ز اول بامداد سر مستی

ز اول بامداد سر مستی		ورنه دستار کژ چرا بستی؟!
به خدا دوش تا سحر همه شب		باده بی‌صرفه، صرف خوردستی
در رخ و رنگ و چشم تو پیداست		که ازان بازی و ازان دستی
نانچ خوردی بده به مخموران		ای ولی نعمت همه هستی
شیر امروز در شکار آمد		لرزه در که فتاد در پستی
بدویدن ازو نخواهی رست		سر بند عاشقانه و رستی
تا که پیوسته در امان باشی		چون بدار الامانش پیوستی
شصت فرسنگ از سخن بگریز		که ز دام سخن درین شستی