واژینیت‌ مونیلیایی‌ (عفونت‌ قارچی‌ مهبل‌) ـ vaginitis monilial

واژینیت‌ مونیلیایی‌ عبارت‌ است‌ از عفونت‌ یا التهاب‌ مهبل‌ به‌ وسیله‌ قارچی‌ مخمری‌شكل‌ (مونیلیا یا كاندیدآلبیكنس‌ ). حداقل‌ 50% عفونت‌های‌ مهبل‌ در اثر واژینیت‌ مونیلیایی‌ است‌.

ـ علایم‌ شایع‌:

شدت‌ علایم‌ بین‌ زنان‌ مختلف‌ و از زمانی‌ تا زمانی‌ دیگر در یك‌ زن‌ فرق‌ می‌كند. ترشح‌ سفید و «شیری‌رنگ‌» از مهبل‌ (شبیه‌ تكه‌های‌ پنیر). بوی‌ آن‌ ممكن‌ است‌ نامطبوع‌ باشد ولی‌ چركین‌ نیست‌. تورم‌، قرمزی‌، حساسیت‌ به‌ لمس‌ و خارش‌ لب‌های‌ مهبل‌ و پوست‌ اطراف‌ آن‌، سوزش‌ در هنگام‌ ادرار كردن‌، تغییر رنگ‌ مهبل‌ از صورتی‌ كم‌رنگ‌ به‌ قرمز.

ـ علل‌ بیماری:

مونیلیا (یا كاندیدا ) به‌ تعداد كم‌ در مهبل‌، مقعد و دهان‌ سالم‌ زندگی‌ می‌كند. وقتی‌ تعادل‌ هورمونی‌ و pH مهبل‌ مختل‌ می‌شود، ارگانیسم‌ها تكثیر یافته‌، باعث‌ ایجاد عفونت‌ می‌گردند. واژینیت‌ مونیلیایی‌ تمایل‌ دارد كه‌ قبل‌ از دوره‌های‌ قاعدگی‌ ظاهر شود و به‌ محض‌ شروع‌ دوره‌ها فروكش‌ می‌كند. عواملی‌ كه‌ ممكن‌ است‌ تعادل‌ مهبل‌ را به‌ هم‌ بزنند، عبارتند از:

۱. بارداری‌

۲. دیابت‌ شیرین‌

۳. درمان‌ با آنتی‌بیوتیك‌

۴. قرص‌ ضد بارداری‌ خوراكی‌

۵. مصرف‌ كربوهیدرات‌ فراوان‌ به‌ویژه‌ شكر و الكل‌

۶. سركوب‌ ایمنی‌ ناشی‌ از داروها یا بیماری‌

۷. هوای‌ داغ‌ و یا لباس‌های‌ بدون‌ تهویه‌ كه‌ رطوبت‌، گرمی‌، تاریكی‌ و رشد قارچ‌ را افزایش‌ می‌دهند.

ـ عوامل‌ افزایش‌دهنده‌ خطر:

عوامل‌ ذكر شده‌ در قسمت‌ علل‌

ـ پیشگیری‌:

۱. ناحیه‌ تناسلی‌ را تمیز نگه‌ دارید.

۲. از صابون‌ ساده‌ بدون‌ بو استفاده‌ كنید.

۳. از زیرشلواری‌های‌ نخی‌ یا جوراب‌ شلواری‌های‌ دارای‌ فاق‌ نخی‌ استفاده‌ كنید.

۴. با لباس‌ مرطوب‌ ننشینید.

۵. از دوش‌ مهبل‌، خوشبوكننده‌ مهبل‌، خوشبوكننده‌ حمام‌ و كاغذ توالت‌ رنگی‌ یا معطر پرهیز كنید.

۶. مصرف‌ شیرینی‌ را محدود كنید.

۷. بعد از ادرار كردن‌ یا اجابت‌ مزاج‌، با خشك‌ كردن‌ یا شستن‌ از جلو تا عقب‌ (مهبل‌ تا مقعد) خود را پاك‌ كنید.

