گر نشد عاشق دو زلف یار بر رخسار او

گر نشد عاشق دو زلف یار بر رخسار او		چون ز ما پنهان کند هر ساعتی دیدار او
یک زمان در هجر و وصل او شود خرم دلم		این چه آفت رفت یارب بر من از دیدار او
غمزه‌ی غماز او چون می‌رباید جان و دل		گر نشد جادو به رخ آن طره‌ی طرار او
گر نیابم وصل رویش باشد از وی اینقدر		عمر یارب می‌گذارم در غم تیمار او