به صفت، عاشق جمال توایم

به صفت، عاشق جمال توایم		به خبر، فتنه‌ی خیال توایم
خام پندار سوخته جگران		در هوس پختن وصال توایم
چه عجب گر ز وصل محرومیم		ما کجا محرم جمال توایم
غرقه‌ی عشق و تشنه‌ی وصلیم		که آرزومند زلف و خال توایم
رد مکن خشک جان من بپذیر		که برآورد خشک سال توایم
جای تو در دل شکسته‌ی ماست		که تو ریحان و ما سفال توایم
از پی خدمت پدید آئیم		که تو عیدی و ما هلال توایم
به سلامیت درد سر ندهیم		زان که ترسنده از ملال توایم
همه تن چشم و سوی تو نگران		کعبتین‌وار دستمال توایم
گفت خاقانی ارچه هیچ کسیم		خاری از گلبن کمال توایم