|
|
|
| همين‌قدر که طفل شروع به خزيدن و يا راه رفتن مى‌کند ديگر آن نظافت و درخشندگى که تا يک‌سالگى داشت پايان مى‌يابد. در کم‌ترين زمان سر تا پاى خود را کثيف مى‌کند. دست‌ها به هر کجا که بتوانند وارد مى‌شوند و سپس در دهان قرار مى‌گيرند. فايده‌اى ندارد اگر بخواهيد مانع شويد، تذکر بدهيد و يا تنبيه کنيد. او آنها را نمى‌فهمد. از طرفى شما نبايد اين لذت خزيدن، راه رفتن، و يا بازى کردن را از او دريغ داريد. هيچ چيز کمک نمى‌کند فقط بايد خود را قانع سازيد که ديگر تميزى مانند سابق امکان ندارد. البته کودک هرگز نبايد در لباسى بماند که با ادرار و يا مدفوع آغشته است. چه اولاً خيس بودن باعث سرماخوردگى مى‌شود ثانياً ادرار و مدفوع خيلى زود تمخير مى‌شود و ايجاد سموم مى‌کنند که توسط پوست جذب مى‌شود. در نتيجه طفل کم‌کم عليل و رنگ پريده مى‌گردد. و اگر بگذاريد طفلى هميشه با شلوار خيس و کثيف اين‌طرف و آنطرف بلولد و بعدها که بزرگ‌تر شد قادر نخواهد بود او را به طهارت و نظافت عادت دهيد.
|
|
| طفل کوچک در پايان روز به يک استحمام کلى احتياج دارد. بايد تمام بدن او را شست و يا بهتر است او را حمام کرد. اما احتياج نيست که هر روز تمام بدن او را با صابون بشوئيم زيرا صابون چربى بدن را خشک مى‌کند. دست‌ها، گردن و پاها بايد هر روز شسته شوند و بهتر است از يک صابون ملايم و چرب مخصوص بچه استفاده کنيم. پس از استحمام، آلت تناسلى دختران را مورد بازديد قرار مى‌دهيم که خوب تميز شده باشد و از بقاياى ادرار دچار سوختگى نشود. مقعد و بين پاهاى پسران را نيز هر روز با صابون شستشو مى‌دهيم. واضح است که کودکان بايد داراى ليف، حولهٔ حمام و حولهٔ صورت اختصاصى باشند. گوش و سوراخ آن را پس از استحمام با يک قطعه پنبه که لوله کرده‌ايم تميز مى‌کنيم. دماغ را نيز با فين کردن و انگشت مى‌توانند تميز کنند. هر يک از کودکان بايد چند دستمال جيبى داشته باشد تا سرماخوردگى و ساير بيمارى‌هاى مسرى به يکديگر سرايت نکند. بهتر از همه دستمال کاغذى است که پس از مصرف دور مى‌اندازيم.
|
|
|
|
| اگر فرزند شما سالم است، دندان‌هاى او به موقع و به ترتيب رشد مى‌کنند. آنها مرتب و صاف هستند و البته سالم نيز مى‌باشند. تا آخر يک‌سالگى معمولاً هشت (۸) دندانِ پيش بيرون مى‌آيند. بين ۱۳ الى ۱۸ ماهگى معمولاً چهار دندان آسياى کوچک ظاهر مى‌شوند. ما بين ۱۹ الى ۲۴ ماهگى چهار دندان نيش بيرون مى‌آيند و از دو سالگى به بعد دندان‌هاى آسياى بزرگ ظاهر مى‌شوند که با ظهور آنها تعداد دندان‌هاى طفل به ۲۰ مى‌رسد که با اين عدد، تعداد دندان‌هاى شيرى تکميل مى‌شود.
