|
|
| |
نام فارسى |
|
پردنيسولون |
|
|
| |
نام انگليسى |
|
PREDNISOLONE |
|
|
| |
نام تجارى دارو |
|
Delta-Cortef, Delta - Cotrill, Inflamase Forte, Novapred, Novaprednisolone, Prelone, |
|
|
| |
گروه دارويى |
|
کورتيکواستروئيد |
|
|
| |
گروه شيميايى دارو |
|
گلوکوکورتيکوئيد سريع‌الاثر. |
|
|
| |
مكانيسم اثر |
|
با مهار مهاجرت لکوسيت‌هاى پلى مورنونوکلئر و فيبروبلاست‌ها و معکوس‌کردن افزايش نفوذپذيرى مويرگ‌ها و با تثبيت کردن ليزوزوم‌ها التهاب را کاهش مي‌دهد. |
|
|
| |
موارد مصرف |
|
التهاب شديد، مهار فعاليت ايمني، نئوپلاسم. |
|
|
| |
ميزان مصرف |
|
ضدالتهاب:
بالغين: روزانه ۶۰ـ۵ mg خوراکى در يک دوز واحد يا دوزهاى منقسم.
کودکان: روزانه ۲ـ۱۴/۰ mg/kg خوراکى در يک دوز واحد يا در دوزهاى منقسم.
مولتيپل اسکلروزيس:
بالغين: روزانه ۲۰۰mg خوراکى به‌مدت يک هفته و سپس ۸۰mg يک روز در ميان به‌مدت يک ماه.
موارد منع مصرف: پسيکوز، حساسيت مفرط، ترومبوسيتوپنى ايديوپاتيک، گلومرولونفريت حاد، آميبياز، عفونت‌هاى قارچي، بيمارى برونشيال غيرآسمي، بچه‌هاى زير دوسال. |
|
|
| |
توضيحات دارو |
|
عوارض جانبي:
پوستي: آکنه، ترميم ضعيف زخم، اکيموز، پتشي.
دستگاه عصبي‌مرکزي: افسردگي، گرگرفتگي، تعريق، سردرد، تغييرات خلق.
قلبي‌عروقي: افزايش فشارخون، کلاپس گردش خون، ترومبوفلبيت، آمبولي، تاکيکاردي.
خوني: ترومبوسيتوپني.
عضلاني‌اسکلتي: شکستگي، پوکى استخوان، ضعف.
گوارشي: اسهال، تهوع، اتساع شکم، خونريزى گوارشي، افزايش اشتهاء، پانکراتيت.
چشم، گوش، حلق و بيني: عفونت‌هاى قارچي، افزايش فشار داخل چشمي، تاري‌ديد.
احتياطات: در حاملگى (در گروه C قرار دارد)، ديابت شيرين، گلوکوم، پوکى استخوان، اختلالات تشنجي، کوليت اولسروز، نارسائى احتقان قلب، زخم پپتيک، اختلالات ترومبوآمبوليک، سابقه سل، هيپوتيروئيدي، سيروز، مياستني‌گراويس بااحتياط مصرف شود.
فارماکوکينتيک: جذب گوارشي: کامل. اوج اثر: ۲ـ۱ ساعت. مدت اثر: ۵/۱ـ۱ ساعت. انتشار: از جفت رد مي‌شود، به شير وارد مي‌شود. متابوليسم: کبدي. دفع: کليوي. نيمه عمر: ۵/۳ ساعت. مهار محور HPA: ۳۶ـ۲۴ ساعت.
تداخلات داروئي: داروهاى ضدتشنج باعث افزايش متابوليسم و کاهش اثر دارو مي‌شوند؛ ديورتيک‌هاى تيازيدى و آمفوتريسين B باعث تشديد خطر هيپوکالمى مي‌شود؛ نئوستيگمين، پيريدوستيگمين و آمبنونيوم باعث تشديد ضعف عضلانى در مبتلايان به مياستني‌گراو مي‌شود؛ باعث مهار پاسخ آنتي‌بادى به واکسن‌ها مي‌شود.
ملاحظات پرستاري:
پيگيرى آزمايشگاهي:
ـ پتاسيم، قندخون، گلوکز ادرار در درمان طولاني‌مدت، هيپوکالمى و هيپرگليسمي.
