منم آن بنده مخلص که از آن روز که زادم

منم آن بنده مخلص که از آن روز که زادم		دل و جان را ز تو دیدم دل و جان را به تو دادم
کتب العشق بانی بهوی العاشق اعلم		فالیه نتراجع و الیه نتحاکم
چو شراب تو بنوشم چو شراب تو بجوشم		چو قبای تو بپوشم ملکم شاه قبادم
قمر الحسن اتانی و الی الوصل دعانی		و رعانی و سقانی هو فی الفضل مقدم
ز میانم چو گزیدی کمر مهر تو بستم		چو بدیدم کرم تو به کرم دست گشادم
نصر العشق اجیبوا و الی الوصل انیبوا		طلع البدر فطیبوا قدم الحب و انعم
چه کنم نام و نشان را چو ز تو گم نشود کس		چه کنم سیم و درم را چو در این گنج فتادم
لمع العشق توالی و علی الصبر تعالی		طمس البدر هلالا خضع القلب و اسلم
چو تویی شادی و عیدم چه نکوبخت و سعیدم		دل خود بر تو نهادم به خدا نیک نهادم
خدعونی نهبونی اخذونی غلبونی		وعدونی کذبونی فالی من اتظلم
نه بدرم نه بدوزم نه بسازم نه بسوزم		نه اسیر شب و روزم نه گرفتار کسادم
ملک الشرق تشرق و علی الروح تعلق		غسق النفس تفرق ربض الکفر تهدم
چه کساد آید آن را که خریدار تو باشی		چو فزودی تو بهایم که کند طمع مزادم
نفس العشق عتادی و عمیدی و عمادی		فمن العشق تدثر و من العشق تختم
روش زاهد و عابد همگی ترک مراد است		بنما ترک چه گویم چو تویی جمله مرادم
لک یا عشق وجودی و رکوعی و سجودی		لک بخلی لک جودی و لک الدهر منظم
چو مرا دیو ربودی طربم یاد تو بودی		تو چنانم بربودی که بشد یاد ز یادم
الف الدهر بعادی جرح البعد فادی		فقد النوم وسادی و سعاداتی نوم
به صفت کشتی نوحم که به باد تو روانم		چو مرا باد تو دادی مده ای دوست به بادم
فاری الشمل تفرق و اری الستر تمزق		و اری السقف تخرق و اری الموج تلاطم
من اگر کشتی نوحم چه عجب چون همه روحم		من اگر فتح و فتوحم چه عجب شاه نژادم
و اری البدر تکور و اری النجم تکدر		و اری البحر تسجر و اری الهلک تفاقم
چو به بحر تو درآیم به مزاج آب حیاتم		چو فتم جانب ساحل حجرم سنگ و جمادم
فقد اهدانی ربی و اتی الجد بحبی		نهض الحب لطبی و تدارک و ترحم
به خدا باز سپیدم که به شاه است امیدم		سوی مردار چه گردم نه چو زاغم نه چو خادم
نزل العشق بداری معه کاس عقاری		هو معراج سواری و علی السطح کسلم
چو بسازیم چو عیدم چو بسوزیم چو عودم		ز تو گریم ز تو خندم ز تو غمگین ز تو شادم
بک احیی و اموت بک امسک و افوت		بک فی الدهر سکوت بک قلبی یتکلم
چو ز تبریز بتابد مه شمس الحق والدین		بفروزد ز مه او فلک جهد و جهادم