| در جريان فيلم‌سازى عناصر و
عوامل مهمى حضور دارند که در واقع
مراحل ساخت يک فيلم محسوب مى‌شوند.
اين عوامل و عناصر عبارتند از:
کارگران، تهيه‌کننده، فيلمنامه،
فيلمبرداري، بازيگر، نورپردازي،
موسيقى فيلم، صدابرداري،
جلوه‌هاى ويژه و تدوين.
|
|
|
|
|
|
| تهيه‌کنده فرد يا سازمانى
است که سرمايه و امکانات تهيه فيلم
را تأمين مى‌کند. تهيه‌کننده بر
تمام مراحل ساخت فيلم نظارت دارد.
گاهى کارگردان، تهيه‌کننده نيز
هست.
|
|
|
|
| کارگردان پديدآ‌ورندهٔ
فيلم است. کارگردان در تمامى مراحل
تهيه فيلم از انتخاب فيلمنامه،
انتخاب محل‌هاى فيلمبرداري،
گزينش تمام عوامل سازندهٔ فيلم
مانند گروه فنى و گروه هنرى تا
آماده شدن فيلم براى نمايش، حضور
فعال و مستقيم دارد. پس از گزينش،
رهبرى آنها براى بوجود آوردن يک
مجموعهٔ هماهنگ را آغاز مى‌کند. هر
يک از عوامل فيلم بايد به
کارگردان، کارهاى خود را توضيح
دهند و در مقابل کارگردان نيز در
برابر تهيه‌کننده بايد پاسخگو
باشد. هر کارگردانى شيوهٔ
فيلم‌سازى ويژه‌اى دارد.
کارگردان‌هاى بزرگ، هر يک سبک
خاصى در فيلم‌سازى دارند و
آثارشان را مى‌توان با توجه به
ويژگى‌هاى کار آنها شناخت
|
|
|
|
| فيلمنامه متنى است که فيلم
براساس آن ساخته مى‌شود. هر
فيلمنامه شامل شرح صحنه و
گفتگوهاى فيلم است. گفتگوهاى
فيلمنامه بايد با موسيقى و
صداهاى فيلم همراه شود تا بصورت
کامل در آيد.
|
|
| فيلم‌نامه‌نويسى کارى چند
مرحله‌اى است، که با يک فکر خاص، يک
داستان يا رمان شروع مى‌شود. گاهى
براى يک فيلم، فيلم‌نامه‌اى
اختصاصى نوشته مى‌شود و گاهى يک
داستان بصورت فيلمنامه در
مى‌آيد.
|
|
| فيلمنامه پس از تنظيم نهايى
به کارگردان سپرده مى‌شود و
کارگردان پس از مطالعهٔ اثر و
مطابقت دادن آن با سليقه و سبک خود،
نسخهٔ جديدى از آن بوجود مى‌آورد
که به فيلم‌نامهٔ مخصوص
فيلم‌بردارى مشهور است. در ايران
اين مرحله را دکوپاژ (واژه فرانسوي)
مى‌گويند.
|
|
|
|
| فيلم‌بردارى تهيه و ثبت
مجموعه‌اى از نماهاست. نحوهٔ
فيلمبرداري، حرکت‌هاى مختلف
دوربين، نحوهٔ قرار گرفتن آن و دور
يا نزديک بودن نمادها مى‌تواند
احساسات مختلفى را به بيننده
انتقال دهد. فيلم‌بردارى براساس
فيلمنامه مخصوص فيلم‌بردارى يا
دکوپاژ انجام مى‌گيرد. کارگردان
اين فيلمنامه را در اختيار مدير
فيلم‌بردار قرار مى‌دهد. معمولاً
از هر صحنه چندين بار فيلم‌بردارى
مى‌شود تا نتيجه دلخواه بدست آيد.
سپس همهٔ فيلم‌هاى برداشته شده را
براى ظهور به لابراتوار
مى‌فرستند.
|
|
| امروزه مدير فيلم‌بردارى
شخصاً دوربين را کمتر هدايت
مى‌کند و بيشتر نحوهٔ فيلم‌بردارى
و نورپردازى را طراحى مى‌کند و
دستيارانش طرح‌هاى او را اجرا
مى‌کنند.
|
|
|
|
| بازيگر سينما کسى است که نقش
يکى از شخصيت‌هاى فيلمنامه را
بازى مى‌کند. بازيگر زيرنظر
کارگردان و با هدايت او نقش را ايفا
مى‌کند. کارگردان، نحوهٔ لباس
پوشيدن، چهره‌پردازى و صحنه‌اى را
که بايد بازيگر در آن نقش بازى کند،
تعيين مى‌کند.
|
|
| بازيگر سينما علاوه بر داشتن
دانش و استعداد بازيگري، بايد با
ابزارهاى فنى سينما نيز آشنايى
داشته باشد، تا بتواند شيوهٔ بازى
خود را با آنها هماهنگ کند و نقش خود
را به بهترين وجهى ارائه دهد.
|
