ارزيابى تشخيصى تقسيم‌بندى نوروپاتى به پاتولوژى اکسونال يا دميلينيزان (جدول - پلى‌نوروپاتى‌ها -) و توجه به سير زمانى نوروپاتى (جدول - ملاحظات تشخيصى در پلى‌نوروپاتى -) به تشخيص کمک مى‌کند. اگر شرح حال و معاينه تشخيص را آشکال نسازد EMG مفيد واقع مى‌شود. با EMG مى‌توان نوروپاتى اکسونال را از دمينليزان، نوروپاتى را از ميوپاتي، اختلالات ريشه يا شبکه عصبى را از درگيرى اعصاب ديستال، پلى‌نورپاتى جنراليزه را ازمونونوروپاتى مولتى‌پلکس و ضعف عمومى را از ضعف عصب محيطى افتراق داد. در صورتى‌که واسکوليت، دميلينه شدن چندکانوني، آميلوييدوز، جذام يا سارکوئيدوز مدٌ نظر باشد نمونه‌بردارى عصب سورال کمک‌کننده است. نمونه‌بردارى باعث کاهش حس قسمت جانبى پا مى‌شود و ممکن است به‌ندرت در محل نمونه‌بردارى نوروم دردناکى ايجاد شود. مطالعات آزمايشگاهى جهت غربالگرى پلى‌نوروپاتى اکسونال قرنيه و ديستال، ESR, HbA1c، پروتئين / الکتروفورز سرم، و ويتامين BUN, B12 و کراتى‌نين هستند. تشخيص‌هاى افتراقى بررسى‌هاى تشخيصى اضافه‌ترى را پيشنهاد مى‌کند. به ياد داشتن بيمارى‌هاى سيستيک، داروها و توکسين‌هائى که نوروپاتى ايجاد مى‌کنند اهميت دارد.
