خارش مقعد

اتيولوژى

- توجه:

برخلاف باور عامه، هموروئيد از علل خارش مقعد نيست.

- پوستى:

پسوريازيس، درماتيت سبوره‌اي، اگزماى آتوپيک، ليکن‌پلان، و غيره.

- درماتيت تماسى:

در اثر استفاده از داروهاى ضد درد (تمام ترکيبات '- کابين' بايد مورد شک قرار گيرند)، آنتى‌هيستامين‌هاى موضعي، انواع پماد، شياف، دوش، مواد آروماتيک و ديگر مواد شيميائى به‌کار رفته در صابون.

- قارچى:

درماتوفيتوز، کانديدياز، و غيره.

- باکتريال:

عفونت ثانويه در اثر خاراندن.

- انگلى:

کرم‌هاى سوزنى (کرمک، انتروبيوس ورميکولاريس)، و به‌درجات کمتر، گرمى يا شپش (پديکولوز).

- به‌دنبال درمان آنتى‌بيوتيکى خوراکى:

به‌خصوص تتراسيکلين‌ها.

- بيمارى‌هاى سيستميک:

ديابت (معمولاً کانديدياز)، بيمارى کبدي، و غيره.

- اختلالات پروکتولوژيک:

منگوله (tag)هاى پوستي، کرپتيت، سينوس‌ها يا فيستول‌هاى ترشح‌کننده، اکتروپيون، اختلال عملکرد اسفنکتري، و نشت مدفوع.

- نئوپلاسم‌ها:

کارسينوم داخل درمى (بيمارى بوون، Bowenُs disease)، بيمارى پاژهٔ خارج پستاني، و غيره.

- بهداشت:

بهداشت پائين با مدفوع تحريک‌کنندهٔ باقى‌مانده يا بهداشت بيش از حد، با استفادهٔ زياده از حد از صابون و پاک‌کردن زياد با مالش.

- گرمى و هيپرهيدوز:

در اکثر کمربند سفت، شورت تنگ، لباس خواب گرم، چاقي، اقليم (آب و هوا).

- رژيم غذائى:

مصرف بيش از حد الکل، قهوه، شير، و بعضى آب‌ميوه‌ها.

- روانى:

اهميت چرخهٔ اضطراب - خارش - اضطراب بسيار متنوع است.

- ايديوپاتيک.

يافته‌هاى بالينى

- نشانه‌ها و علائم:

خارش ممکن است از متناوب و خفيف تا پيوسته و شديد متغير باشد. ضايعات مشخص را بايد در ديگر نقاط بدن نيز جست و جو کرد.

- يافته‌هاى آزمايشگاهى:

بررسى ميکروسکوپى مستقيم يا کشت تراشه‌هاى بافتى ممکن است نشان‌دهندهٔ وجود مخمرها، قارچ‌هاى ديگر، يا انگل‌ها باشد.

عوارض

عوارض شامل عفونت ثانويهٔ موضعي، درماتيت مديکانتوزا، و علائم مربوط به بى‌خوابى و ناراحتى شديد مداوم هستند.

پيشگيرى

استفاده از هر نوع صابون که مستقيماً به منطقهٔ دور مقعد ماليده شود در حين حمام يا دوش گرفتن ممنوع است. پوشش ناحيه بايد گشاد باشد. زنان بيمار نبايد از کمربندهاى لاستيکى يا جوراب‌هاى ساق بلند که کپل‌ها را به هم مى‌فشارد، استفاده کنند. رژيم غذائى بايد به‌گونه‌اى باشد که باعث اجابت مزاج شل مکرر و آلوده شدن دور مقعد نشود.

درمان

علت زمينه‌اى بايد به‌طور اختصاصى درمان شود.