اظهار اشتیاق کند

به خدایی که در پرستش خویش		آسمان را رکوع فرمودست
دست حکمش به کیله‌ی خورشید		خرمن روزگار پیمودست
که ز چشمم به عشق خدمت تو		جان به عرض سرشک پالودست
این سخن را عزیز دار که دوش		چرخ با من در این سخن بودست