عفونت‌های ناشی از استافیلوکک

- پيشگيرى و کنترل

بيمارانى که داراى زخم باز هستند و آنهائى که در بينى خود کلونيزاسيون باکترى دارند مخازن مهم استافيلوکک اورئوس به‌حساب مى‌آيند و مى‌توان با شستن دقيق دست قبل و بعد از تماس با بيمار، انتقال آن‌را به‌ ميزان زيادى کاهش داد. براى پيشگيرى از انتشار بيمارستانى سوش‌هاى مقاوم بايد روش‌هاى قاطع‌تر کنترل بيمارى را اعمال نمود.

- تشخيص

عموماً مى‌توان عفونت ناشى از استافيلوکک اورئوس را به‌آسانى با جدا ساختن ارگانيسم از مواد چرکى يا مايعات به‌طور طبيعى استريل بدن، تشخيص داد. رنگ‌آميزى گرم از ترشحات چرکى آبسه‌هاى استافيلوککى نوتروفيل فراوان و کوکسى‌هاى گرم مثبت داخل و خارج سلولى را که به‌صورت جفت يا منفرد، زنجيره‌هاى کوتاه، تتراد، يا خوشه‌اى هستند، نشان مى‌دهد. استافيلوکک اورئوس در محيط‌هاى آزمايشگاهى استاندارد به‌آسانى رشد مى‌کند. کشت خون مثبت از نظر استافيلوکک اورئوس، حتى در تنها يک نمونه، به‌ندرت و يا هرگز آلودگى تفسير نمى‌شود. تشخيص مسموميت‌هاى ناشى از استافيلوکک (مثل TSS) ممکن است مشکل‌تر و تنها بر مبناى يافته‌هاى بالينى باشد.