منابع غذائی

در ايالات‌متحده، مواد غذائى داراى ارزش حياتى بالا مثل تخم‌مرغ، شير، پنير، ماست، گوشت قرمز، مرغ و ماهي، حدود سه پنجم دريافت پروتئين را شامل مى‌شوند. حبوبات و مغزها که در بعضى فرهنگ‌ها غذاى اصلى مى‌باشند منابع غنى پروتئين هستند.

اگر چه کيفيت و مقدار پروتئين غلات کمتر است، اما مقادير مصرفى نان، غلات، برنج و ماکاروني، نسبت مهمى از پروتئين دريافتى را فراهم مى‌کند. سبزى‌ها و ميوه‌ها بخش کوچکى از پروتئين رژيم غذائى نمونه آمريکائى را تشکيل مى‌دهند.

يک قانون خوب در برنامه‌ريزى غذائى براى بزرگسالان، تأمين حداقل يک پنجم پروتئين روزانه از منابع غذائى پروتئين کامل است. براى کودکان دو پنجم از نياز پروتئينى بايد از منابع پروتئين کامل به‌دست آيد. هر وعده غذائى بهتر است يک چهارم تا يک سوم مقدار توصيه شده پروتئين روزانه را تأمين کند تا تمام اسيدهاى آمينه اساسى همواره براى سنتز بافت‌ها در دسترس بدن قرار داشته باشند.

تکميل‌سازى: کيفيت پروتئين (اسيد آمينه) رژيم غذائى را مى‌توان با مصرف توأم انواع مواد غذائى بهبود بخشيد. اين مسئله به‌خصوص وقتى رژيم غذائى مقادير محدودى مواد غذائى حيوانى دارد يا شخص به پروتئين بيشتر احتياج دارد، يا کودک خردسالى که نياز زيادترى به اسيد آمينه دارد اما گنجايش معدهٔ او کم است، اهميت پيدا مى‌کند.

هنگامى که يک ماده غذائى اسيدهاى آمينه‌اى را که در مادهٔ غذائى ديگر وجود ندارد، به بدن مى‌رساند، به اين عمل تکميل کردن مادهٔ غذائى گفته مى‌شود. براى مثال وقتى ذرت يا لوبيا جداگانه مصرف مى‌شوند نمى‌توانند تمام اسيدهاى آمينه مورد نياز بافت‌ها را فراهم کنند. اما اگر در يک وعده غذائى با هم مصرف شوند، مى‌توانند مقدار کافى اسيدهاى آمينه اساسى را به بدن برسانند. مقادير کم مواد غذائى حيوانى نيز مى‌توانند براى تکميل‌سازى مقادير زياد مادهٔ غذائى گياهى به‌کار روند. به‌همين ترتيب پنير پروتئين نان پتيزا را کامل مى‌کند. مقدار کمى شير، اسيدهاى آمينه اساسى که در غلات صبحانه کم است، به بدن مى‌رساند.