|
|
کاهش شنوائى در اثر افزايش سن (پيرگوشى)
|
|
همانطور که در مباحث قبل ذکر شد شايعترين شکل آسيب شنوائى در اثر سير طبيعى افزايش سن پديد مىآيد. اين عارضه بعد از ۲۰ سالگى شروع مىشود و در سن ۶۵ سالگى ۳۰ درصد آمريکائىها را مبتلا مىکند. کاهش شنوائى ابتدا روى بالاترين بسامدها تأثير مىکند و سپس بهتدريج متوجه بسامدهاى متوسط و پائين مىشود. آسيبهاى شنوائى در افراد معمولاً تفاوتهاى زيادى با هم دارند. ابتلاء مردها بيشتر و شديدتر است. افراد مبتلا به آسيب شنوائى خفيف ممکن است تنها در شنيدن حروفى مثل ف، س و ث دچار زحمت باشند. شنوائى ممکن است تنها وقتى منبع صوتى دور است و با صداى زمينهاى بلندى وجود دارد دچار مشکل شود. برخى از مبتلايان به پيرگوشى مشکل خود را چنين بيان مىکنند که قادر هستند صداى ديگران را بشنوند ولى نمىفهمند آنها چه مىگويند. مشکل شايع ديگر در آنها اين است که هنگام صحبت يک نفر به تنهائى شنوائى آنها طبيعى بهنظر مىرسد ولى وقتى چند نفر صحبت مىکنند صداى فرد در شلوغى گم مىشود. اين عارضه منجر به پرهيز فرد از هرگونه ارتباط شخصى مىشود. خانواده و دوستان ممکن است اين عارضه را با رسيدن به سن کهولت اشتباه بگيرند در حالىکه عملاً عقل بيمار کاملاً سالم است.
|
|
|
اکثر افرادى را که دچار معلوليت شنوائى حسى عصبى شدهاند مىتوان با وسايل کمک شنوائى به ميزان قابل توجهى يارى داد. اگر دچار اختلال شنوائى هستيد ممکن است بدانيد که در شنيدن صداهائى که براى ديگران واضح است دچار مشکل هستيد.
|
|
| وز وز گوش (زنگ زدن در گوشها)
|
|
وز وز گوش از نظر پزشکى شنيدن صدا در غياب محرک شنوائى تعريف مىشود. اين صدا ممکن است بهشکل وز وز، زنگ زدن، همهمه، سوت زدن، يا احساس خش خش باشد و ممکن است در طول زمان تغيير کند. لازم به تأکيد است که وز وز گوش علامتى از يک اختلال زمينهاى گوش است برخلاف تصور بسيارى از مزدم وز وز گوش بهخودى خود يک بيمارى نيست.
|
|
وز وز گوش علل بسيارى دارد. شايعترين علت آن در شرايط کنونى از دست رفتن شنوائى در اثر سير طبيعى افزايش سن است (پيرگوشي) که قبلاً بررسى شد. علل ديگر عبارتند از: انسداد مجراى گوش در اثر جرم، عفونت گوش، سوراخ شدن پرده صماخ، وجود مايع در گوش مياني، يا سخت شدن استخوانچههاى گوش ميانى (تصلب گوش). اين موارد معمولاً با آسيب شنوائى نيز همراه است. وز وز گوش همچنين ممکن است در اثر فشار خون بالا، حساسيتها، غدّههاى عصب شنوائي، بيمارى قند، بيمارى تيروئيد، مواجهه يا سروصداى زياد، و ضربه به سر ايجاد شود.
|
|
|
اکثر موارد وز وز گوش را که در اثر اختلالات گوش خارجى و ميانى پديد مىآيد مىتوان با درمان اختلال زمينهاى برطرف کرد. با اين حال درمان وز وز گوشى که در اثر آسيب شنوائى حسى عصبى ايجاد مىشود اغلب موفقيتآميز نيست. فهرست طويلى از درمانهاى داروئى و اعمال جراحى براى درمان وز وز گوش توصيه شده که مؤثر بودن هيچکدام اثبات نشده است. با وجود اين رعايت چند نکته مىتواند کمککننده باشد:
|
|
۱. از مواجه شدن با سروصداى زياد بپرهيزيد.
|
|
۲. فشار خون خود را اندازهگيرى کنيد. در صورت بالا بودن از پزشک خود بخواهيد آن را مهار کند.
|
|
۳. مصرف نمک را کاهش دهيد.
|
|
۴. براى بهبود جريان خون بهطور منظم ورزش کنيد.
|
|
۵. از مصرف محرکها مثل قهوه، نوشابههاى غيرالکلى کافئيندار، توتون، و مارىجوآنا خوددارى کنيد. کليه اين مواد روى شنوائى اثر سوء دارند.
|
|
۶. از خستگى بپرهيزيد زيرا باعث بدتر شدن وز وز گوش مىشود.
|
|
۷. سعى کنيد ميزان فشارهاى روحى خود را کاهش دهيد. فشار روحى و هيچان روى وز وز گوش اثر سوء دارد.
|
|
۸. متخصص گوش و حلق و بينى فوايد احتمالى روشهاى زيست بازتابى (biofeedback) و وسايل کمک شنوائى را براى شما توضيح خواهد داد. برخى افراد مبتلا به اختلال شنوائى درمىيابند که با استفاده از وسايل کمک شنوائى صداى درون سر آنها کاهش مىيابد. با اين حال توصيه مىشود اين وسايل قبل از خريد کاملاً امتحان شوند زيرا بهبودى ممکن است جزئى باشد.
|
|
۹. از يک يا چند روش پوشش صوتى استفاده کنيد. وز وز گوش هنگام سکوت مخصوصاً وقتى در بستر هستيد، آزاردهندهتر است. دستگاههائى که توليد صداى آهستهٔ زمينهاى مىکنند اغلب کاملاً آرامبخش هستند. دستگاههاى برقى کمک به خواب که صداى آهسته و مداوم زمينهاى ايجاد مىکنند ممکن است مطلوب باشند. گوش کردن به صداى آهستهٔ موسيقى روى موج اف. ام را امتحان کنيد. گاهى تنظيم موج کمى بالاتر يا پائينتر از بسامد پخش برنامه ايجاد صداى زمينهاى ثابتى مىکند که اثر مثبت دارد. پوشش صوتى توسط دستگاههاى الکترونيکى را مىتوان بهطور همزمان با وسايل کمک شنوائى براى تسکين وز وز گوش و بهبودى شنوائى مورد استفاده قرار داد.
|
|
۱۰. در بسيارى از جوامع گروههاى خوديارى براى تبادل اطلاعات و ارائه شيوههاى مبارزه و گذران زندگى با وز وز گوش تشکيل شده است.
|