|
|
| پس از هفت سالگى جا‌به‌جائى دندان شيرى با دندان دائمى شروع مى‌گردد. حال نقش شما در برخوردارى طفل از دندان سالم چيست؟ امروزه معروف است که بزرگسالى با دندان کاملاً سالم پيدا نمى‌شود. دندان خراب و لثهٔ ناسالم امروز متداول شده است. اين نشان مى‌دهد که تغذيه و يا نحوهٔ زندگى ما درست نيست. عامل اصلى آن رسوبى است که روى دندان‌ها و يا لاى آنها مى‌نشيند و باکترى‌ها در آنها لانه مى‌کنند. سبب اصلى آن مواد نشاسته‌اى (قند، نان‌هاى شيرينى، مربا، عسل، و آرد سفيد) که در دهان تغييرات شيميائى مى‌يابد و زمينه را براى بيمارى‌هاى دندان و لثه آماده مى‌سازد. شستشوى دهان و دندان (مسواک زدن و غرغره کردن) به تنها کفايت نمى‌کند زيرا نمى‌تواند کليهٔ زواياى دندان و مخاط دهان بهتر است از دايم چيز خوردن. در وعده‌هاى اصلى غذا با خيال راحت مواد شيرينى و آردى مصرف کنيد چه ضرر آن کمتر است از مصرف شيرينى و شکلات و بن‌بن ما بين وعده‌هاى غذا به‌خصوص؛ بعضى انواع آن مدت‌ها به‌دندان مى‌چسبد و باقى مى‌ماند. به کودکان خود عادت بدهيد که ما بين وعده‌هاى غذا اگر چيزى مى‌خوردند، گردو، بادام، فندق، پسته، شاه بلوط، هويج خام، کلم خام و مانند اينها باشد. مخصوصاً سيب که خيلى توصيه مى‌کنيم. مصرف نان در روز آنقدر مهم است که قابل توصيف نيست البته بايد نان سياه باشد (يعنى آرد همراه با سبوس بيشتر) و هيچ‌وقت تازه مصرف نگردد. از همه مضرتر 'شب چره است' يعنى چيزهاى شيرينى که پس از مسواک زدن در رتختخواب به کودکان مى‌دهيد.
|
|
| همين‌قدر که اولين دندان کرسى شيرى ظاهر شد (تقريباً در ۱۸ ماهگى) بايد مراقبت از دندان را شروع کرد. يک مسواک مناسب تهيه کنيد. تا زمانى که طفل هنوز نمى‌تواند از مسواک استفاده کند شما بايد اين کار را انجام دهيد. با حرکت دايره‌اى شکل بايد عمل مسواک زدن را انجام داد نه فقط مسواک را اين‌طرف و آنطرف روى دندان کشيد. اول قسمتِ جلوى دندان را مسواک مى‌زنيم سپس روى دندان و آنگاه پشت دندان را که به طرف دهان است. هميشه دقت کنيد که مسواک را از طرف لثه به طرف دندان بکشيد نه جهت عکس. دندان‌پزشکان عقيده دارند که پس از هر غذا بايد دندان را مسواک کرد. البته عملى نيست اما صبح و شب بايد حتماً دندان‌ها را مسواک کرد. براى بچه‌هاى کوچک هيچگونه خمير دندان و غرغره استعمال نمى‌شود زيرا او هر چيز در دهانش باشد قورت مى‌دهد. وقتى که طفل توانست خود خوب دندان خود را مسواک کند آن وقت به او ياد بدهيد که خمير دندان استفاده کند و دهان خود را بشويد و غرغره کردن را نيز به او بياموزيد. کودک اگر اين مراحل را از بزرگ‌ترها ببيند بهتر ياد مى‌گيرد.
|
|
| اگر دندان پوسيدگى پيدا مى‌کند نشان اين است که يک مادهٔ مهم (فلور) به قدر کافى به بدن نمى‌رسد. فلور بيشتر از همه جا در چاودار وجود دارد که نان سياه از آن تهيه مى‌شود. در سال‌هاى اخير پيشنهاد شده است که به نمک و طعام و آب آشاميدنى فلور اضافه کنند اما اين پيشنهاد هنوز به‌جائى نرسيده است. مى‌توان به اطفال قرص‌هاى حاوى فلور و يا آب نبات محتودى فلور داد. در اين زمينه بهتر است با دندانپزشک مشورت کنيد.
