پیام پدر

ای سر از آئین وفا تافته !		وز تو دلم تافتگی یافته !
گر چه به غیبت شدئی کینه توز		رنجه چه‌داری به حضورم هنوز
با چو منی ، دور کن از سر منی		چون به صفت من توام و تو منی
گر کمر کینه کنی استوار		پیش تو بیش از تو درایم به کار
ور به مدارا کشد این گفت و گوی		نیز نتابم ز وفای تو روی
لیک بشرطی که درین رای من		جای پدر گیرم و تو جای من