|
|
| |
نام فارسى |
|
آموکسي‌سيلين |
|
|
| |
نام انگليسى |
|
AMOXICILIN |
|
|
| |
نام تجارى دارو |
|
Amoxil, Larotid, Polymox, Sumix, Ultimox |
|
|
| |
گروه دارويى |
|
آنتى‌بيوتيک |
|
|
| |
گروه شيميايى دارو |
|
آمينوپني‌سيلين |
|
|
| |
مكانيسم اثر |
|
تداخل در همانندسازى ديوارۀ سلولى ارگانيسم‌هاى حساس، بي‌ثباتى اسموتيك ديوارۀ سلولي، تورم و بالاخره تركيدن سلول ناشى از فشار اسموتيك. |
|
|
| |
موارد مصرف |
|
عفونت‌هاى سينوسي، سينه‌پهلو، التهاب گوش مياني، عفونت‌هاى پوستى و دستگاه ادراري، مؤثر بر كوكسي‌هاى گرم مثبت (استرپتوكوك‌هاى پنومونيه فكاليس و استاف اورئوس)، باسيل‌هاى گرم مثبت (كورينه باكتريوم ديفتريا، ليستريامنوسيتوژن)، باسيل‌هاى گرم منفى (هموفيلوس آنفلوانزا، سالمونلا، پروتئوس ميزابيليس)، و كوكسي‌هاى گرم منفى (نيريا گنوره‌آ، نيسريامنژايتديس و E.coli). |
|
|
| |
ميزان مصرف |
|
بالغين: خوراكى 250 تا 500mg هر 8 ساعت بسته به شدت عفونت.
كودكان: خوراكى 20 تا 40mg/kg/day در دوزهاى منقسم هر 8 ساعت.
گونوره بدون عارضه:
در بالغين: 3g از راه خوراكى به‌همراه 1g پروبنسيد به‌صورت دوز واحد.
عفونت دستگاه ادراري:
در بالغين: 3g از راه خوراكى به‌صورت دوز واحد.
موارد منع مصرف:
حساسيت مفرص به پني‌سيلين‌ها، نوزادان. |
|
|
| |
توضيحات دارو |
|
عوارض جانبي:
خوني: كم‌خوني، دپرسيون مغز استخوان، گرانولوسيتوپني، لكوپني، ائوزينوفيلي، پورپوراى ترومبوسيتوپنيك.
گوارشي: تهوع، استفراغ، اسهال، افزايش ALT و AST، درد شكمي، التهاب زبان،ْ كوليت، تيرگى زبان.
ادرارى تناسلي: كم‌ادرارى (اليگوري)، پروتئينوري، خون‌ادرارى (هماچوري)، واژينيت، مونيلياز، گلومرونفريت.
دستگاه عصبي: سردرد.
متابوليک: هيپرکالمي، هيپوکالمي، آلکالوز، افزايش سديم خون.
احتياطات:
در حاملگى (گروه B) و در حساسيت مفرط به سفالوسپورين‌ها با احتياط مصرف شود.
فارماکوکينتيک: جذب گوارشي: کامل. شروع اثر: ۳۰ دقيقه. اوج اثر: ۲ـ۱ ساعت. انتشار: به تمام مايعات به‌جز مايع سينويال و CSF. متابوليسم: کبدي. دفع: کليوى (نيمه عمر ۳/۱ـ۱ ساعت)
تداخلات داروئي:
مصرف همزمان تتراسيکلين باعث کاهش فعاليت و مصرف پروبنسيد باعث طولاني‌شدن زمان فعاليت آن مي‌شود. باعث افزايش تأثير ضدانعقادي‌هاى خوراکى و کاهش اثر قرص‌هاى ضد باردارى مي‌شود.
ملاحظات پرستاري:
پيگيرى آزمايشگاهي:
ـ نسبت I&O: گزارش هماچورى و اليگوري؛ پني‌سيلين‌ها در دوزهاى بالا نفروتوکسيک هستند.
ـ در بيمارى که گرفتارى سيستم کليوى دارد، از آنجائى که در اين حالت دفع دارو به کندى صورت مي‌گيرد، مسموميت به‌سرعت ايجاد مي‌شود.
ـ مطالعات کبدي: AST, ALT.
ـ مطالعات خوني: گلبول‌هاى سفيد و گلبول‌هاى قرمز خوني، هماتوکريت، هموگلوبين و زمان سيلان.
ـ مطالعات کليوي: کامل ادرار، پروتئين و خون در ادرار.
ـ کشت: در صورت حساسيت قبل از دارودرماني، بايد هرچه زودتر کشت داده شود.
توصيه‌ها:
ـ پس از کامل شدن C & S استفاده شود.
ـ آدرنالين، ساکشن، ست تراکئوستومي، وسايل انتوباسيون را در دسترس داشته باشيد.
ـ دريافت کافى مايعات (۲۰۰۰mL) در هنگام حملات اسهال.
ـ انجام Scratch test (تست خراش) براى ارزيابى آلرژي، و معمولاً زمانى انجام مي‌شود که پني‌سيلين تنها داروى انتخابى است.
ـ در يخچال ۲ هفته و در دماى اتاق يک هفته نگهدارى شود.
ـ دارو را مي‌توان همراه شير يا آب‌ميوه تجويز کرد.
ارزيابى باليني:
مؤثر بودن درمان: از بين رفتن تب، خشک‌شدن زخم‌ها.
حرکات روده‌اى قبل و در زمان درمان (اسهال مي‌تواند نشانه‌اى از کوليت سودوممبرانو باشد).
ضايعات جلدي:
پس از تجويز پني‌سيلين تا يک هفته پس از قطع دارو راش کهيرى مي‌تواند نشانه حساسيت مفرط به دارو باشد مخصوصاً همراه با علائم تب، خارش، تنگى نفس و ويزينگ. اما اکثر بثورات عمومى اريتماتو و ماکولوپاپولر لزوماً نشانه حساسيت مفرط نيست.
وضعيت تنفسي: تعداد، چگونگي، وجود خس‌خس.
حساسيت به‌هرگونه دارو قبل از شروع درمان، ثبت مواد آلرژي در Chart بيمار، نوشتن اين موارد با رنگ قرمز در Kardex.
آموزش به بيمار و خانواده:
ـ از نقطه‌نظر درماني: کامل کردن دوره درمان براى کشتن ارگانيسم الزامى است (۱۴ـ۱۰ روز)، پس از کامل کردن دوره درمان کشت مجدد انجام مي‌شود.
ـ مواردى همچون گلودرد، تب، خستگى را گزارش کند که مي‌تواند نشانگر اضافه شدن عفونت جديدى باشد.
ـ براى ايجاد ميزان خونى مناسب دارو بايد در فواصل زمانى مساوي، با معده خالى و با يک ليوان آب مصرف شود.
ـ در صورت بروز اسهال پرستار را مطلع کند.
تداخل با تست‌هاى آزمايشگاهي:
مثبت کاذب: گلوکز ادرار، پروتئين ادرار.
ـ استفاده از پلاک هشداردهنده در مورد حساسيت بيمار به پني‌سيلين.
درمان مصرف بيش از حد دارو: قطع دارو، باز نگهداشتن مجارى هوائي، تجويز اپي‌نفرين، آمينوفيلين، اکسيژن، کورتيکواستروئيد وريدى در موارد آنافيلاکسي. |
|
|
|
