عوارض جانبی ذات‌الرّیه

برخى از عوارض جانبى ذات‌الرّيه به قرار زير است، اگرچه اين عوارض ممکن است به‌علل ديگر نيز بروز کند:

۱. آبسهٔ ريوي: آبسه يک ناحيه محصور شدهٔ عفونى است که پر از چرک مى‌باشد. آبسه‌هاى ريوى نادر هستند زيرا آنتى‌بيوتيک‌ها معمولاً در مهار بيمارى قبل از پيشرفت آن مؤثر هستند، ولى در صورت تأخير در درمان يا ناتوانى بدنى آبسه ممکن است ايجاد شود. علائم عبارت هستند از لرز، تب، سرفهٔ خلط‌دار، و گاهى خلط خوني. براى تعيين محل آبسه پرتونگارى از قفسهٔ سينه معمولاً ضرورى است. آبسهٔ ريوى را اغلب مى‌توان با آنتى‌بيوتيک تنها درمان کرد، اگرچه تخليه از طريق جراحى ممکن است ضرورت يابد.

۲. آمپيم: اين لغت به معنى تجمع چرک در حفرهٔ جنب (فضاى کوچکى که بين ريه و ديوارهٔ قفسهٔ سينه قرار دارد) است. درمانم از طريق تخليهٔ چرک توسط سوزن يا لولهٔ مخصوص معمولاً مؤثر است.

۳. بيمارى گشادى نايژه (برونشکتازي): اين بيمارى عارضهٔ مزمنى است که در اثر عفونت‌هاى مکرر ريه در طى سال‌هاى متمادى ايجاد مى‌شود. نايژه گشاد و پر از ترشحات مى‌گردد و منجر به سرفهٔ مزمن خلط‌دار و ناتوانى مى‌شود. شايع‌ترين علت اين عارضه بيمارى فيبروز کيستى (cystic fibrosis) است (به مبحث بيمارى فيبروزکيستى مراجعه کنيد). درمان بيمارى گشادى نايژه مشابه آمفيزم است.

۴. تجمع مايع در فضاى جنب (پلورال افيوژن): اين عارضه شبيه آمپيم است با اين تفاوت که مايع موجود در حفرهٔ جنب صاف و روشن است و چرک نيست. علت معمول آن تحريک پردهٔ جنب (غشائى که حفرهٔ قفسه سينه را مى‌پوشاند) است. تومورها نيز باعث ايجاد تجمع ترشح در فضاى جنب مى‌شوند.

۵. ذات‌الجنب (پلورزي): اين عارضه يک درد تير کشنده و تيز است که معمولاً با تنفس بدتر مى‌شود. علت معمول آن التهاب پردهٔ جنب در اثر عفونت، ضربه و گاهى وجود هوا در حفرهٔ پلور (پنوموتوراکس) است. ممکن است مقدارى مايع نيز همراه با التهاب در فضاى پلور موجود باشد. هنگامى که علت زمينه‌اى بروز التهاب اصلاح شود درد فروکش مى‌کند.