زان می که ز بوی او شوریده و سرمستم

زان می که ز بوی او شوریده و سرمستم		دریاب مرا ساقی والله که چنینستم
ای ساقی مست من بنگر به شکست من		ای جسته ز دست من دریاب کز آن دستم
بشکست مرا دامت بشکستم من جامت		مستی تو و مستی من بشکستی و بشکستم
ای جان و دل مستان بستان سخنم بستان		گویی که نه ای محرم هستم به خدا هستم
پر کن ز می پیشین بنشین بر من بنشین		بنشین که چنین وقتی در خواب همی‌جستم
جان و سر تو یارا بر نقد بزن ما را		مفریب و مگو فردا بردارم و بفرستم
والله که بنگذارم دست از تو چرا دارم		تا لاف زنی گویی کز عربده وارستم
خواهم که ز باد می آتش بفروزانی		خواهم که ز آب خود چون خاک کنی پستم