ای جان و جهان من کجایی

ای جان و جهان من کجایی		آخر بر من چرا نیایی
ای قبله‌ی حسن و گنج خوبی		تا کی بود از تو بیوفایی
خورشید نهان شود ز گردون		چون تو به وثاق ما در آیی
اندر خم زلف بت پرستت		حاجت ناید به روشنایی
زین پس مطلب میان مجلس		آزار دل خوش سنایی
تا هیچ کسی ترا نگوید		کای پیشه‌ی تو جفانمایی