|
|
| بسيارى از والدين متأسفانه پوسيدگى دندان شيرى را مهم تلقى نمى‌کنند. آنها عقيده دارند که اين دندان‌هاى موقت است و منتظر دندان دائمى هستند. در حالى‌که دندان شيرى سالم که مدت بيشترى در دهان باشد مى‌تواند جاى صحيح و تکامل دندان دائمى را تضمين کند. بنابراين بايد با طفل کوچک هر شش ماه يک‌بار نزد دندانپزشک رفت. با دندان شيرى مانند دندان دائمى بايد رفتار شود. در اينگونه مشکلات حتماً با دندانپزشک خود مشورت کنيد. سعى کنيد ترس کودکان را از دندانپزشک بر طرف نمائيد. امروزه در علم دندانپزشکى پيشرفت‌هاى چشمگيرى در مورد مبارزه با درد هنگام کندن و پر کردن حاصل شده است. به‌طورى که ديگر دکتر با روپوش سفيد و مته در دست توليد وحشت نمى‌کند. براى شما هم همين طور.
|
|
| وقتى بچه‌ها خيلى کوچک هستند و هنوز به دو سالگى نرسيده‌اند معمولاً آدم مکرر به داخل دهان آنها نگاه مى‌کند و مى‌خواهد ببيند که چند دندان دارد و براى هر دندان خوشحال مى‌شود. کمى بعد کمتر و سپس هيچ‌وقت به دهان طفل نگاه نمى‌کند و اين درست نيست. در حالى‌که اگر مرتب به دندان‌ها نگاه بياندازيم مى‌توانيم کرم خوردگى و پوسيدگى جزئى را تشخيص بدهيم و قبل از آنکه دندان به درد بيايد آن را معالجه کنيم. بعضى اوقات کرم خوردگى همراه با درد نيست و باکترى‌ها در دندانِ مرده به راحتى نفوذ مى‌کنند و از اين راه تمام بدن مى‌تواند آسيب وارد شود. پس نقاط تيرهٔ روى دندان و سوراخ کوچک با چشم قابل رؤيت است بايد به دندانپزشک نشان داده شود. گاهى بوى بد دهان اطفال ممکن است از دندان‌ها باشد.
|
|
| در سنين خردسالى ديگر اطفال نبايد از پستانک استفاده کنند. در حقيقت از وقتى که او داراى دندان مى‌شود بايد پستانک را از او دور کنيد و همين طور مکيدن انگشت را. زيرا باعث مى‌شود که دندان‌ها نامرتب و غيرطبيعى رشد کنند.
|
|
|
|
| موها را صبح و شب و بعد از استراحت ظهر شانه مى‌کنيم و برس مى‌زنيم. همين‌که موها چرب و پوست سر کثيف مى‌شود آنها را مى‌شوئى، اما سعى مى‌کنيم بيشتر از يک‌بار در هفته اين کار را انجام ندهيم. موهاى خيس را با حوله خوب خشک مى‌کنيم و مى‌گذاريم در اطاق گرم خود آن خشک شود. بهتر است که از سشوار و باد گرم مصنوعى استفاده نشود. نور خورشيد و هوا براى موها بسيار مفيد است که باعث مى‌شود موها خوش‌‌حالت، پرپشت و شفاف شوند. موى پسرها را براى اولين بار در فصل سرد کوتاه نمى‌کنيم. همچنين هنگامى که دچار سرماخوردگى و گريپ هستند اين کار را انجام نمى‌دهيم. اينکه آيا موى دختران را بايد کوتاه نگاه داشت، يا بلند بستگى به سليقهٔ شخصى دارد.
|
