|
|
|
| - از ترانه‌هاى فراخوان بازى (فسا):
|
| شب‌هنگام بچه‌ها دور هم جمع مى‌شوند و مى‌خوانند:
|
|
| هو بچه گل هو، هو
|
| بيا به در هو، هو
|
| بازى کنيم هو، هو
|
| آرد جو نيريزى، غلبان بيار بويزيم
|
| غلبال خونه رئيسه
|
| رئيس کاسه‌ليسه
|
| خودش تهش مى‌ليسه
|
|
|
| (بازى‌هاى محلى فارس)
|
|
| -
از ترانه‌هاى يارگيرى (تهران):
|
|
|
|
| - 'آى تو به باغ رفته بودى' (نمايشى) :
|
| خواننده:
|
| آى تو به باغ رفته بودى؟
|
| همسرايان:
|
| بله بله بله رفته بودم
|
| يار منو ديده بودى؟
|
| بله بله بله ديده بودم
|
| اونو پسنديده بودى؟
|
| بله بله پسنديده بودم
|
| کجاى يارم درد مى‌کرد؟
|
| سر يارت درد مى‌کرد
|
| آخ سر يار سرور مى‌خواد
|
| سايهٔ بالا سر مى‌خواد
|
| بگيريم و پرتابش کنم
|
| تو رختخواب خوابش کنم
|
| خواننده:
|
| آى تو به باغ رفته بودى؟
|
| همسرايان:
|
| بله بله بله رفته بودم
|
| يار منو ديده بودى؟
|
| بله بله بله ديده بودم
|
| اونو پسنديده بودى
|
| بله بله پسنديده بودم
|
| کجاى يارم درد مى‌کرد؟
|
| ابروى يارت درد مى‌کرد
|
| آخ: ابروى يار وسمه مى‌خواد
|
| سر يار سرور مى‌خواد
|
| سايهٔ بالا ى سر مى‌خواد
|
| بگيرم و پرتابش کنم
|
| تو رختخواب خوابش کنم
|
|
| کجاى يارم درد مى‌کرد؟
|
| چشم يارت درد مى‌کرد
|
| آخ: چشم يار سرمه مى‌خواد
|
| ابروى يار وسمه مى‌خواد
|
| سر يار سرور مى‌خواد
|
|
| لب يارت درد مى‌کرد
|
| آخ لب يار سرخاب مى‌خواد
|
| چشم يار . . .
|
| ابروى يار . . .
|
| سر يار . . .
|
|
|
| (کتاب کوچه)
|
|
|
|
| - چيستان انار:
|
| صندوق ملک‌معصوم
|
| آورده به نخلستون
|
| لابه‌لاش طلاکارى
|
| دونه‌هاش چو مروارى
|
| (نوشته‌هاى پراکنده) |
|
|
| - چيستان موى سر:
|
| بافتم و بافتم
|
| پشتِ کوه انداختم
|
| (نوشته‌هاى پراکنده) |
|
|
| - چيستان لاک‌پشت:
|
| سنگه سنگه، نه که سنگه
|
| تخته‌سنگه، نه که سنگه
|
| چارپايه، نه که گاوه
|
| تخم ريزه، نه که مرغه
|
| کوچه گرده، نه که مَرده
|
| (نوشته‌هاى پراکنده) |
|
|
| - چيستان زعفران
: |
| زرد است نه زردآلو
|
| سرخ است نه شفتالو
|
| در گوشهٔ باغان است
|
| در پيش بزرگان است
|
| (عقايد و رسوم مردم خراسان) |
|
|
| - چيستان نامه
: |
| نه دست داره، نه پا
|
| خبر مى‌بره همه جا
|
| (ترانه و ترانه‌سرائى در ايران) |
|
|
| - چيستان قليان
: |
| ماه بى‌مهتاب هرگز ديده‌اى؟
|
| آتش اندر آب هرگز ديده‌اى؟
|
| اين بلندى‌ها که دارد چين چين
|
| پسته در عتاب هرگز ديده‌اى؟
|
| (ترانه و ترانه‌سرائى در ايران) |
|
|
| - چيستان شمشير و غلاف
: |
| دالون دراز و تنگ و باريک
|
| آقا خوابيده دراز و باريک
|
| (ترانه و ترانه‌سرائى در ايران)
|
|
|
| - چيستان پلو
: |
| اين چيست که در باديه مسکن دارد
|
| سيصد سر و دويست گردن دارد
|
| آبش بدهى به کوزهٔ مرواريد
|
| نانش بدهى طبق طبق زنگارى
|
| دسمال سرش باد هوا مى‌پيچه
|
| بوى خوش آن توى محل مى‌پيچه
|
| (فرهنگ مردم سروستان ـ ش ۳۰ ـ ۳۹)
|
| (ترانه و ترانه‌سرائى در ايران) |
|
|
| - چيستان خيار چنبر:
|
| يخ منم، يخچال منم
|
| درخت پيچ بى‌حال منم
|
| آنجا که يخ تراشيدن
|
| نمک به من نپاشيدن
|
| (ترانه و ترانه‌سرائى در ايران) |
|
|
| - چيستان ابر:
|
| چيست آن لعبتى که جانش نيست
|
| خنده‌ها مى‌کند دهانش نيست
|
| گريه‌ها مى‌کند، ندارد چشم
|
| سيرها مى‌کند، دو پايش نيست
|
| (جارهاى خيابانى و آواى طوفان، چيستا، ش ۸۸) |
|
|
| - چيستان آسياب:
|
| اين چيست که استخوان ندارد
|
| در پوست نفس و جان ندارد
|
| چون گُشنه شود ملول گردد
|
| چون سير شود فغان ندارد
|
| (جارهاى خيابانى و آواى طوفان، چيستا، ش ۸۸) |
|
|
| - چيستان خشخاش:
|
| چيست آن گنبد مدورگون
|
| که به لولوى تر بود مشحون
|
| تن او گه به نيزه در بازار
|
| سر او گه بدار در هامون
|
| هم دلش چاک‌چاک چون ليلى
|
| هم سرش تيغ تيغ چون مجنون
|
| ترانه‌هاى ملى ايران |
|
|
| - چيستان خيار
: |
| قبا سبزى ازين کوچه گذر کرد
|
| جمال مهوشش، ما را خبر کرد
|
| به دل گفتم عرق‌چينش بدوزم
|
| لبش خنديد و عالم را خبر کرد
|
| (از مجموعهٔ 'لغز' . محمدجواد بهروزى)
|
| (ترانه‌هاى ملى ايران)
|
|
