|
|
|
|
|
| آبيارى گوجه‌فرنگى احتياج به توجه و دقت دارد زيرا آبيارى غيريکنواخت و نامرتب باعث ترکيدن ميوه شده و اين خود ۲۰ درصد محصول را کاهش مى‌دهد.
|
|
| دانستن اين موضوع شايد جالب باشد که گوجه‌فرنگى در شرايط گلخانه ۷۰۰ ليتر آب در هر متر مربع مصرف کرده و براى ساخت يک کيلوگرم ماده خشک به ۲۰۰ ليتر آب احتياج خواهد داشت.
|
|
| مقدار و زمان آبيارى معمولاً بستگى به شرايط مزرعه يعنى نوع خاک و منطقه کشت دارد. هر چه هوا گرم‌تر و زمين سبک‌تر باشد فواصل آبيارى بايد کوتاه‌تر شود.
|
|
| به‌علاوه در مراحل تشکيل گُل و توليد ميوه آبيارى بيشترى بايد انجام گيرد. درصورتى‌که پس از يک دوره خشکى بارندگى شود و يا اقدام به آبيارى زياد گردد ميوه‌هاى گوجه‌فرنگى ترک خورده و از کيفيت آنها کاسته خواهد شد.
|
|
|
|
|
|
|
| گوجه‌فرنگى در مقايسه با ساير سبزى‌ها داراى مواد غذائى زيادى است و به‌همين نسبت نيز به کود و مواد غذائى بيشترى نياز دارد.
|
|
| احتياج اصلى گوجه‌فرنگى به مواد غذائى با شروع گل و تشکيل ميوه افزايش يافته و اين تا پايان برداشت ادامه خواهد داشت. به‌همين دليل هم هست که معمولاً کود شيميائى ازته را به چند قسمت کرده و به‌تدريج داده مى‌شود. البته در اينجا لازم به يادآورى است که ازت زياد در مرحله اوليه رشد گياه باعث افزايش رشد رويشى شده و زمان تشکيل گل و ميوه به تأخير مى‌افتد. در صورتى که ازت کافى در مراحل مختلف رشد داده شود مقدار محصول افزايش يافته و محصول نيز زودرس مى‌گردد.
|
|
| غير از ازت پتاس نيز در تغذيه گوجه‌فرنگى اهميت فراوان دارد از جمله اين‌که پتاس مزه گوجه‌فرنگى را از طريق افزايش مقدار قند بهبود مى‌بخشد.
|
|
| جهت تغذيه کامل گوجه‌فرنگى مقادير زير کود توصيه مى‌شود:
|
|
| کود حيوانى |
۳۰ تن در هکتار |
| ازت خالص |
۱۵۰ تا ۱۸۰ کيلوگرم در هکتار
|
| اسيد فسفريک |
۸۰ تا ۱۰۰ کيلوگرم در هکتار - مقدار ذخيره خاک بايد مورد توجه قرار گيرد. |
| پتاس خالص |
۲۲۵ تا ۲۷۰ کيلوگرم درهکتار - ״ ״ ״ ״ ״ ״ ״ ״
|
|
|
| هميشه فسفر و پتاس را همراه با يک سوم ازت قبل از کاشت نشاء به زمين مى‌دهند يک سوم بعدى در مرحله تشکيل و رشد ميوه و بقيه ازت ۳ الى ۴ هفته بعد به‌صورت سرک داده مى‌شود. البته کود سرک موقعى نتيجه مى‌دهد که بوته‌هاى گوجه‌فرنگى در حال رشد بوده و بدون آفات و امراض باشند.
|
|
|
|
| در بعضى از کشورها گوجه‌فرنگى پابلند را هرس کرده و آن را به قيم مى‌بندند. اين عمل بيشتر به‌منظور استفاده بيشتر گياه از نور انجام مى‌گيرد.
|
|
| زمان هرس کردن معمولاً پس از ظهور اولين خوشه بوده و مثلاً در هرس يک شاخه ساقه را يک برگ بالاى اولين خوشه گل قطع مى‌کنند.
|
