|
|
|
نام فارسى |
|
پروپيل تئوراسيل |
|
|
|
نام انگليسى |
|
PROPYL THIOURACIL (PTU) |
|
|
|
نام تجارى دارو |
|
Propyl-Thyracil |
|
|
|
گروه دارويى |
|
داروهاى تيروئيدى |
|
|
|
گروه شيميايى دارو |
|
تيوآميد. |
|
|
|
مكانيسم اثر |
|
سنتز T3, T4 (ترى يدوتيرونين، تيروکسين) را بلوک ميکند، مرحله آليشدن يد را مهار ميکند. |
|
|
|
موارد مصرف |
|
آماده کردن مريض براى جراحى تيروئيد، بحران تيروتوکسيکوز، هيپرتيروئيدي، طوفان تيروئيدي. |
|
|
|
ميزان مصرف |
|
بحران تيروتوکسيکوز:
بالغين و کودکان: ۲۰۰mg خوراکى هر ۶ـ۴ ساعت تا حصول پاسخ مناسب درماني.
آمادهسازى مريض براى تيروئيدکتومى (جراحى تيروئيد):
بالغين: ۱۲۰۰ـ۶۰۰ mg/day
کودکان: ۱mg/kg/day در دوزهاى منقسم.
هيپرتيروئيدي:
بالغين: خوراکى ۱۰۰mg سه بار در روز، اگر بيمار وضعيت بدى داشت ۳۰۰mg هر ۸ ساعت افزايش داده ميشود. دارو را تا طبيعيشدن وضعيت تيروئيد ادامه ميدهيم سپس دوز دارو را به ۱۰۰mg هر روز الى سه بار در روز ميرسانيم.
کودکان بزرگتر از ۱۰ سال: خوراکى ۱۰۰mg سه بار در روز که تا طبيعى شدن وضعيت تيروئيد ادامه ميدهيم، سپس دوز دارو را از ۲۵mg سه بار در روز به ۱۰۰mg دوبار در روز ميرسانيم.
کودکان ۱۰ـ۶ سال: خوراکى ۱۵۰ـ۵۰ mg در دوزهاى منقسم هر هشت ساعت داده ميشود.
موارد منع مصرف: حساسيت مفرط، حاملگى (در گروه D قرار دارد)، شيردهي. |
|
|
|
توضيحات دارو |
|
عوارض جانبي:
پوستي: راش، کهير، خارش، آلوپسي، هيپرپيگمانتاسيون، سندرم شبهلوپوس.
ادراريتناسلي: نفريت.
دستگاه عصبى مرکزي: خوابآلودگي، سردرد، سرگيجه، تب، پارستزي، نوريت.
خوني: آگرانولوسيتوز، لکوپني، ترومبوسيتوپني، کاهش ترومبين خون، بزرگ شدن گرههاى لنفي، خونريزي، واسکوليت، پريآرتريت.
گوارشي: تهوع، اسهال، استفراغ، زردي، هپاتيت، از بين رفتن طعم دهان.
عضلانياسکلتي: درد عضلاني، درد مفصلي، گرفتگى عضلانى شبانه.
احتياطات: در عفونت، مهار فعاليت مغز استخوان، بيمارى کبدي، تجويز همزمان با داروهائى که ايجاد اگرانولوسيتوز ميکنند بااحتياط مصرف شود.
فارماکوکينتيک: جذب گوارشي: کامل. اوج اثر: ۵/۱ـ۱ ساعت. انتشار: در غده تيروئيد تغليظ ميشود، از جفت رد ميشود، به شير وارد ميشود. متابوليسم: سريع به متابوليسمهاى غيرفعال. دفع: کليوى (نيمه عمر ۲ـ۱ ساعت).
ملاحظات پرستاري:
پيگيرى آزمايشگاهي:
ـ تعداد نبض، فشارخون، دما.
