|
|
| راهنماها و اهداف تغذيه‌اى براى تمرينات و مسابقات که براى ورزشکاران ديابتى توصيه مى‌شود شبيه برنامه‌هاى توصيه شده براى ورزشکاران غيرديابتى سالم مى‌باشد. مصرف يک رژيم ورزشى براى ورزشکاران ديابتى براساس غذاهاى کربوهيدراته از نوع مرکب و يا ديرجذب و غذاهاى کم‌چرب با پروتئين متوسط براى تنظيم ديابت و نمايش ورزشى سازگار مى‌باشد. نياز به انرژى و ريزمغذى‌ها با انتخاب تنوع وسيعى از غذاها مطابق با اشتها و تقاضاى فعاليت قبل تأمين مى‌باشد.
|
|
| ورزشکاران ديابتى را بايد تشويق کرد که دوز انسولين خود را براساس شيوهٔ زندگى و برنامهٔ ورزش‌ها، به‌جاى ايجاد انحراف در الگوى خوراکى به‌منظور سازگارى با دوز انسولين تنظيم نمايند. اگرچه ضرورتى ندارد که يک ورزشکار ديابتى از يک الگوى سخت غذائى پيروى نمايد، اما ايجاد يک روش خوراکى صحيح و معقول تنظيم برنامهٔ ديابت را تسهيل مى‌نمايد. حفظ برنامهٔ ورزشى منظم و صرف غذاى عادى روزانه در تثبيت دوز انسولين و برنامه‌ريزى دريافت غذائى کمک به‌سزائى مى‌نمايد. يک ورزشکار نخبه که به‌طور منظم در ساعت مشخصى از روز تمرين مى‌کند معمولاً مشکلى در رابطه با تنظيم غذا و انسولين خود در مقايسه با فرد ديابتى که به‌طور پراکنده فعاليت ورزشى دارد نخواهد داشت. براى ورزشکارانى که ديابت نوع I آنها اخيراً تشخيص داده شده است، مرحلهٔ تنظيم و تثبيت بايد اولويت اول باشد، و ممکن است در برنامهٔ ورزشى و فعاليت وى تغييراتى ايجاد شود.
|
|
| شخص ديابتى نوع I که به ورزش اشتغال دارد بايستى موارد زير را در نظر بگيرد:
|
|
| ۱. محتواى درشت مغذي، زمان‌بندى غذاى اصلى و ميان وعده‌ها
|
|
| ۲. دوز انسولين و زمان اوج فعاليت قابل پيش‌بينى آن در ارتباط با فعاليت عادى آنها؛ و
|
|
| ۳. پايش منظم سطح گلوکز خون به‌منظور کمک به تنظيم غذا و انسولين جهت پرهيز و تنظيم هيپرگليسمى و هيپوگليسمى.
|
|
| پُرسازى کربوهيدرات قبل از فعاليت
|
|
| روش‌هاى رژيمى و ورزشى براى پُرسازى کربوهيدرات در ذخاير گليکوژنى براى مسابقات با جزئيات کامل در بخش‌هاى قبلى ارائه گرديد. با توجه به اينکه پُرسازى کربوهيدرات بستگى به دسترسى انسولين به ذخيره‌سازى گليکوژن عضله دارد، اين روش بايستى در يک ورزشکار انسولينى با احتياط به‌کار رود. مراقبت کافى ديابتى قبل از آغاز اجراء اين روش بايستى به‌کار گرفته شود.
|
|
| انسولين بايستى براى سازگارى با تغييرات در رژيم و کاهش دريافت کربوهيدرات تنظيم گردد. براى ورزشکارانى که روى انسولين بوده و مراقبت ضعيف دارند، تثبيت گلوکز خون سخت بوده و روش پُرسازى کربوهيدرات مى‌تواند به تخريب بيشتر مراقبت ديابتى منجر شود.
|
|
|
|
| ورزشکاران داراى ديابت نوع I تمايل دارند که با تفکر جانشين‌سازى کربوهيدرات مشغول بوده و لذا نيازهاى خويش براى مايع را فراموش مى‌کنند. هيدراسيون يا تأمين آب کافى براى اجراء نمايش بهينه ضرورى مى‌باشد.
|
|
|
|
| الکل يک مهارکنندهٔ قوى توليد گلوکز کبدى بوده و ممکن است هيپوگليسمى شديد و تأخيرى را در يک فرد ديابتى روى انسولين تحت تأثير قرار دهد. از اين‌رو دريافت الکل بايستى معتدل باشد و هميشه همراه با غذا باشد.
|
