درا تا سیل بنشانم ز دیده

درا تا سیل بنشانم ز دیده		گهر در پایت افشانم ز دیده
بیا از گرد ره در دیده بنشین		که گرد راه بنشانم ز دیده
مگر دان سر ز من تا خون چشمم		سوی دل باز گردانم ز دیده
چنان بر دیده بندم نقش رویت		که نقش خلد برخوانم ز دیده
گه از بازوی و ران سازم کنارت		گهی بازوی خون رانم ز دیده
چو آئی سوی خاقانی دم نزع		به دید تو دود جانم ز دیده