ـ توزين روزانه وزن، اگر بيمار هفته‌اى بيش از ۵ پوند افزايش وزن داشته باشد، پزشک را آگاه کنيد.
ـ فشارخون را هر ۴ ساعت بررسى کنيد و تعداد ضربان قلب، اگر درد قفسه سينه رخ داد به پزشک اطلاع دهيد.
ـ نسبت I&O را بررسى کنيد و از نظر ايجاد نشانه‌هائى چون کاهش برون‌ده ادرارى و افزايش ادم، هوشيار باشيد.
ـ سطح کورتيزول پلاسما را در طى درمان طولاني‌مدت اندازه‌گيرى کنيد (سطح نرمال ۵۳۵ـ۱۳۸ nmol/l واحد SI است هنگامي‌که در ساعت ۸ صبح اندازه‌گيرى شود).
توصيه‌ها:
ـ براى تزريق وريدى از داروى رقيق‌نشده استفاده کنيد، و براى انفوزيون وريدى به دارو، NaCl يا دکستروز ۵ درصد اضافه نمائيد و ۱۰mg از آن يا کمتر در عرض ۱ دقيقه به بيمار بدهيد.
ـ براى تزريق سوسپانسيون دارو را تکان دهيد.
ـ پس از تيتر کردن دوز دارو، از پائين‌ترين دوز مؤثر استفاده کنيد.
ـ تزريق عضلانى را به‌صورت عميق و در توده‌هاى عضلانى حجيم انجام دهيد، محل‌هاى تزريق را عوض کنيد و از تزريق عضلانى دارو در عضله دلتوئيد خوددارى کنيد و براى تزريق از سرنگ شماره ۲۱ استفاده کنيد.
ـ دادن يک دوز دارو قبل از ظهر از مهار غده فوق‌کليوى جلوگيرى مي‌کند. از تجويز زيرجلدى دارو خوددارى کنيد چون ممکن است بافت آسيب ببيند.
ـ براى کاهش نشانه‌هاى گوارشي، دارو را با غذا يا شير مصرف کنيد.
روش تهيه / تجويز:
ـ در بيمارانى که بيمارى بافت استخوان دارند براى جلوگيرى از شکستگى بايد حرکت و فعاليت‌هاى مريض به کمک همراه صورت گيرد.
ارزيابى باليني:
پاسخ‌درماني: بهبود وضعيت تنفسي، کاهش التهاب.
عفونت: افزايش دما و تعداد گلبول‌هاى سفيد حتى بعد از قطع مصرف دارو، دارو ممکن است نشانه‌هاى عفونت را مخفى سازد.
کمبود پتاسيم: پارستزي، خستگي، تهوع، استفراغ، افسردگي، پرادراري، ديس‌ريتمي، ضعف ادم، افزايش فشارخون، نشانه‌هاى قلبي.
وضعيت رواني: خلق و خو، تغييرات رفتاري، تهاجم.
آموزش به بيمار و خانواده:
ـ بيمار بايد پلاک يا کارت شناسائى استفاده‌کننده استروئيد را به‌همراه داشته باشد.
ـ اگر پاسخ درمانى کاهش پيدا کرد به پزشک اطلاع دهيد، ممکن است نياز به تنظيم دوز دارو پيدا شود.
ـ مصرف دارو را به‌طور ناگهانى قطع نکنيد چون ممکن است بحران آدرنال ايجاد شود.
ـ از مصرف داروهاى بدون نسخه‌اى چون ساليسيلات، الکل در داروهاى ضدسرفه و فرآورده‌هاى ضدسرماخوردگى اجتناب کنيد مگر اينکه زير نظر مستقيم پزشک باشد.
ـ درباره نشانه‌هاى کوشينگوئيد با مريض صحبت کنيد.
ـ نشانه‌هاى نارسائى آدرنال: تهوع، بي‌اشتهائي، تنگي‌نفس، ضعف، درد مفصل.
تداخل با تست‌هاى آزمايشگاهي:
افزايش: کلسترول، سديم، گلوکز خون، اسيداوريک، کلسيم، گلوکز ادرار.
کاهش: کلسيم، پتاسيم، T3, T4, تست جذب ۱۳۱I تيروئيد، OHCSـ۱۷، ادرار KSـ۱۷، PBI (پروتئين متصل‌شده به يد).
منفى کاذب: تست‌هاى آلرژى پوستي. |
|
|
|
