کنون که بر کف گل جام باده صاف است

کنون که بر کف گل جام باده صاف است		به صد هزار زبان بلبلش در اوصاف است
بخواه دفتر اشعار و راه صحرا گیر		چه وقت مدرسه و بحث کشف کشاف است
فقیه مدرسه دی مست بود و فتوی داد		که می حرام ولی به ز مال اوقاف است
به درد و صاف تو را حکم نیست خوش درکش		که هر چه ساقی ما کرد عین الطاف است
ببر ز خلق و چو عنقا قیاس کار بگیر		که صیت گوشه نشینان ز قاف تا قاف است
حدیث مدعیان و خیال همکاران		همان حکایت زردوز و بوریاباف است
خموش حافظ و این نکته‌های چون زر سرخ		نگاه دار که قلاب شهر صراف است