مورفین سولفات - MORPHINE SULFATE

	نام فارسى		مورفين سولفات
	نام انگليسى		MORPHINE SULFATE
	نام تجارى دارو		Astramorph, Duramorph, Epimorph, Morphitee. M.O.S, Roxanol, Statex
	گروه دارويى		ضددرد مخدر
	گروه شيميايى دارو		مخدر.
	مكانيسم اثر		به‌وسيله عمل با گيرنده‌هاى اوپيوئيد در سطح نخاع انتقال ايمپالس‌هاى درد را تضعيف مي‌کند.
	موارد مصرف		درد شديد حاد و مزمن، آمادگى پيش از بيهوشي، تنگي‌نفس نارسائى حاد بطن چپ، ادم ريوى و درد ناشى از MI.
	ميزان مصرف		بالغين: تزريق عضلانى يا زيرجلدى ۱۵ـ۴ mg هر ۴ ساعت برحسب نياز، ۳۰ـ۱۰ mg خوراکى هر ۴ ساعت برحسب نياز فرم پيوسته رهش هر ۸ تا ۱۲ ساعت؛ ۲۰ـ۱۰ mg مقعدى هر ۴ ساعت برحسب نياز؛ تزريق وريدى ۱۰ـ۴ mg که در ۵ـ۴ ml آب تزريقى رقيق شده است و در مدت ۵ دقيقه تزريق مي‌شود. کودکان: تزريق زيرجلدى ۲/۰ـ۱/۰ mg/kg هر ۴ ساعت، حداکثر تا ۱۵mg. موارد منع مصرف: حساسيت مفرط، اعتياد (مخدر)، خونريزي، آسم برونشيال، افزايش فشار داخل مغزي.
	توضيحات دارو		عوارض جانبي: دستگاه عصبى مرکزي: خواب‌آلودگي، سرگيجه، منگي، سردرد، تخدير، سرخوشي. گوارشي: تهوع، استفراغ، بي‌اشتهائي، يبوست، کرامپ، فشار مجارى صفراوي. ادرارى تناسلي: افزايش برون‌ده ادراري، سوزش ادرار، احتباس ادراري. پوستي: راش، کهير، کبودي، برافروختگي، تعريق، خارش. چشم، گوش، حلق و بيني: وزوز گوش، تارى ديد، ميوز، دوبيني. قلبى عروقي: طپش قلب، براديکاردي، تغيير در فشارخون. تنفسي: تضعيف تنفسي. احتياطات: در افراد معتاد، حاملگى (در گروه B قرار دارد) شيردهي، MI (حاد)، بيمارى قلبى شديد تضعيف تنفسي، بيمارى کبدي، کليوي، بچه‌هاى کوچکتر از ۱۸ سال بااحتياط مصرف شود. فارماکوکينتيک: اوج اثر: وريدى ۲۰ دقيقه، عضلانى ۶۰ـ۳۰ دقيقه، زيرجلدى ۹۰ـ۵۰ دقيقه. مدت اثر: حداکثر ۷ ساعت. انتشار: از CNS و جفت رد مي‌شود. متابوليسم: کبدي. دفع: عمدتاً کليوى و به ميزان اندک صفراوى (۹۰% طى ۲۴ ساعت از ادرار دفع مي‌شود). تداخلات داروئي: مصرف همزمان بنزوديازپين‌ها و الکل باعث تشديد اثر سداتيو مي‌شوند؛ مصرف MAOI باعث تشديد خطر بحران فشارخون مي‌شود؛ فنوتيازين‌ها ممکن است باعث کاهش اثر ضد درد آن مي‌شوند. ملاحظات پرستاري: پيگيرى آزمايشگاهي: ـ نسبت I&O: کاهش برون‌ده را چک کنيد؛ ممکن است نشانه احتباس ادرارى باشد. توصيه‌ها: ـ تزريق وريدى بعد از رقيق‌سازى با ۵ml از محلول سازگار؛ ۱۵mg يا کمتر در مدت ۵ـ۴ دقيقه تجويز نمائيد؛ از لوله Y يا شيرسه‌راه استفاده کنيد؛ مي‌توان دارو را به محلول IV اضافه کرد. ـ مصرف دارو با ضداستفراغ در صورت بروز تهوع و استفراغ. ـ مصرف دارو در شروع بازگشت درد، فاصله دوزها را برحسب پاسخ بيمار تنظيم کنيد. روش تهيه / تجويز: ـ در ظروف تيره و در دماى اطاق نگهدارى کنيد. ـ در هنگام حرکت به بيمار کمک شود. ـ اقدامات حفاظتى مانند نرده‌هاى کنار تخت، چراغ شب‌خواب، زنگ اخبار که به آسانى در دسترس باشد. ارزيابى باليني: پاسخ درماني: کاهش درد. تغييرات دستگاه عصبى مرکزي: سرگيجه، خواب‌آلودگي، توهم، سرخوشي، از دست دادن هوشياري، واکنش مردمک. واکنش آلرژيک: راش، کهير. اختلال عملکرد تنفسي: تضعيف تنفسي، ويژگي، تعداد و ريتم نفس؛ در صورتي‌که تعداد تنفس کمتر از ۱۰ دقيقه است به پزشک اطلاع دهيد. نياز به درمان درد، وابستگى رواني. آموزش به بيمار و خانواده: ـ گزارش کردن هر نوع علامت مربوط به تغييرات CNS و اکنش‌هاى آلرژيک. ـ در صورت مصرف طولاني‌مدت امکان ايجاد وابستگى وجود دارد. ـ علائم محروميت ممکن است به‌وجود آيند: تهوع و استفراغ، کرامپ، تب، غش، بي‌اشتهائي. تداخل با تست‌هاى آزمايشگاهي: افزايش: آميلاز. درمان مصرف بيش از حد دارو: نارکان ۸/۰ـ۲/۰ تزريقي، مايعات وريدي، وازوپرسور.