تغذیه در فضا

سفرهاى انسان به فضا از سال ۱۹۶۱ (۱۳۴۰ شمسي) با پرواز ۱۰۸ دقيقه‌اى يورى گاگارين آغاز شد.

امروزه سفرهاى فضائى تا دو سال نيز به‌طول مى‌انجاميد (سفر به مارس) و در اين سفرها تا ۸ نفر فضانور شرکت مى‌کنند. سفر به فضا به‌دليل بى‌وزنى ناشى از کمبود نيروى جاذبه microgravity انسان را در محيطى پُراسترس و بسيار متفاوت از شرايط معمول زندگى در زمين قرار مى‌دهد. استرس‌هاى ناشى از سفرهاى فضائى تعادل تغذيه‌اى انسان را به‌هم مى‌زند که اين امر از مشاهده تغييراتى که در ترکيبات بدن (Body Composition) به‌وجود مى‌آيد، قابل اثبات است. از سوى ديگر يک چالش مهم در برابر برنامه‌ريزان تغذيه فضانوردان، طراحى سيستم‌هاى غذائى مناسب از نظر تنوع غذائي، حجم و قابليت نگهدارى و ايمنى آنها مى‌باشد. با افزايش مدت سفرهاى فضائى حتى مسئله روانشناسى غذا از جمله انجماد يا حرارت تثبيت‌شده (Thermostabilized Freezing) و يا پرتو افشانى مواد غذائى مى‌توان ماندگارى آنها را تا دو سال افزايش داد و به اين ترتيب در سفرهاى فضائى طولانى‌تر از آنها استفاده نمود.