بیماری شریان کرونر

نوعى بيمارى در عروق تأمين‌کنندهٔ خون براى قلب است. اين عروق قلبى يا شريان‌ها با پلاک مسدود مى‌شوند و بدين ترتيب جريان خون به قلب محدود مى‌گردد.

از علائم بيمارى درد قفسهٔ سينه است.

پيشگيرى

ورزش، رژيم غذائى مناسب کم‌چربى و کم کلسترول، عدم مصرف دخانيات، کنترل وزن و فشار خون و ديابت

درمان داروئى

هدف از درمان نياز ميوکارد به اکسيژن يا افزايش خون‌رسانى شريان کرونر به ميوکارد ايسکميک است.

- بتابلوکرها :

بتابلوکرها نياز ميوکارد به اکسيژن را از طريق کاهش ضربان قلب، قابليت انقباضى ميوکارد و فشار خون تقليل مى‌دهند. کاهش در Double product به بيماران دريافت‌کنندهٔ بتابلوکرها اجازه مى‌دهد که به ظرفيت ورزشى زير حداکثر (ساب‌ ماکزيمال) بالاترى بدون نشانه‌هاى ايسکمى ميوکارد دست يابند. بايد به بيماران هشدار داده شود که بتابلوکرها را به‌صورت ناگهانى قطع نکنند، چرا که اين امر ممکن است به آنژين صدرى ناپايدار منتهى گردد.

- مسدود کننده‌هاى کانال کلسيم :

مسدود کننده‌هاى کانال کلسيم ممکن است به اثر اينوتروپيک (قدرت ضربانى قلب) منفى منجر گردند. اثرات متسع‌ کنندهٔ محيطى آنها بر روى عروق محيطي، مصرف اکسيژن ميوکارد را کم مى‌کند. اثر آنها بر اتساع عروق کرونر، خون‌رسانى کرونر را افزايش مى‌دهد و از انقباض عروق کرونر پيشگيرى مى‌نمايد. اين امر باعث کاهش Double product در هر سطحى از ورزش شده و به‌نحو قابل ملاحظه‌اى زمان ظهور ايسکمى را به تعويق مى‌افکند. وراپاميل و ديلتيازم گره‌هاى سينوسى و AV را کند نموده و به کاهش ضربان قلب منجر مى‌شوند. نيفديپين داروى انتخابى در بيماران مصرف‌کنندهٔ بتابلوکرها است. ترکيب نيترات‌ها با مسدود کننده‌هاى کانال کلسيم مى‌تواند باعث پيدايش هيپوتانسيون وضعيتى شود.

- نيترات‌ها :

نيترات‌ها نياز به اکسيژن را با کاهش پيش‌بار (اثر اتساع وريدي) و افزايش جريان خون عروق کرونر (از طريق ايجاد اکسيد نيتريک که يک گشاد کنندهٔ آرتريول‌ها است)، تقليل مى‌دهد. علاوه بر اين، نيترات‌ها تجمع پلاکتى را کاهش مى‌دهند. مهم‌ترين عامل بازدارنده در مصرف نيترات‌ها ايجاد حالت تحمل است که با استفاده از داروها براى چند ساعت در هر روز يا يک در ميان مى‌توان اين حالت را به حداقل رساند.

- آنژيوپلاستى يا باى‌پس عروق کرونر :

آنژيوپلاستى يا باى‌پس عروق کرونر زمانى کاربرد پيدا مى‌کنند که نشانه‌ها با درمان داروئى به خوبى کنترل نشوند يا زمانى‌که اختلال عملکردى قابل ملاحظه‌اى به‌وجود آيد (مثل بيماران مبتلاء به بيمارى سه شريان کرونر با اختلال عملکرد بطنى و در بيماران مبتلاء به بيمارى شريان کرونر اصلى چپ).