اعضاء بدن

- سر بزرگ نشان عقل و کياست است.

- پيشانى بلند علامت دولت است.

- ريش کوسه و چشم زاغ نشانه بدجنسى است.

- قد بلند نشانه حماقت است.

- قد کوتاه نشان زيرکى و دانائى و زرنگى است.

- ناخن گرفته شده را اگر زير دست و پا بريزند فقر مى‌آورد بلکه آن را بايد در پاشنهٔ در گذاشت تا روزى که دجال ظهور مى‌کند مانند خار روئيده نگذارد اهل خانه خارج بشوند.

- موى سر را اگر سر راه بريزند گنجشک برده و با آن لانه مى‌سازد و صاحب مو سرگيجه مى‌گيرد.

- دندان افتاده را بايد سه بار کر داد و سپس دفن کرده در سوراخ ديوار گذاشت.

- سر بينى که سفت بشود علامت سن بلوغ است.

- سر بينى بخارد به مهمانى خواهند رفت.

- کف پا که بخارد راه دور مى‌روند.

- کف دست راست که بخارد بايد آن را روى سر پسر اول ماليد تا پول گير آنها بيايد.

- کف دست چپ که بخارد خرج زياد مى‌کنند.

- يک عطسه صبر است در جوابش مى‌گويند: عافيت باشد و براى شکستن صبر هفت صلوات بايد فرستاد. دو عطسه علامت جخد (جهد) است بايد تعجيل کرد. چه سالم و چه ناخوش هر کس عطسه بکند مسلماً تا سه روز زنده خواهد بود. ^(۱)

(۱) . خبر: العطاس امان من الموت الى ثلثة ايام. به همين جهت بعد از عطسه بايد شکر خدا را کرد و گفت: 'الحمدالله رب العالمين' . خاصيت آن اين است که در قبر وقتى نکير و منکر بالاى سر آدم مى‌آيند و سرانسان به سنگ لحد مى‌خورد و عطسه مى‌کند چون عادت دارد الحمدلله رب‌العالمين را خواهد گفت و مسلمانى او بر نکير واضح مى‌شود.

۱. اينکه چون از کسى که عطسه فراز آيد يک ايتها اه‌هو ويريو و يک اشم و هو بيايد خواندن زيرا که در تن ما دروجى است و پتيارهٔ است که پيوسته با مردم کوشد تا علتى و بيمارى بر مردم مستولى کند و در تن ما آتش است که او را چهره خوانند با آن دروج پيوسته کار زار مى‌کند و او را از تن مردم باز مى‌دارد. پس چون آتش بر آن دورج چيره شود و او را هزيمت کند عطسه از بهر آن آيد که آن دروچ بيرون آيد

۲. پس چنان بايد که اين باز برخوانند و آتش را آفرين کنند که ديرگاه بماناد تا اين دروج را شکسته مى‌دارد. چون عطسه از کسى ديگر شنود هم اين باز يعنى بيايد گفتن و اين آفرين مينو بکردن - صد در ص ۷ در هفتم' .

- هر کس سکسکه بکند به او تهمت مى‌زنند که چيزى دزديده است تا اين ترس برطرف شدن سکسکهٔ او بشود.

- پلک چشم چپ بپرد خوشحالى مى‌آورد.

- پلک چشم راست بپرد غم و اندوه مى‌آورد.^(۲)

(۲) . جستن پلک بالاى چشم راست سلامت خوشحالى بعد از تنگى و از چپ نشانهٔ رسيدن غايبى است و (جستن پلک پائين) از راست غم و از چپ رسيدن خبرى است که در آرزوى آن باشد و يا از راست بيمارى و از چپ خوشدلى عايد گردد جنات الخلود.

- اگر مژهٔ چشم روى گونه بيفتد اجل است بايد آن را برداشت.

- هر کس زبان خود را گاز بگيرد در آن ساعت غيبت او را مى‌کنند.

- در موقع صحبت بى‌اراده اسم کسى را ببرند معلوم مى‌شود آن شخص در همان ساعت ياد او بوده است.

- پس گردن يا روى چشم کسى را ماچ بکند از چشم آنکس مى‌افتد.

(صادق هدايت، نيرنگستان)