پنومونی(۲)

درمان

درمان آنتى‌بيوتيکى اوليه پنوموني، اغلب تجربى است. با اين وجود تأييد يک اتيولوژى ميکروبى به‌خصوص، حائز اهميت مى‌باشد زيرا امکان استفاده درمان ضدٌ ميکروبى عليه پاتوژن شناخته شده را، فراهم مى‌کند، بيمار را در معرض عوارض نامطلوب کمترى قرار مى‌دهد و احتمال بروز مقاومت در برابر درمان ضدٌ ميکروبى را کاهش مى‌دهد. در جدول (درمان پنوموني)، سندرم‌هاى باليني، ارگانيسم‌هاى احتمالى و آنتى‌بيوتيک‌هاى انتخابي، ذکر شده‌اند. دوز آنتى‌بيوتيک‌هاى مورد استفاده براى درمان بيماران بسترى مبتلا به پنومونى را مى‌توانيد در جدول (دوز داروهاى ضدٌ ميکروبى براى درمان پنومونى در بيماران بسترى در بيمارستان) مشاهده کنيد.

معیارهای درمان سرپائی و مراقبت در منزل

بعضی افراد مبتلا به پنومونی را می‌توان به‌صورت سرپائی با آنتی‌بیوتیک‌های خوراکی، تحت درمان قرار داد. معیارهای بستری بیماران دچار پنومونی، در شکل 1-131 ذکرشده‌اند. این معیارها توسط گروه تحقیق بر نتایج  بیماران مبتلا به پنومونی (PORT) اعلام شده‌اند و هدف آنها به پنج گروه خطربرو مرگ و سایرنتایج  نامطلوب، بر اساس جمع امتیازات است. درمان سرپائی برای  بسیاری از بیماران گروه‌های کم‌خطر (I و II) طبقه‌بندی بیماران مناسب است.

جدول درمان پنومونى

	سندرم				ارگانيسم‌هاى شايع				آنتى‌بيوتيک (ها)
	اکتساب‌شده از جامعه
	لوبى (Lobar)				استرپتوکوک، پنومونيه، هموفيلوس، آنفلوآنزا، موراکسلاکاتاراليس				پنى‌سيلينa، ارتيرومايسين، اريترومايسين، TGC, SCG، آمپى‌سيلين / سولباکتام b
	آتيپيک				مايکوپلاسما پنومونيه، گونه‌هاى لژيونلا، کلاميدياپنومونيه				اريترومايسين، کلاريترومايسين
	آسپيراسيون (فلور مخلوط)				بى‌هوازى				کليندامايسين، آمپى‌سيلين / سولباکتام، آموکسى‌سيلين + مترونيدازول
	اکتساب‌شده از بيمارستان				بى‌هوازى استافيلوکوک‌ طلائى، باسيل‌هاى گرم - منفى روده‌اى يا پسودومونا آئروژينوزا فلور مخلوط				نافيسيلين، وانکومايسين، سفتازيديم ±آمينوگليکوزيد ضدٌ سودومونا، تيکارسيلين / کلاولانات ± آمينوگليکوزيد، آيمى‌پنم، سپيروفلوکساسين سفتازيديم + کليندامايسين (يا مترونيدازول) ± آمينوگليکوزيد،ايمى‌پنم ± آمينوگليکوزيد، تيکارسيلين / کلاوونات يا پيپراسيلين / تازوباکتام ± آمينوگليکوزيد
	پس از آنفلوآنزا				استرپتوکوک پنومونيه، استافيلوکوک طلائى				نافيسيلين، وانکومايسين

a. براى سوش‌هاى حساس استرپتوکوک پنومونيه. در صورت شک به مقاومت، از TGC استفاده کنيد؛ در موارد تهديدکننده حيات وانکومايسين را اضافه کنيد.

b. آمپى‌سيلين سولباکتام نمى‌تواند استرپتوکوک پنومونيه مقام به پنى‌سيلين را پوشش دهد.

علائم اختصاصي: SGC نسل دوم سفالوسپورين؛ TGC، نسل سوم سفالوسپورين

جدول دوز داروهاى ضدٌ ميکروبى براى درمان پنومونى در بيماران بستر در بيمارستان

	دارو			دوز
	آمپى‌سيلين / سولباکتام			3g IV، هر ۶ ساعت
	آزترئونام			2g IV ، هر ۸ ساعت
	سفازولين			1,2g IV هر ۸ ساعت
	سفپيم			2g IV، هر ۸ ساعت
	سفوتاکسيم، سفتى‌زوکسيم			2g IV، هر ۱۲-۸ ساعت
	سفتازيديم			2g IV، هر ۸ ساعت
	سفترياکسون			1,2g IV هر ۱۲ ساعت
	سفوروکسيم			750mg IV، هر ۸ ساعت
	سيپرفلوکساسين			400mg IV يا 750mg PO، هر ۱۲ ساعت
	کليندامايسين			600,900mg IV ۸ ساعت
	اريترومايسين			0.5,1g IV هر ۶ ساعت
	جنتامايسين (يا توبرامايسين)			5mg/kg در روز در سه دوز منقسم مساوى IV، هر ۸ ساعت
	ايمى‌پنم			500mg IV، هر ۶ ساعت
	لوروفلوکساسين			PO يا 500mg IV، هر ۲۴ ساعت
	مترونيدازول			PO يا 500mg IV، هر ۶ ساعت
	نفسيلين			2g IV، هر ۴ ساعت
	پنى‌سيلين G			۳ ميليون واحد IV، هر ۶-۴ ساعت
	پيپراسيلين / تازوباکتام			4.5g IV، هر ۶ ساعت
	تيکارسيلين / کلاوولانات			3.1g IV، هر ۴ ساعت
	وانکومايسين			1g (۱۵mg/kg)IV، هر ۱۲ ساعت

- دوز دارو را بايد براى بيماران مبتلا به نارسائى کليه، اصلاح نمود.