لاریکس

۱. گونهٔ لاريکس در مناطق کوهستانى داراى رشد مناسب است و در پشت تپه‌ماهورها يعنى جائى که خطر کوران وجود نداشته باشد قابل دوام مى‌باشد.

۲. لاريکس براى رشد مناسب احتياج به خاک عميق دارد تا بتواند با سيستم ريشه‌اى قلبى شکلى که دارد در اعماق خاک نفوذ کند. تهويهٔ خاک بايد کامل و مناسب باشد زيرا ربشه‌هاى لاريکس احتياج مبرم به اکسيژن دارد. زمينى که از نظر تهيوه ضعيف و فقير باشد موجب نابودى لاريکس مى‌گردد بدين گونه که رشد درخت در جوانى متوقف مى‌شود و سپس درختان ديگر در منطقه غالب مى‌شوند در نتيجه باعث از بين رفتن لاريکس خواهند شد.

در خصوص تغييرات جوى (آب و هوا) بايد گفت که گونهٔ لاريکس در اين خصوص بسيار مقاوم و مستحکم است اين درخت توأم با گونهٔ کاج سمبر (Zirbe) در مرتفع‌ترين نقاط کوهستانى مى‌تواند رشد کند.

گونهٔ لاريکس هواى خشک را دوست دارد و بدين سبب دره‌ها، چاله‌ها و تنگه‌هاى مرطوب را نمى‌پسندد. مناسب‌ترين منطقه براى گونهٔ لاريکس قسمت‌هاى سلسله جبال آلپ مرکزى که داراى هواى خشک و قاره‌اى است، مى‌باشد.

۳. گونهٔ لاريکس نسبت به نور و روشنائى مورد نياز خود بسيار حساس و پُرتوقع است و گونه‌اى است روشنائى‌پسند که در جوانى احتياج مبرم به نور کافى دارد. فقط در مناطق بسيار مرغوب و تازه اباد مى‌تواند تا حدودى سايهٔ کم را تحمل کند.

گونهٔ لاريکس در جوانى داراى رشد بسيار سريع مى‌باشد و از ساير گونه‌هاى درختى مشابه در اين مورد پيشى مى‌گيرد. در موطن اصلى مى‌توان لاريکس را براى بهبود بخشيدن به خاک مناطق خالى به کار برد. زيرا به علت رشد سريع مى‌تواند از ديگر درختان موجود از نظر رشد پيش گيرد. به غير از منطقهٔ ياد شده درساير مناطق، رشد و نمو لاريکس احياناً برعکس است و حتى در بسيارى از موارد بايد به آن امکانات رشد بيشترى داده شود.

۴. تأثيرى که گونهٔ لاريکس بر روى خاک منطقه در يک جنگل آميخته مى‌گذارد اکثراً مناسب است زيرا ريشه‌هاى آن به‌طور عمقى در خاک فرو مى‌رود که نتيجتاً از تمام سطوح خاک مواد غذائى را جذب مى‌نمايد و از طرفى سوزن‌هاى آن به‌‌راحتى قابل تجزيه‌شدن مى‌باشند (البته نسبت به گونهٔ نوئل). درختان لاريکس در جنگل‌هاى خالص و يا مناطق مرتفع پوشش گياهى‌ به‌وجود مى‌آورند که باعث اسيدى شدن و متراکم شدن خاک مى‌شوند.

۵. معمول‌ترين جنگل آميختهٔ لاريکس با گونهٔ نوئل (Fichte) است. به‌ندرت نيز امکان دارد که آميختگى با گونه‌هاى راش (Buche) و کاج (Kiefer) نيز وجود داشته باشد. در جنگل‌هاى کوهستانى اروپا لاريکس توأم با گونه‌هاى کاج سمبرا (Zirbe) و نوئل نوک‌دار (Spitzfichte) اشکوب بالاى جنگل را تشکيل مى‌دهند. در بعضى از مناطق اروپا نيز امکان دارد که جنگل‌هاى خالص از لاريکس مشاهده گردد که اکثراً به‌صورت دانه‌زاد طبيعى در مناطقى که قبلاً آتش‌سوزى صورت گرفته و يا آن که در مراتعى که به‌صورت رها شده باشند وجود دارد. در صورتى که در مناطق مذکور عمليات داشت به‌صورت صحيح انجام پذيرد بهترين نوع چوب لاريکس از نظر ارزش اقتصادى به‌دست مى‌آيد. مدتى بعد گونهٔ نوئل نيز به‌صورت آميخته با لاريکس در خواهد آمد و به‌عنوان گونهٔ همراه مشخصهٔ منطقه خواهد شد.

۶. تجديد حيات لاريکس به‌صورت طبيعى و دانه‌زاد و خيلى به‌راحتى انجام مى‌گيرد در صورتى که در منطقه به اندازهٔ کافى درختان مادرى بذردِه وجود داشته باشند و آنها را حفظ کرده باشيم. براى اين کار درختان مادرى حفظ شده بايد از نظر مرغوبيت جزء درختان درجه يک باشند زيرا اين درختان هستند که خصوصيات و صفات خود را به نهال‌هاى روئيده شده منتقل مى‌کنند.

گونهٔ لاريکس کمتر در معرض خطرها و صدمه‌هاى متفاوت قرار مى‌گيرد، در مقابل طوفان و بوران کاملاً مقاوم مى‌باشد. بيشترين صدمه‌ها به گونهٔ لاريکس در جوانى و به نونهال‌ها وارد مى‌شود و آن زمانى است که درخت از رشد مناسب برخوردار نباشد و ضعيف مانده باشد. در اين صورت امکان دارد اين نهال‌ها در زير فشار برف بشکند و خسارت‌هائى به جنگل وارد شود.

لازم به ذکر است که درختان لاريکس در مقابل يخ‌زدگى مقاومت خوبى از خود نشان مى‌دهند.

چوب درختان لاريکس داراى مصرف‌هاى بسيار متنوع و گوناکون است و به‌عنوان يکى از چوب‌هاى محکم و مقاوم و پايدار در بين چوب‌هاى سوزنى‌برگ‌ها به شمار مى‌رود. سختى چوب لاريکس در بين سوزنى‌برگ‌ها همانند چوب بلوط در بين پهن‌برگ‌ها است. به‌منظور امور ساختمانى چوب لاريکس بسيار مناسب مى‌باشد ولى به‌علت دارا بودن وزن سنگين و نامناسب بودن از نظر فرورفتن ميخ در نجارى مورد استقبال قرار نگرفته است.

از چوب لاريکس براى ساختن واگن‌هاى مختلف، کشتى‌سازي، مبل‌سازي، پاکت‌سازي، دکورسازى منازل و داخل ساختمان‌ها، پايه‌هاى چوبى و تيرهاى تلگراف استفاده‌هاى زيادى مى‌شود، همچنين چوب‌هائى که داراى گره و شاخه‌هاى فرعى زياد باشند براى تهيهٔ تراورس مورد استفاده قرار مى‌گيرند. نظر به اين که تکثير گونهٔ لاريکس از طريق حفظ درختان مادرى انجام مى‌شود، لازم است خصوصيات و صفات ژنتيکى واريته‌هاى مختلف مورد بررسى و دقت‌نظر قرار گيرد و کلّاً بايد به اين نکته توجه داشت که در جنگل‌دارى مدرن و اقتصادى که گونهٔ لاريکس از درختان مهم آن منطقه باشد بايد مواظبت‌هائى که در دام‌پرورى و باغ‌بانى انجام مى‌گيرد در اين جا نيز انجام پذيرد.