکل درازمدت است نه یک مشکل حاد؛ کاهش آنتی‌پسیکوتیک‌ها اغلب علایم دیسکینزی دیررس را افزایش می‌دهد؛ بیمار را برای درمان مناسب روانپزشکی ارجاع کنید.
	ترمور			شروع جدید؟ علت را تعیین کنید (مانند مسمومیت با لیتیوم، دیسکینزی دیررس، قطع مواد، اضطراب)			با توجه به‌علت درمان کنید.
	خشونت			خطر برای دیگران؛ تعیین علت زمینه‌ای روانپزشکی برای رفتار			نیروی کافی از نظر تعداد و توانائی کارکنان و مهار را برای کنترل سریع رفتار به‌کار برید؛ تأخیر یا تردید ممکن است باعث افزایش خشونت شود؛ بیمار را با توجه به عامل زمینه‌ای ارزیابی و درمان کنید؛ اگر به‌علت رفتار بیمار آسیب یا تخریبی روی داده، میزان خسارت را ثبت کنید.
	اختلال انطباقی			آژیتاسیون؛ اختلال خواب، یا افسردگی؛ سوءمصرف مواد؛ اضطراب			معنی از دست دادن که واکنش انطباقی را تسریع کرده را به‌ سرعت بررسی کنید؛ بیماران برای درمان متمرکز کوتاه‌مدت ارجاع کنید؛ برای علایم اختلال انطباقی در بخش اورژانس دارو تجویز نکنید چون هنگامی‌که بیمار از منشاء آنها آگاه می‌شود و فرصتی برای کنار آمدن با احساسات مربوطه پیدا می‌کند، علایم قوی کاهش می‌یابند..