در اشتیاق دوستی و طلب مکاتبات ازو

ز روزگار به یک نامه‌ی تو خرسندم		که در دعا همه آن خواهم از خداوندم
شنیده‌ام که به خرسند کم گراید غم		غمم چراست که از تو به نامه خرسندم
ز هرچه باشد خرسند را بسنده بود		چرا که بی‌تو همی عمر و عیش نپسندم
مرا و حال مرا بی‌جمال طلعت تو		صفت ندیدم از این به چو دل برافکندم
چنان‌که تشنه به آب حیات و مرده به جان		به جان تو که به دیدارت آرزومندم