ـ نسبت I&O را بررسى کرده و براى پى بردن به ايجاد ادم نشانههاى چون پفآلودگي، دستها و پاها و دور چشم که نشانگر هيپوتيروئيدى هستند را کنترل کنيد.
ـ توزين روزانه: و بررسى اينکه مريض چه لباسهائى پوشيده و ميزان اندازهگيرى و نحوه توزين را نيز کنترل کنيد.
ـ T3, T4 افزايش مييابند، TSH سرم کاهش مييابد. اگر دوز دارو کاهش يابد اندکس تيروکسين آزاد (FTI) افزايش مييابد. سه هفته قبل از انجام آزمايشات برداشت يد راديواکتيو (RAIU) مصرف دارو را قطع کنيد.
ـ تستهاى خونى از قبيل: CBC براى ديسکرازيهاى خوني، ترومبوسيتوپني، آگرانولوسيتوز و تستهاى عملکرد کبدى را بررسى کنيد.
توصيهها:
ـ براى کاهش دلآشوبه دارو را همراه غذا مصرف کنيد.
ـ براى نگهدارى سطح دارو، آن را هر روز و در وقت مشخصى مصرف کنيد.
ـ پائينترين دوزى که باعث بهبودى نشانههاى بيمارى ميشود را بهکار ببريد.
روش تهيه / تجويز:
ـ دارو را در محفظههاى مقاوم به نور نگهدارى کنيد.
ـ مصرف مايعات را به ۴ـ۳ ليتر در روز افزايش دهيد. مگر اينکه مورد منع مصرفى داشته باشد.
ارزيابى باليني:
اثر درماني: افزايش وزن، کاهش تعداد نبض، کاهش T4 و کاهش فشارخون.
مقدار مصرف بيش از حد: خيز محيطي، عدم تحمل گرما، طپش قلب، ديسريتمي، تاکيکاردى شديد، افزايش دما، دليريوم، تحريکپذيرى دستگاه عصبى مرکزي.
ـ حساسيت مفرط، راش، بزرگشدن گرههاى لنفاوى گردني، در اينصورت ممکن است به قطع مصرف دارو، نياز پيدا شود.
ـ کاهش پروترومبين خون و خونريزي، پتشي، اکيموز.
ـ پاسخ کلينيکي: بعد از سه هفته بايد شامل افزايش وزن، کاهش تعداد نبض و T4 ميباشد.
ـ مهار فعاليت مغز استخوان، گلودرد، تب، خستگي.
آموزش به بيمار و خانواده:
ـ بعد از زايمان از تغذيه کودک با شير مادر خوددارى کنيد.
ـ اندازهگيرى روزانه تعداد نبض.
ـ قرمزي، تورم، گلودرد، ضايعات دهانى را گزارش کنيد چونکه بيانگر ديسکرازى خونى هستند.
ـ اندازهگيريهاى وزن، تعداد نبض و خلق را روى نمودار بنويسيد.
ـ از مصرف داروهاى بدون نسمه (OTC) که حاوى يد باشند، خوددارى کنيد.
ـ بيمار بايد از غذائى دريائى استفاده نکند و مصرف ديگر مواد حاوى يد بايد محدود شود.
ـ مصرف دارو را بهطور ناگهانى قطع نکنيد چون ممکن است بحران تيروئيدى رخ دهد، پاسخ مريض به دارو را بهدقت زيرنظر داشته باشيد.
ـ اگر تيروئيد بزرگ باشد، پاسخ به درمان ممکن است چندين ماه طول بکشد.
ـ نشانهها يا علائم مصرف بيش از حد: ادم دور چشم، عدم تحمل سرما، مهار فعاليت رواني.
ـ نشانههاى دريافت ناکافى دوز دارو: تاکيکاردي، اسهال، تب، تحريکپذيري.
تداخل با تستهاى آزمايشگاهي:
افزايش: زمان پروترومبين، ALT/AST، آلکالن فسفاتاز. |
|
|
|