احکام

- آب و نمک مهر فاطمهٔ‌زهرا است نبايد آن را آلوده کرد ^(۱) و از کسى نبايد دريغ کرد.

(۱) . اگر قى در آب کنند يا آب تاختن گناه باشد.

اگر خيوى (تف) در آب روان افکند خورى گناه باشد.

اگر قى در آتش کنند يا آب تنافورى گناه باشد.

اگر نا (مردار) در آب يا آتش افکند مرکرزان باشد.

- آب خوردن را اول بايد به کوچک‌تر داد.

- ايستاده نبايد آب خورد چون در رگ و ريشه‌هاى پا مى‌رود.

- آب در سفره بگذارند شمر به آب مى‌رسد.^(۲)

(۲) . شمر به شکل سگ چهار چشمى است که پيوسته دنبال آب مى‌دود و از دور به نظرش سراب مى‌آيد ولى هر چه مى‌دود به آب نمى‌رسد چون در کربلا آب را مضايقه کرد.

- نوشيدن يک مشت از آب خزانه مستحب است.

- آب پاشيدن به کسى علامت سردى است.

- نان برکت خدا است نبايد به زمين بيفتد اگر افتاده بايد آن را برداشت و در شکاف ديوار محفوظ کرد (شبيه افکار زرتشتى است).

- بنائى عمر را دراز مى‌کند.

- آدم پير برکت خانه است.

- کسى که جادو بکند سرش به خود جادو کننده بر مى‌گردد و او را نکبت مى‌گيرد.

- تنها خوابيدن، تنها خوردن و تنها سفر کردن بد است.^(۳)

(۳) . مى‌بايد که مردم پيش از آنکه نان خواهند خوردن اول سپاس ايزد عزوجل بگويند شکر آن نعمت‌ها بگذارند و در نان خوردن حديث بکنند.

چون نان بخورند ديگر بار سپاس ايزد تعالى بگويند.

- براى رفتن به زيارت امام بايد بطلبد.

- مهمان که در خانه است نبايد جاروب کرد.

- قرآن را بعد از خواندن نبايد بازگذاشت چون شيطان آن را مى‌خواند.

- اگر ايستاده شلوار بپوشند تا سه روز دعا مستجاب نمى‌شود.

- به لقمهٔ مهمان نبايد نگاه کرد.

- هر کار خوبى که انسان مى‌کند ملايکه روى دوش راست آن مى‌نويسند و کار بد را ملايکهٔ روى دوش چپ آن.

- عدد ۱۳ نحس است.

- هر کس دور نان را بچيند روز قيامت کناره‌هاى نان مار شده به گردش مى‌پيچد.

- هر کس دور نان را بچيند روز قيامت کناره‌هاى نان مار شده به گردش مى‌پيچد.

- ته ظرف غذا را اگر تمام نکنند و پس مانده بگذارند گناه دارد.

- زن بايد چراغ خانه‌اش را غروب خودش روشن بکند.

- استخوان را روى بام بيندازند ثواب دارد.

- پل صراط از مو باريک‌تر و از شمشير تيزتر است.

- دنيا را محض خاطر پنج تن آفريدند.^(۴)

(۴) . چه در دين نه پيدا است که دادار او رمزد زرتشت را گفت اى زرتشت به از تو به عالم کسى نيافريدم و پس از تو هم نيافرينم تو گزيدهٔ منى و اين عالم از بهتر تو پديدار کردم .

- سيدها با هم پسرعمو (بنى عم) هستند.

- بايد پيوسته شکر نعمت خدا را به‌جاى آورد و به‌کارهاى خدا ايراد نگرفت تا نعمت آن زيادتر بشود.

- رفتن پاى پياده به شاه‌عبدالعظيم و گردانيدن سه دور تسبيح صلوات ثواب زياد دارد.

- اگر حرام‌زاده به زيارت بى‌بى‌شهربانو برود دماغ آن خون باز مى‌شود و اگر مرد ناپاک به قنات آن نگاه بکند آبش کم مى‌شود.

- هرگاه از روى شوخى به‌روى کسى کارد يا چاقو بکشند بايد سر آن را سه بار به زمين زد تا خون نکند.

- اسم ناخوشى‌هاى بد را به زبان بياورند (وبا ... طاعون) بايد مابين شست و انگشت سبابه را با دندان گزيد.

- هرگاه که به نيت اينکه مراد آنها داده شود در روضه‌خوانى يک استکان بدزدند وقتى که مرادشان داده شد شش فنجان خريده و به مجلس روضه رد مى‌کنند.

- هر گاه کسى که چشمش شور است از کسى تعريف بکند براى اينکه به آنکس صدمه نرسد جاى قدم‌هاى او را بايد باکارد رويش خط کشيد. و يا اينکه يک تکه از بند شلوار يا لباس نظر زننده (را) مى‌سوزانند و خاکستر آن را به بينى مريض مى‌مالند.

