روش پیشگیری پس از تماس اتفاقی با افراد مبتلا به ویروس HBV

HBV از کليه ويروس‌هاى ديگرى که توسط خون و فراورده‌هاى آن منتقل مى‌شوند، مسرى‌تر است و ميزان سرايت آن بستگى به تيتر ويروس در خون و يا مايعى که با آن تماس حاصل مى‌شود و بخصوص وجود يا عدم وجود HBe Ag و HBV-DNA دارد. به‌ عنوان مثال پس از تماس با سوزن آلوده (Needle stick) به خون بيمارى که HBV دارد، احتمال سرايت از ۲% - وقتى HBe Ag منفى باشد ــ‌تا ۴۰% - وقتى HBe Ag مثبت باشدــ متغير است. انتقال توسط خون، فرآورده‌هاى خونى و گازگرفتگى انسان (Human bite) به‌يقين ثابت شده است و همچنين انتقال ازطريق تماس با ترشح‌هاى جنسي، بزاق و مايع‌هاى بدن نيز ممکن است، ولى احتمال سرايت بيمارى ازطريق تماس با ادرار و مدفوع خيلى بعيد است. پيشگيرى پس از تماس با فرد آلوده (هم در افرادى که پيش از اين واکسينه شده‌اند، ولى ايمنى کافى ندارند و هم در افراد غيرواکسينه) ضرورى است. علاوه بر واکسن، ايمونوگلوبولين اختصاصى عليه هپاتيت (HBIG) که حاوى تيتر بالاى پادتن Anti-HBs است ــ‌که از سرم افراد با ايمنى بالا استخراج مى‌گردد‌ــ نقش مهمى در پيشگيرى دارد. اين ايمونوگلوبولين (HBIG) طول عمر متوسط ۲۲ روز در پلاسما دارد و بايد ظرف ۳ روز پس از تماس تزريق شود. مى‌توان آن را همزمان با واکسن تلقيح نمود، ولى تزريق آن بايد با سرنگ و سرسوزن جداگانه و در محلى متفاوت از محل تلقيح واکسن، صورت پذيرد.

 در صورت امکان بهتر است پس از تماس در افراد واکسينه ‌شده تيتر Anti HBs در سرم تعيين گردد و اگر اين تيتر پائين‌تر از ۱۰ واحد در ليتر باشد، حتى براى اين گروه هم علاوه بر يک‌بار واکسيناسيون يادآوري، تعداد ۵ سى‌سى HBIG ــ‌حداکثر ظرف ۳روز پس از تماس‌ــ تزريق شود.