| صنعت جهانگردى و دولت‌ها با چالش‌هاى گوناگونى روبه‌رو مى‌شوند. صنعت جهانگردى با سرعت بسيار زياد پيچيده، رقابتى و جهانى مى‌شود؛ از اين رو، بخش‌هاى خصوصى و عمومى ناگزير مى‌شوند تا هر چه بيشتر خود را با بازار در حال تغيير اين صنعت سازگار نمايند. براى تأمين اين‌گونه هدف‌هاى صنعت جهانگردى مى‌توان از سازمان‌هاى بين‌المللى به‌عنوان ابزار يا وسيله‌اى مناسب استفاده کرد. اين سازمان‌ها مى‌توانند شبکه‌هائى را به‌وجود آورند، منابع خود را يکپارچه کنند و از طريق چنين سازمان‌هائى صرفه‌جوئى‌هاى اقتصادى نمايند (يعنى همان چيزى که هيچ‌يک از اينها به تنهائى از عهدهٔ آن برنخواهد آمد). گذشته از اين، چنين سازمان‌ها، شرکت‌ها و دولت‌هائى مى‌توانند به قدرت و اعتمادبه‌نفس بيشترى که در سايهٔ تکيه بر مجموعهٔ نيروها به‌دست مى‌آيد، مسئله‌ها و مشکلات خود را بهتر و راحت‌تر حل کنند.
|
|
| بنابراين، سازمان‌هاى جهانگردى داراى هدف‌ها و دستورالعمل‌هاى گوناگون و مختلف هستند.
|
|
|
|
| تأمين منافع صنعت جهانگردى
|
|
| فرض کنيم اساسى‌ترين سازمان، اتحاديه‌اى است که اعضاء آن حرفه يا بخشى از اين صنعت را بر عهده دارند. اصولاً اين سازمان‌ها به مسئله‌هائى مى‌پردازند که منافع خاصى از آنها را مطرح کند. فعاليت سازمان‌هاى مزبور از اين قرار هستند:
|
|
| ـ نظارت بر قوانين، مقررات و ساير تصميمات قانونى که بر اين صنعت اثر مى‌گذارد.
|
|
| ـ مشورت با قانونگذاران و ارائهٔ توصيه‌هائى در مورد اثرات بالقوهٔ آن قوانين و مقررات.
|
|
| ـ تعيين استانداردهائى براى جنبه‌هاى خاصى صنعت در زمينه‌هائى مانند فعاليت‌ها، ارائهٔ گزارشات مالى و تهيهٔ آمار.
|
|
| ـ تدوين مقرراتى براى فروش بليت‌هاى هوائى مسافرت‌هاى بين‌المللي.
|
|
| سازمان‌هاى صنعتى و حرفه‌اى بخش اصلى صنعت جهانگردى را تشکيل مى‌دهند؛ براى نمونه مى‌توان به سازمان‌هاى حرفه‌اى مانند اتحاديهٔ مستقل متصديان گردش‌هاى دسته‌جمعي، اتحاديهٔ بين‌المللى دفاتر جهانگردى و اتحاديهٔ جهانى آژانس‌هاى مسافرتى اشاره کرد.
|
|
| بازاريابى و همکارى‌هاى منطقه‌اى
|
|
| از آنجا که جهانگردى بر پايهٔ حرکت افراد و روى آوردن به مکان‌هاى خاص جغرافيائى بستگى دارد، بنابراين همکارى‌هاى منطقه‌اى مى‌تواند مزاياى رقابتى دربرداشته باشد، به‌ويژه اگر از ديدگاه بازاريابى منطقه و محل يا مقصد مسافران به اين موضوع توجه شود. نخستين و مهم‌ترين گام براى يک مکان (مقصد مسافر) افزايش آگاهى‌ها است. سازمان‌هاى منطقه‌اى براى افزايش آگاهى افراد، محل‌هاى بسيار خوبى هستند. زيرا اين سازمان‌ها افراد محلى را در مبارزه‌هاى بازاريابى مشارکت داده و کارى انجام مى‌دهند که تقريباً يک فرد يا يک سازمان از عهدهٔ آن برنمى‌آيد؛ از سوى ديگر، يک نوع هويت منطقه‌اى به‌وجود مى‌آيد که موجب جلب‌نظر تعداد بيشترى از مسافران و جهانگردان مى‌شود.
|
|
|
|
| توسعهٔ جهانگردى مستلزم اقداماتى است که بايد در زمينه‌هاى مختلف و متعدد سرمايه‌گذارى مانند ساختارهاى زيربنائي، آموزش نيروى انسانى و ساختمان‌سازى صورت گيرد. اغلب، سرمايه لازم براى اين نوع فعاليت‌ها به‌گونه‌اى است که از حد و توان دولت‌هاى محلى و دست‌اندرکاران اين صنعت فراتر مى‌رود. با وجود اين، منابع زيادى در اين زمينه‌ها به مصرف مى‌رسد، يرا چنين سرمايه‌گذارى‌هائى نمى‌تواند منافع زيادى به جامعهٔ محلى (از قبيل توسعهٔ جهانگردي) برساند. يکى از وظايف اصلى سازمان‌ها اين است که براى اجراء طرح‌هاى مربوط به توسعهٔ جهانگردي، بودجهٔ لازم را تأمين کنند.
|
|
| پرداختن به مسئله‌هاى تجارى
|
|
| عبور مسافر و جهانگرد از مرزهاى کشور اثرات اقتصادى زيادى بر کشور (در سراسر دنيا) دارد. اهميت جهانگردي، در سطح بين‌المللي، رو به افزايش است، بنابراين مسئله‌هاى ذى‌ربط هم افزايش مى‌يابد و بايد به آنها توجه بيشترى شود. ديرزمانى است که دنيا با مسئله‌هاى تجارت و بازرگانى دست و پنجه نرم مى‌کند. به سبب وجود رابطه‌اى تنگاتنگ بين اقتصاد و سياست، تجارت بين‌المللي، هميشه نوعى فعاليت سياسى به حساب آمده است. جهانگردى (در سطح بين‌المللي) که يکى از بخش‌هاى اصلى تجارت به حساب مى‌آيد، به سرعت وارد دنياى سياست خواهد شد. روابط سياسى و بازرگانى جوامع جهانى در مرکز و کانون توجه جهانگردى (در سطح بين‌المللي) در سدهٔ بيست‌ويکم قرار خواهد گرفت.
|
|
| در صحنهٔ تجارت بين‌المللى و تقويت يا تضعيف روابط بازرگانى بين کشورها، جهانگردى و مسافرت‌هاى بين‌المللى از اهميت زيادى برخوردار هستند. براى مثال، کاهش قيمت بليت هواپيما موجب جذب مسافر شده و لغو برخى از مقررات هواپيمائى و جهانگردى موجب تأسيس و ايجاد تعدادى سازمان‌هاى خدماتى گرديد. روابط تجارى نه تنها بر کاهش يا افزايش مسافر و جهانگرد اثر دارد، بلکه موجب کاهش يا افزايش سرمايه‌هائى خواهد شد که از طريق جهانگردى به‌دست مى‌آيد.
|
