سرمایه‌گذاری در بخش سفر و جهانگردی

در بيشتر فعاليت‌هاى مسافرتى و جهانگردي، سرمايه‌گذارى بستگى به همان اصول تجارى حاکم بر صنايع ديگر دارد. عرضه‌کنندگان از محل فروش محصول به جهانگردان يا به يک بخش پشتيبان جهانگردي، بازده سودآورى را پيش‌بينى مى‌کنند و براى ارزيابى پروژه‌ها، ضوابط تصميم‌گيرى و روش‌هاى خاص خود را وضع مى‌نمايند. اما سرمايه‌گذارى در جهانگردى دلايل ديگرى نيز دارد که اغلب با هدف‌هاى کلى بنگاه‌هاى اين بخش ارتباط دارد.

- اولاً، دولت‌ها اغلب به منظور تأمين هدف‌هاى اجتماعى و غير اقتصادى در پروژه‌هاى جهانگردى سرمايه‌گذارى مى‌کنند. سرمايه‌گذارى در تأسيسات زيربنائى حمل و نقل، مراکز اطلاعات جهانگردي، پارک‌هاى ملي، مؤسسات آموزشى و نظاير آن ممکن است براساس روش‌هاى تجزيه و تحليل هزينه - فايده قابل توجيه باشد نه صرف سودآورى تجاري. در اين روش‌ها، ارزيابى پروژه و کاربرد فوائد مورد انتظار جهانگردي، از جنبه‌هاى ديگر با ارزيابى سرمايه‌گذارى‌هاى تجارى يکسان است.

- ثانياً، در مقصدهاى جهانگردي، هدف از تشکيل سرمايه ثابت، عمدتاً ايجاد دارائى است. بنگاه‌هائى که در درجهٔ اول سازندگان دارائى هستند به‌جاى احداث اداره، کارخانه يا انبار کالا، بناهاى جديد مانند هتل، تفريحگاه، مرکز تجارى و سالن کنفرانس مى‌سازند. هرچند انگيزهٔ اين بنگاه‌ها در اين سرمايه‌‌گذاري، کسب سود از اجارهٔ اين بناها است اما انگيزهٔ مهمتر، رشد چشمگير ارزش دارائى است (در مقايسه با سرمايه‌گذارى در دارائى‌هائى که ارزش آنها کاهش مى‌يابد). پس بخش جهانگردى تنها يک بهره‌بردار است که دارائى را اجاره مى‌کند و بازده اين کار بايد با بازده حاصل از اجارهٔ دارائى براى فعاليت‌هاى ديگر قابل رقابت باشد. بنابراين، سرمايه‌گذاران مى‌توانند مؤسستى مانند بانک‌ها، شرکت‌هاى بيمه، ساختمانى و صنعتى باشند که عملاً خود در جهانگردى نفعى ندارند.

- ثالثاً، بخشى از سرمايه‌گذارى جهانگردى به‌دليل ملاحظات 'سبک زندگي' انجام مى‌شود. براى مثال، افرادى که در پى سبک زندگى مطبوع هستند يا فرار از ماليات ممکن است در احداث قايق‌هاى تفريحى سرمايه‌گذارى کنند يا مزرعه، احشام يا جاذبه‌هاى تفريحى ديگر بسازند. جهانگردى ممکن است براى تأمين بخشى از هزينهٔ سبک زندگى موجود لازم باشد. صاحبان منازل و قصرهاى قديمى شايد به همين دليل در تسهيلات جهانگردى سرمايه‌گذارى کنند.