در علم و جهل

نسبت از علم گیر خاقانی		که بقا شاخ علم را ثمره است
علوی را که نیست علم علی		نقش سود است هرچه بر شجره است
عالم است از صف عباد الله		جاهل از زمره‌ی هم الکفره است
عقل عالم نه سغبه‌ی جهل است		خیل موسی نه سخره‌ی سحره است
شاه نشناسدت محل گرچه		سخنت زاد سفره‌ی سفره است
نزد مخدوم فضل تو نقص است		پیش مزکوم مشک تو بعره است
زان فرود غران نشانندت		که عطارد فروتر از زهره است
چه عجب زیر که نشیند آب		که زر زیف و آب سیم سره است
زیر دو نان نشین که شیر فلک		به سه منزل فرود گاو و بره است
زیرکان زیر گاو ریشانند		کل عمران فروتر از بقره است