|
|
|
اتيولوژى به رشد بيش از حد موى مردانه در زنان گفته مىشود و حدوداً ۱۰% زنان را در سنين بارورى مبتلا مىکند. اين بيمارى مىتواند خانوادگى يا بهعلت PCOS، نئوپلاسمهاى تخمدانى
يا آدرنال، هيپرپلازى مادرزاى آدرنال، سندرم کوشينگ، هيپرپرولاکتينمي، آکرومگالي، حاملگى و داروها (آندروژنها، ضدٌ حاملگىهاى خوراکى حاوى پروژستينهاى آندروژنيک) باشد.
داروهاى ديگر نظير ماينوکسيديل، فنىتوئين، ديازوکسايد و سيکلوسپورين موجب رشد بيش از حد موهاى ويلوس غير وابسته به آندروژن مىشوند و هيپرتريکوز ايجاد مىکنند.
|
|
|
علائم بالينى بررسى بالينى توزيع و کميت موها اساس ارزيابى را تشکيل مىدهد. روشى که غالباً در درجهبندى رشد مو استفاده مىشود نمرهدهى فريمن - گالوى (Ferriman-Gallway Score) است. تظاهرات ديگر
آندروژن زيادى آکنه و طاسى مردانه (آلوپسى آندروژنيک) است. ويريليزاسيون بهحالتى اطلاق مىگردد که سطح آندروژن به اندازهاى است که موجب کلفتى صدا، آتروفى پستان، افزايش توده
عضلاني، کليتورومگالى و افزايش ميل جنسى شود. در شرح حال بيمار سابقه قاعدگى و سن شروع، سرعت پيشرفت و توزيع رشد مو پرسيده مىشود. ايجاد ناگهانى هيرسوتيسم، پيشرفت سريع آن و ايجاد
صفات مردانه، نئوپلاسم تخمدانى يا آدرنال را مطرح مىکند.
|
|
|
رویکرد مربوط به ب ررسی آندروژن زیادی در شکل (- الگوریتم ارزیابی و شتخیص افتراقی هیرسوتیسم -) شرح داده شده است. تست سرکوب آندروژن با دگزامتازون (5/0 mg خوراکی هر 6 ساعت بهمدت 4 روز و
تعیین تستوسترون آزاد در قبل و بعد از تجویز دگزامتازون) افزایش تولد هورمون از تخمدان و آدرنال را از هم افتراق مىدهد. PCOS علت نسبتاً شايع هيرسوتيسم است. سرکوب ناکامل بيانگر
افزايش آندروژن تخمدانى است. با اندازهگيرى سطح ۱۷-هيدروکسى پروژسترون مىتوان هيپرپلازى مادرزادى آدرنال ناشى از کمبود ۲۱-هيدروکسيلاز را تشخيص داد که در اين حالت کمتر
از ۲μg/L)6mmol/L>) است. اين ترکيب را يا در فاز فوليکولر در صبح يا يک ساعت پس از تجويز ۲۵۰μg کوزينتروپين اندازهگيرى مىکنند. با توجه به نتايج ارزيابىها مىتوان از CT براى تعيين محل توده
آدرنال و از سونوگرافى براى تعيين توده تخمدان استفاده کرد.
|
|
|
|
|
الگوريتم ارزيابى و تشخيص افتراقى هيرسوتيسم. ACTH = صورت آدرنوکورتيکوتروپين، CAH هسيپرپلازى مادرزادى آدرنال. DHES = شکل سولفاته دهيدرواپى آندرومترون، CnRH = هورمون آزادکننده گنادوتروپين، PCOS = سندرم تخمدان پلىکيستيک.
|
|
|
درمانهاى غير داروئى عبارتند از: ۱. موارد سفيدکننده ۲. روشهاى موبرى مثل تراشيدن و درمان شيميائى و ۳. روشهاى ريشهکنى مو مثل کندن مو، استفاده از موم، الکتروليز و ليزر.
درمان داروئى شامل ضدٌ حاملگىهاى خوراکى با پروژستين آندروژنيک پايين اسپيرونولاکتون (۲۰۰-۱۰۰ mg روزى يک بار خوراکي) اغلب بهصورت ترکيبى است. گلوکوکورتيکوئيدها (دگزامتازون
۵/۰-۲۵/۰ mg در هر شب يا پردنيزون ۱۰-۵ mg هر شب) اساس درمان بيماران مبتلا به هيپرپلازى مادرزادى آدرنال هستند. بهطور تيپيک ۶-۴ ماه پس از شروع درمان طبى کاهش رشد مو خود را نشان مىدهد.
بنابراين بهتر است همراه با آن درمان غير طبى استفاده شود.
|