متانول

متانول

متانول يک جزء لاک‌هاى شيشه‌اي، روغن جلا، رنگ‌برها، استرنو، محلول‌هاى شستشوى windshield، مايع ماشين کپي، و دناتوران‌هاى اتانول مى‌باشد. به اسيد فورميک متابوليزه مى‌شود که موجب اسيدوز متابوليک مى‌گردد. تظاهرات در مدت ۲-۱ ساعت از بلع شروع مى‌شود و شامل تهوع، استفراغ، شکم درد، سردرد، ورتيگو، گيجي، بى‌حسى نسبت به درد، و مسموميت شبيه اتانول مى‌باشد. تظاهرات ديررس به‌علت اسيد فورميک است و شامل اسيدوز متابوليک گپ‌آنيوني، کوما، تشنج و مرگ مى‌باشد. تظاهرات افتالميک ۱۹-۱۵ ساعت پس از مصرف شروع و شامل کدورت، کاهش حدت، نقاط رقصان و چشمک‌زن، مردمک‌هاى متسع يا ثابت، هيپرمى ديسک، ادم رتين، و کورى مى‌باشد. اغلب يک گپ اسمول نيز وجود دارد.

آسپيراسيون معده بايد انجام شود. شارکول فعال شده مؤثر نيست. اسيدوز به‌وسيله بيکربنات سديم تصحيح مى‌گردد. تشنج به ديازپام و فنيظتوئين پاسخ مى‌دهد. درمان با اتانول يا فومپيزول در بيماران دچار سمپتوم‌هاى بينائى يا سطح متانول >۲۰mg/dL<) ۶mmol/L) انديکاسيون دارد. درمان با اتانول ادامه مى‌يابد تا سطح متانول به زير <۶mmol/L افت کند. همودياليز وقتى انديکاسيون دارد که علايم بينائى وجود داشته باشد يا وقتى اسيدوز متابوليک به بيکربنات سديم پاسخ ندهد.

ليتيوم

ليتيوم تظاهرات در فاصله ۴-۲ ساعتاز مصرف شروع شده و شامل تهوع، استفراغ، اسهال، ضعف، فاسيکولاسيون، انقباض ناگهاني، آتاکسي، ترمور، ميوکلونوس، کرئوآتتوز، تشنج، گيجي، کوما، و کلاپس قلبى - عروقى مى‌باشد. اختلالات آزمايشگاهى شامل لکوسيتوز، هيپرگليسمي، آلبومينوري، گليکوزوري، ديابت بى‌مزه نفروژنيک، تغييرات ECG (بلوک QT,AV طولاني)، و آريتمى‌هاى بطنى است.

در فاصله ۴-۲ ساعت از مصرف، لاواژ معده و شستشوى روده بايد انجام شود. شارکول مؤثر نيست. اگر احتمال رسوبات سفت وجود دارد، آندوسکوپى را بايد در نظر داشت. به‌طور تجربى نشان داده شده است که کاى‌اگزالات به ليتيوم متصل مى‌شود ولى تأثير بالينى آن مشخص نيست. سطوح سريال ليتيوم سرم را بايد اندازه‌گيرى کرد مگر اينکه روند آن نزولى باشد. اقدامات حمايتى شامل ديورز سالين، و آلکالينيزاسيون ادرار براى سطوح > ۳mmol/L - ۲ است. همودياليز براى مسموميت حاد يا مزمن همراه با سمپتوم‌ها و يا سطح سرمى > ۳mmol/L انديکاسيون دارد.

سرب

سرب مواجهه با سرب از راه رنگ‌ها، قوطى‌هاى کنسرو، لوازم لوله‌کشي، گازوئيل داراى سرب، سبزيجاتى که در خاک آلوده به سرب رشد کرده‌اند، سراميک‌هائى که به‌طور غير اصولى لعاب‌کارى شده‌اند، شيشه‌هاى حاوى سرب، و منابع صنعتى مانند باترى‌سازي، تخريب ساختمان‌هاى آلوده به سرب، و صنعت سراميک ايجاد مى‌گردد. تظاهرات در دوران کودکى شامل شکم‌درد و به‌دنبال آن لتارژي، بى‌اشتهائي، آنمي، آتاکسي، و لکنت زبان است. تظاهرات شديد شامل تشنج، کوما، ادم مغزى ژنراليزه، و نارسائى کليوى است. تخريب شناخت وابسته به دوز مى‌باشد. در بالغين سمپتوم‌هاى مواجهه مزمن شامل شکم‌درد، سردرد، تحريک‌پذيري، درد مفاصل، خستگي، آنمي، نوروپاتى حرکتي، و نقص حافظه مى‌باشد. آنسفالوپاتى نادر است. يک 'خط سربي' ممکن است در فاصله لثه - دندان ظاهر شود. مواجهه مزمن و کم سطح موجب نفريت اينترستيسيل، تخريب توبولار، هيپراوريسيمي، و کاهش فيلتراسيون گلومرولى مى‌گردد. افزايش سطح سرب استخوان يک خطر براى آنمى و هيپرتانسيون مى‌باشد.

درمان ابتدا به‌صورت پيشگيرى از مواجهه بيشتر و استفاده از داروهاى شلاتينگ مانند ادتات کلسيم دى‌سديم، ديمرکاپرول، پنى‌سيلامين، و سوکسيمر مى‌باشد. شلاسيون نمى‌تواند تظاهرات تحت بالينى مانند تخريب شناخت را بهبود بخشد.

ايزوپروپيل الکل

ايزوپروپيل الکل در الکل ماساژ، حلال‌ها، لوسيون‌هاى پس از تراشيدن ريش، ضدٌ يخ، و شيشه پاک‌کن‌ها وجود دارد. متابوليت آن، استون، در پاک‌کننده‌ها، حلال‌ها و پاک‌کننده‌هاى لاک ناخن يافت مى‌شود. تظاهرات فوراً شروع شده و شامل استفراغ، شکم‌درد، هماتمز، ميوپاتي، سردرد، سرگيجه، گيجي، کوما، دپرسيون تنفسي، هيپوترمي، و هيپوتانسيون مى‌باشد. هيپوگليسمي، اسيدوز متابوليک آنيون گپ (کوچک)، اسمولاليتهٔ بالاى سرم، افزايش کاذب کراتينين سرم، و آنمى هموليتيک ممکن است ايجاد شود.

درمان شامل آلودگى‌زدائى GI به‌وسيله آسپيراسيون معده و اقدامات حمايتى است. شارکول فعال شده مؤثر نيست. در موارد شديد ممکن است به دياليز احتياج شود.