|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
| کوکسيديوئيدس ايميتيس (Coccidioides Immitis) نوعى ساپروفيت خاک به شکل کپک يا کره کوچک است که در بعضى از مناطق خشک ايالات متحده، مکزيک و آمريکاى جنوبى و مرکزى يافت مى‌شود. استنشاق آرتروسپورهائى که باد آنها را از خاک برداشته است، ايجاد عفونت مى‌کند. در ايالات متحده، اکثر موارد ابتلاء در کاليفرنيا، آريزونا و غرب تگزاس صورت مى‌گيرد.
|
|
|
|
| کوکسيديوئيدوميکوز ريوى اوليه تقريباً در ۴۰ درصد از موارد علامت‌دار است و علائم آن تب، سرفه، درد سينه و بى‌حالى مى‌باشند. گاهى اوقات واکنش‌هاى افزايش حساسيت (مثل اريتم ندوزوم، اريتم مولتى‌فرم، اريتم توکسيک) اتفاق مى‌افتند. در CXR ممکن است ارتشاح، آدنوپاتى ناف يا پلورال افيوژن ديده شود. گاهى اوقات ائوزينوفيلى محيطى خفيف به‌وجود مى‌آيد. بهبود بيمارى معمولاً چند روز تا ۲ هفته پس از گذشت آن، شروع مى‌شود و معمولاً به‌طور کامل صورت مى‌گيرد. کوکسيديوئيدوميکوز ريوى پيشرونده مزمن باعث سرفه، توليد خلط، درجات متفاوتى از تب، و کاهش وزن مى‌شود. کوکسيديوئيدوميکوز منتشر با بى‌حالي، تب، و لنفادنوپاتى ناف ريه يا کنار تراشه و شواهد سرولوژيک استمرار غير طبيعى قارچ مشخص مى‌شود. با گذشت زمان ضايعات در استخوان، پوست، بافت زيرجلد، مننژ، مفاصل و محل‌هاى ديگر نيز شکل مى‌گيرد. کوکسيديوئيدوميکوز منتشر در بيماران دچار عفونت پيشرفته HIV مى‌تواند به‌سرعت پيشرفت نمايد.
|
|
|
|
| تشخيص يا اسمير مرطوب و کشت خلط، ادرار، يا چرک صورت مى‌گيرد. بايستى احتمال کوکسيديوئيدوميکوز را با آزمايشگاه در ميان گذاشت تا پرسنل آزمايشگاه احتياطات مناسب را صورت دهند. سرولوژى هم کمک‌کننده است؛ يک تست مثبت CF از CSF غير تلغيظ‌شده براى مننژيت کوکسيديوئيدى تشخيصى است، اما تغيير سرمى ممکن است ۸ هفته تأخير داشته باشد. تست پوستى ۲۱-۳ روز پس از شروع علائم مثبت مى‌شود اما به تشخيص عفونت حاد کمکى نمى‌کند زيرا سال‌ها پس از تماس هم نتايج مثبت باقى مى‌مانند، ضمن اينکه در حفره‌هاى ريوى جدار نازک يا بيماراى منتشر نتيجه ممکن است منفى باشد.
|
|
|
|
| بيمارى منتشر را بايستى درمان نمود، موارد منتشر سريعاً پيشرونده يا شديد، بايستى آمفوتريسين B (روزانه ۷/۰-۵/۰ mg/kg) دريافت کنند. هنگامى که بهبودى صورت بگيرد يا اينکه عفونت نسبتاً کم سر و صدا باشد مى‌توان از ايتراکونازول (۲۰۰ ميلى‌گرم هر ۱۲ ساعت) يا فلوکونازول (روزانه ۶۰۰-۴۰۰ ميلى‌گرم) استفاده نمود. درمان خوراکى سال‌ها ادامه مى‌يابد. مننژيت کوکسيديوئيدى با فلوکونازول (روزانه ۸۰۰-۴۰۰ ميلى‌گرم) درمان مى‌شود اما ممکن است به آمفوتريسين B داخل نخاعى هم نياز داشته باشد. حفره‌هاى ريوى منفرد و با جدا نازک به سختى به درمان دراوئى پاسخ مى‌دهند اما تمايل به بسته شدن خودبه‌خود دارند.
|
