حاصل ز زندگانی ما جز وبال نیست

حاصل ز زندگانی ما جز وبال نیست		وز روزگار بهره بجز از ملال نیست
نقش سه شش طلب مکن از کعبتین دهر		کین نقش پنج روزه برون از خیال نیست
چون منصب بزرگی و چون جاه و ملک و مال		بی وصمت تزلزل و عیب و زوال نیست
خوش خاطری که منصب و جاه آرزو نکرد		خرم دلی که در طلب ملک و مال نیست
از خوان ممسکان مطلب توشه‌ی حیات		کان لقه پیش اهل طریقت حلال نیست
در وضع روزگار نظر کن به چشم عقل		احوال کس مپرس که جای سال نیست
چون زلف تابداده‌ی خوبان در این دیار		هرجا که سرکشی است بجز پایمال نیست
در موج فتنه‌ای که خلایق فتاده‌اند		فریاد رس بجز کرم ذوالجلال نیست
از غم چنان برست دل ما که بعد از این		در وی به هیچ وجه طرب را مجال نیست
جانم فدای خاطر صاحب دلی که گفت:		«شیراز جای مردم صاحب کمال نیست»
درویشی و غریبی و زحمت ز حد گذشت		زین بیش ای عبید مرا احتمال نیست