روم به حجره خیاط عاشقان فردا

روم به حجره خیاط عاشقان فردا		من درازقبا با هزار گز سودا
ببردت ز یزید و بدوزدت بر زید		بدین یکی کندت جفت و زان دگر عذرا
بدان یکیت بدوزد که دل نهی همه عمر		زهی بریشم و بخیه زهی ید بیضا
چو دل تمام نهادی ز هجر بشکافد		به زخم نادره مقراض اهبطوا منها
ز جمع کردن و تفریق او شدم حیران		به ثبت و محو چو تلوین خاطر شیدا
دل‌ست تخته پرخاک او مهندس دل		زهی رسوم و رقوم و حقایق و اسما
تو را چو در دگری ضرب کرد همچو عدد		ز ضرب خود چه نتیجه همی‌کند پیدا
چو ضرب دیدی اکنون بیا و قسمت بین		که قطره‌ای را چون بخش کرد در دریا
به جبر جمله اضداد را مقابله کرد		خمش که فکر دراشکست زین عجایب‌ها