۸. اگر چاق‌ هستید، وزن‌ خود را كم‌ كنید.

۹. اگر دیابت‌ دارید، به‌ برنامه‌ درمانی‌ خود كاملاً پایبند باشید.

۱۰. از مصرف‌ آنتی‌بیوتیك‌های‌ وسیع‌الطیف‌ خودداری‌ كنید مگر كاملاً ضروری‌ باشند.

ـ عواقب‌ مورد انتظار:

معمولاً با 2 هفته‌ درمان‌ علاج‌ می‌شود. عود شایع‌ است‌.

ـ عوارض‌ احتمالی‌:

عفونت‌های‌ باكتریایی‌ ثانویه‌ مهبل‌ و سایر اعضای‌ لگن‌

ـ درمان‌:

آزمون‌های‌ تشخیصی‌ می‌توانند شامل‌ بررسی‌های‌ آزمایشگاهی‌ ترشحات‌ مهبل‌، پاپ‌اسمیر و معاینه‌ لگن‌ باشند. دارودرمانی‌ متوجه‌ ارگانیسم‌ خاص‌ خواهد بود. ممكن‌ است‌ درمان‌ برای‌ همسر شما نیز توصیه‌ گردد. تا زمان‌ مشخص‌ شدن‌ علت‌ اختصاصی‌ بهتر است‌ برای‌ این‌ اختلال‌ مراقبت‌ توسط‌ خود شخص‌ انجام‌ نگیرد. از دوش‌ مهبل‌ استفاده‌ نكنید مگر برای‌ شما تجویز شده‌ باشد. اگر ادرار كردن‌ باعث‌ سوزش‌ می‌شود، از طریق‌ یك‌ دستگاه‌ لوله‌ای‌ مثل‌ رول‌ كاغذ توالت‌ یا فنجان‌ پلاستیكی‌ بدون‌ ته‌ ادرار كنید یا در هنگام‌ ادرار كردن‌ یك‌ فنجان‌ آب‌ گرم‌ روی‌ ناحیه‌ تناسلی‌ بریزید.

ـ داروها:

پزشك‌ شما ممكن‌ است‌ كرم‌ها یا شیاف‌های‌ ضد قارچ‌ مهبلی‌ را تجویز كند. كرم‌ یا شیاف‌ را در یخچال‌ نگهداری‌ كنید. پس‌ از درمان‌ می‌توانید مقداری‌ داروی‌ اضافی‌ نگه‌ دارید تا بتوانید در صورت‌ عود عفونت‌ سریعاً درمان‌ را شروع‌ كنید. از دستورالعمل‌ها به‌ دقت‌ پیروی‌ كنید. به‌ ندرت‌ داروهای‌ نسخه‌ای‌ ممكن‌ است‌ لازم‌ باشند.

ـ فعالیت‌:

از فعالیت‌ بیش‌ از حد، گرما و تعریق‌ بیش‌ از حد پرهیز كنید. تا زمان‌ رفع‌ علایم‌، روابط‌ جنسی‌ را به‌ تأخیر بیندازید.

ـ رژیم‌ غذائی‌:

مصرف‌ ماست‌، كره‌ یا خامه‌ ترش‌ را افزایش‌ دهید. از مصرف‌ شكر بكاهید.

ـ در این‌ شرایط‌ به‌ پزشك‌ خود مراجعه‌ نمائید:

۱. اگر پس‌ از درمان‌ علایم‌ عود كنند.

۲. اگر خونریزی‌ یا تورم‌ غیرطبیعی‌ مهبل‌ ایجاد گردد.

۳. اگر علی‌رغم‌ درمان‌، علایم‌ بدتر شوند یا بیش‌ از یك‌ هفته‌ باقی‌ بمانند.

۴. اگر خود یا عضوی‌ از خانواده‌تان‌ علایم‌ واژینیت‌ مونیلیایی‌ را داشته‌ باشد.