- از کسى تعريف بکنند براى اينکه چشم نخورد بايد انگشت به خاک ته کفش تعريف کننده زده روى نافش بمالند.

- بچه‌ها معتقد هستند که لاى کتاب يا قرآن پرطاوس بگذارند و کمى خاک قند بپاشند آن پر بچه مى‌کند و زياد مى‌شود.^(۵)

(۵) . سعدى:

پر طاوس بر اوراق مصاحف ديدم		گفتم اين منزلت از قدر تو مى‌بينم بيش
گفت خاموش که هر کس جمالى دارد		هر کجا پاى نهد دست ندارندش بيش

- فتيله چراغ را بايد پائين کشيد تا خودش خاموش بشود هرگاه پف بکنند عمر را کوتاه مى‌کند (بستن جلو دهان را در آتشکده بياد مى‌آورد. براى اين است که آتش‌ آلوده نشود).

- از حمام که در مى‌آيند مى‌گويند: صحت آب گرم، و جواب مى‌دهند سلامت باشيد.

- واجب است که پى خانه، گود حمام و حوض که کنده شد قربانى بکنند تا خون نکند.

- کسى که زياد ظرف و چيز مى‌شکند براى اينکه عادت از سرش بيفتد بايد چيز خوراکى بدزدد و برود در کنار آب بخورد.

- خانه تازه که بخرند اول بايد آينه و قرآن در آنجا فرستاد و تبريک و مبارک باد گفت و لعنت بر شيطان بايد کرد که دشمن خوشى و آسايش است.

- براى اينکه پاکت زود به مقصد برسد رويش مى‌نويسند ۸۶۴۲

(۲ب ۴د ۶ و ۸ح) بدوح و اين نام فرشته‌اى است که مراسلات را مى‌رساند.

- نام کسى ببرند و آن شخص وارد بشنود به‌طور يقين حلال‌زاده است.

- کسى که مى‌خواهد صبح زود بيدار بشود به متکا مى‌گويد:

دين آسيابان و گمرکچى و مرده‌شور بگردنت اگر مرا دير بيدار بکنى ( اين يک نوع القا خود به خود Auto Suggestion است).

- براى رفع نحوست عدد سيزده در موقع شمردن به‌جاى سيزده مى‌گويند: زياده.

- هرگاه گوش صدا بدهد علامت اين است که کسى ياد آن شخص را کرده بايد دوستان و آشنايان را يک به يک به يادآورد صداى گوش به اسم هر کدام از آنها ايستاد آن شخص ياد او را کرده است.

- دور کسى نبايد گشت چون بلاگردان آن شخص مى‌شود و هرگاه گشتند براى دفع شر بايد از همان راه دوباره برگردند.

- گيس زن را که مى‌شمرند بايد بگويند: يک خرما، دو خرما ... وگرنه چشم مى‌خورد و مى‌ريزد.

- چيزى گم بشود گوشه‌اى از لباس را گرده زده بگويند: بستم بخت دختر شاه‌پريان را، و يا بگويد: شيطان مالم را بده مالت را مى‌دهم.

- در موقع روشن کردن چراغ دعاى مخصوص مى‌خوانند و به سبزه يا آينه يا اسب و يا روى خوش نگاه مى‌کنند (اين عادت در زمان ساسانيان نيز موسوم بوده است - دينکريت ۴۴ ـ ۲۰ ـ ۸).

- نان برکت خدا است اگر زير پا بيفتد بايد آن را برداشت بوسيد و در سوراخ ديوار گذاشت وگرنه قحطى مى‌شود.

- اگر چيزى گم بشود الحمد بخوانند و گوشه چادر را گره بزنند بعد از آنکه پيدا شد قل‌هوالله بخوانند و گره را باز بکنند.

- در موقع لباس بريدن يا واقعه خوش مى‌گويند: چشم شيطان کور، گوش شيطان کر.

- آدم يا حيوان و يا چيز قشنگى را ببينند بايد بگويند ماشاءالله وگرنه ممکن است آن را چشم بزنند و بلائى متوجه آن بشود.^(۶)

(۶) . اينکه چيزى ببيند که به چشم نيکو آيد به‌نام ايزد بيايد گفتن.

چه اگر به‌نام ايزد نگويند آن چيز را زيانى افتد يا گزندى رسد گناه کار باشد تا معلوم باشد.

- براى دفع امراض و بلاها مثل زلزله، طاعون، وبا و حتى دفع دشمن، گرفتن ماه و خورشيد بايد نماز جماعت و نماز آيات بخوانند. چون در اثر معصيت پيدا مى‌شوند.

(صادق هدايت، نيرنگستان)