خود رنجم و خود صلح کنم عادتم اینست

خود رنجم و خود صلح کنم عادتم اینست		یک روز تحمل نکنم طاقتم اینست
بر خنجر الماس نهادم ز تو پهلو		آسوده دلا بین که ز تو راحتم اینست
جایی که بود خاک به سد عزت سرمه		بیقدر تر از خاک رهم، عزتم اینست
با خاک من آمیخته خونابه‌ی حسرت		زین آب سرشتند مرا ، طینتم اینست
میلم همه جاییست که خواری همه آنجاست		با خصلت ذاتی چه کنم فطرتم اینست
وحشی نرود از در جانان به سد آزار		در اصل چنین آمده‌ام ، خصلتم اینست