گاه ترکيبى از دو حالت تطابقى و غير تطابقى وجود دارد که يافته‌ها و درمان نيز ترکيبى از ايزوتراپى غيرتطابقى و ايزوتراپى تطابقى است.
ازوتروپى تطابقى
ازوتروپى اين بيماران با تطابق رابطه دارد. اين نوع از ازوتروپى دو مکانيسم ايجادى دارد.
هيپراوپى
هيپراوپى (دوربيني)، معمولاً در ۳-۲ سالگى ازوتروپى ناشى از آن ظاهر مى‌شود تجويز عينکى که با سيکلوپلژى کامل تعيين شده است، درمان اين نوع ازوتروپى است. عينک ميزان انکسار لازم براى ديد نزديک را فراهم مى‌کند و به اين ترتيب عدم نياز فرد به ايجاد تطابق، همگرائى رفلکسى را کاهش مى‌دهد.
نسبت بالاى AC/A
در اين حالت فرد نسبت به تطابق معمول، پاسخ همگرائى زيادى مى‌دهد. اين حالت مى‌تواند همراه دوبينى خفيف تا متوسط باشد. درمان شامل عينک‌هائى با شماره کامل (پس از سيکلوپلژي) يا ميوتيک‌ها است. ميوتيک‌ها با ايجاد اسپاسم تطابق نياز فرد به ايجاد تطابق و بالتبع همگرائى را کاهش مى‌دهند.
ازوتروپى غير تطابقى
ازوتروپى شيرخواران (اينفنتايل)
در اين حالت با علتى نامعلوم تا ۶ ماهگي، چشم‌ها دچار همگرائى مى‌شوند. اين حالت نزديک به ۵۰% موارد ازوتروپى را شامل مى‌شود. زاويه انحراف با تغيير جهت نگاه (Comitant) و تطابق تغيير نمى‌کند. علت آن عيب انکسارى يا فلج عضلانى نيست بلکه احتمالاً علت آن اختلالات عصبى در ساقه مغز يا اختلالات آناتوميک عضلات مى‌باشد. گاهى با صفت اتوزوم غالب به ارث مى‌رسد. بعضى موارد همراه با يک جزء تطابقى است که با اصلاح دوربينى از شدت ازوتروپى کاسته مى‌شود. انحراف اغلب شديد است (۴۰ ديوپتر منشور يا بيشتر). حرکت عضلات خوب است (غير فلجي). انحرافات عمودى در ۱۸ ماهگى ظاهر مى‌شوند. فرد مى‌تواند دچار نيستاگموس و عيب انکسارى (شايع‌تر از هر دوربيني) شود. اگر فرد تعويض خودبه‌خودى فيکساسيون بين دو چشم انجام دهد، ديد هر دو چشم يکسان خواهد بود و دچار آمبليوپى نمى‌شود. گاه فرد فيکساسيون متقاطع دارد يعنى از چشم راست براى نگاه به چپ و از چشم چپ براى نگاه به راست استفاده مى‌کند. درمان اصلى اين نوع ازوتروپى جراحى است ولى گاه درمان‌هاى طبى به‌صورت مقدماتى لازم مى‌شود. درمان آمبليوپى قبل از جراحى ضرورت دارد. عمل جراحى به يکى از دو روش ۱. تضعيف رکتوس داخلى هر دو چشم يا ۲. تضعيف رکتوس داخلى و تقويت رکتوس خارجى در يک چشم، انجام مى‌شود.
ازوتروپى غير تطابقى اکتسابى
معمولاً بعد از ۲ سالگى ايجاد مى‌شود. زاويه انحراف اغلب کمتر از نوع اينفنتايل است ولى مى‌تواند پيشرونده باشد. يافته‌هاى بالينى و درمان مشابه نوع اينفنتايل است.
