|
|
|
| نورپردازي، هنر و فن فراهم
آوردن نور مناسب براى فيلم‌بردارى
است. انتخاب و طراحى نور صحنه به
عهدهٔ مدير فيلم‌بردارى است.
|
|
| هنگام فيلم‌برداري، چه در
فضاى باز و چه در فضاى بسته، نور
صحنه بايد طبيعى بنظر برسد. اين کار
بوسيلهٔ ابزارهاى خصا انجام
مى‌گيرد.
|
|
| مدير فيلم‌بردارى براى
دستيابى به بهترين نوع نورپردازي،
علاوه بر ابزارهاى فنى از متخصصان
مختلفى مانند متخصصين برق و
کارگردان فنى ماهر نيز بهره‌مند
مى‌شود.
|
|
|
|
| موسيقى فيلم، قطعهٔ موسيقى
است که براى فيلم نوشته يا تنظيم
مى‌گردد؛ و آهنگساز به تنهايى
تعيين‌کنندهٔ آن نيست؛ بلکه
ديدگاه‌هاى اجتماعى کارگردان،
تهيه‌کننده و نيز عوامل فنى نيز در
آفرينش آن، پيوند تنگاتنگ دارند.
موسيقى فيلم زمانى داراى معناست
که در خدمت فيلم باشد.
|
|
| پيشرفت‌هاى فنى در زمينه‌ٔ
ضبط و پخش صدا، به بهبود شرايط
موسيقى فيلم کمک زيادى کرده است.
|
|
|
|
| صدابردارى فن اضافه کردن صدا
به فيلم است. اين کار به دو شيوه صورت
مى‌گيرد؛ دوبله يا دوبلاژ و
صدابردارى همزمان. در روش دوبله،
فيلم بدون ضبط صدا فيلم‌بردارى
مى‌شود. بعد آن را تدوين و صداگذارى
مى‌کنند. در صدابردارى همزمان
براى ضبط صدا از دستگاه‌هاى
پيشرفته استفاده مى‌شود، که
مى‌توان سرعت آنها را با سرعت
دوربين فيلم‌بردارى يکسان و
همزمان کرد. در اين روش دوربين‌هاى
بى‌صدا بکار مى‌رود و همزمان
صداهاى مورد نياز ضبط مى‌شود. پس از
اصلاح نهايي، صداهاى فيلم همراه
صداهاى ديگر مانند موسيقى و اثرات
صوتي، روى يک نوار منتقل مى‌شوند.
به اين عمل، ميکس گفته مى‌شود.
|
|
| نوار نهايى صدا به سه روش
مغناطيسي، لوزى يا اپتيکى و
ديجيتالى به حاشيه فيلم منتقل
مى‌شود. شيوه ديجيتالى تا امروز
بهترين روش پخش صداى فيلم است.
|
|
|
|
| جلوه‌هاى ويژه، فن جلوه دادن
صحنه‌هاى غيرواقعى در سينماست.
مانند صحنه‌هاى مختلف تصادف
اتومبيل، منفجر شدن ساختمان‌ها،
آتش‌سوزى و ... . با روش‌هاى خاصى اين
صحنه‌ها واقعى نشان داده مى‌شود.
جلوه‌هاى ويژه گاهى جلوى دوربين و
هنگام فيلم‌بردارى انجام مى‌شود.
مانند صحنه‌هاى تصادف اتومبيل.
گاهى نيز پس از فيلم‌بردارى در
لابراتوار يا بوسيلهٔ کامپيوتر
شکل مى‌گيرد. در شکل ديگر تلفيق اين
دو تکنيک بکار مى‌رود.
|
|
| مهمترين شيوه‌اى که از سال
۱۹۵۰ در جلوه‌هاى ويژه بکار رفت،
استفاده از پرده آبى بود. در اين روش
بازيگر مقابل يک پردهٔ آبى نقش خود
را اجرا مى‌کند و پس‌زمينهٔ
دلخواه يا حتى جزئيات بيشتر بعداً
به فيلم اضافه مى‌شود. در جلوه‌هاى
ويژه سينمايي، از روش‌هاى انيميشن
نيز مى‌توان استفاده کرد. در
جلوه‌هاى ويژه تماشاگران متوجه
حقه‌هاى سينمايى نمى‌شوند.
|
|
| استفاده از کامپيوتر در
جلوه‌هاى ويژه انقلاب بزرگى ايجاد
کرد. حتى پس‌زمينهٔ فيلم با
کامپيوتر قابل کنترل و تغيير است.
|
|
|
|
| تدوين که به آن مونتاژ يا اديب
هم مى‌گويند، مرحلهٔ انتخاب،
دسته‌بندي، منظم کردن تصاوير و
اضافه کردن صدا به فيلم است. پس از
ظهور فيلم در لابراتوار يک نسخه از
روى نگاتيو اصلى چاپ شده و در
اختيار بخش تدوين گذاشته مى‌شود.
|
|
| تدوين‌گر با نظر کارگردان و
با توجه به فيلم‌نامهٔ دکوپاژ شده
بهترين برداشت هر صحنه را انتخاب
مى‌کند. و براساس نظم داستان فيلم،
صحنه‌ها را پشت سرهم مى‌چسباند و
فيلم شکل نهايى خود را پيدا مى‌کند.
|
|
| امروزه بسيارى از
تدوين‌گران بجاى دستگاه‌هاى رايج
قبلى از کامپيوتر استفاده
مى‌کنند. در اين روش فريم‌هاى فيلم
روى نوار ويدئو ضبط مى‌شوند و
تدوين‌گر فيلم را روى مونيتور
مى‌بيند و تدوين مى‌کند. امروزه ۸۰
درصد فيلم‌هاى سينمايى هاليوود
بوسيلهٔ کامپيوتر تدوين مى‌شوند.
استفاده از کامپيوتر، حدفاصل ميان
تدوين و جلوه‌هاى ويژه را از ميان
برداشته و تدوين و صداگذارى فيلم
را متحول کرده است و امکانات
بى‌شمارى را در اختيار تدوين‌گر
قرار مى‌دهد.
|
