|
| انواع تکنيک‌هاى فيلمبردارى
|
|
| فيلمبردارى مانند ديگر حرفه‌ها و هنرها تکنيک‌ها و فنونى دارد که هرکسى که مى‌خواهد اين کار را انجام دهد بايد به اين فنون و تکنيک‌ها آگاهى داشته باشد. اين تکنيک‌ها عبارتند از:
|
|
|
|
| بيشتر فيلمبرداريها با استفاده از اين تکنيک صورت مى گيرد.در اين نوع از فيلمبردارى حرکات حالت عادى را داشته و دوربين به همان صورت فيلمبردارى مى کند که چشمان ما صحنه ها را مى بيند. اکثر فيلم هاى آموزشى نيز به همين صورت تهيه مى شوند.
|
|
| فيلمبردارى براى نمايش آهسته
|
|
| همان‌طورى که مورد بحث قرار گرفت، سرعت فيلم در پروژکتورها و دوربين‌هاى فيلمبردارى در حالت معمولى ۲۴ فريم در ثانيه است. حال چنانچه حرکت فيلم در پروژکتور و دوربين هردو يکسان باشد، حرکت از حالت طبيعى و معمولى خود برخوردار است ولى اگر فيلمبردارى را با سرعت بيشترى انجام دهيم مثلاً سرعت حرکت فيلم را در دوربين معادل ۶۴ فريم در ثانيه درنظر بگيريم ولى آن را با سرعتى معادل ۲۴ فريم در ثانيه که همان سرعت معمولى است نمايش دهيم، نوع حرکت حاصله حرکتى است آهسته‌تر از حد معمول و متعارف آن. با استفاده از اين تکنيک مى‌توان حرکت سريع اجزاى ماشين‌ها و دستگاه‌هاى مختلف را بصورت آرام و قابل رؤيتى در کلاس نمايش داد.
|
|
| فيلمبردارى با فاصله زمانى
|
|
| استفاده از اين تکنيک، نمايش و حرکات بى‌نهايت آرام را ميسّر مى‌سازد. چنانچه از صحنه‌اى با سرعت آهسته نظير يک يا چند فريم در ثانيه فيلمبردارى نموده و آن را با سرعتى عادى نمايش دهيم، حرکت موردنظر بخوبى قابل رؤيت مى‌شود. مثال بسيار بارزى در اين مورد مى‌تواند بازشدن تدريجى و آرام غنچه گلها در طبيعت باشد. نمونه‌هاى ديگرى از اين قبيل را در صنعت و ديگر زمينه‌هاى علمى و فنى مى‌توان يافت.
|
|
|
|
| به‌طور کلى استفاده از نقاشى‌هاى متحرک و کارتون‌ها، گذشته از جنبه سرگرمى و تفريحى آنها در مواقعى که نمايش عقايد، اصول و فرضيه‌هايى که جنبه ذهنى دارند صورت مى‌گيرد. با استفاده از اين تکنيک، ابتدا ايده‌ها و يا آنچه را که نمايش آن موردنظر است بصورت نقاشى تهيه کرده سپس از نقاشى بصور تک‌فريم و يا بيشتر فيلمبردار مى‌کنند.
|
|
| اجزاى تشکيل‌دهنده پروژکتور
|
|
| تمام پروژکتورها جدا از تفاوت‌هاى ظاهرى داراى ساختمان مشابهى هستند. اجزاى تشکيل‌دهنده پروژکتورها به‌طور کلى عبارتند از:
|
|
|
|
| آينه مقعرى است که در پشت لامپ قرار گرفته و نور را به‌طرف عدسى‌هاى همگرا متمرکز مى‌کند.
|
|
|
|
| که با قدرت‌هاى مختلف منبع نورى پروژکتور به‌حساب مى‌آيد.
|
|
|
|
| متشکل از دو يا چند عدسى که نور حاصله از لامپ را روى فيلم متمرکز مى‌کنند.
|
|
|
|
| شاتر که از يک يا چند تيغه گردان تشکيل شده است، بين نور و فيلم قرار مى‌گيرد. در اثناى کار پروژکتور اين تيغه‌ها به‌طور متوالى از جلوى روزنه دريچه فيلم عبور مى‌کنند. مسلماً زمانى که شاتر باز باشد نور را از خود عبور داده، نور حاصله از فيلم گذشته و تصوير فيلم را بر روى پرده منعکس مى‌سازد و زمانى که شاتر بسته باشد، هيچ تصويرى روى پرده وجود ندارد ولى ثبات بصرى که يکى از خواص چشم ما است از احساس اين وضع جلوگيرى مى‌کند و ما تصاوير را به‌هم پيوسته و داراى تداوم مى‌بينيم.
|
|
|
|
| عبارت از روزنه‌اى است که فيلم از جلوى آن عبور مى‌کند. اين روزنه فيلم را در معرض عبور نور قرار مى‌دهد. صفحه‌اى که در پشت دريچه قرار دارد، متحرک بوده و به قسمت متحرک ديگرى به نام فريمر متصل است. خاصيت فريمر اينست که در فواصل زمانى معين يک فريم از فيلم را در جلوى روزنه قرار مى‌دهد.
|
|
|
|
| کار چنگک عبور دادن فيلم در داخل پروژکتور است. زمانى که شاتر بسته باشد دنده‌هاى چنگک در سوراخ‌هاى فيلم قرار گرفته، آن را به حرکت در آورده و به‌طرف پايين مى‌کشد؛ برعکس در مواقعى که شاتر باز باشد، چنگک آزاد بوده و فيلم حرکتى ندارد. در صورتى‌که از پروژکتور با سرعت معمولى استفاده کنيم (۲۴ فريم در ثانيه) تعداد چرخش چنگک ۲۴بار در ثانيه خواهد بود.
|
|
|
|
| عدسى پروژکتور متشکل از دو يا چند قسمت است که در يک استوانه قرار گرفته‌اند. کار اين عدسى انعکاس تصوير بر روى پرده است.
|
|
|
|
| به‌طور کلى دو نوع سيستم صوتى را در فيلم‌هاى متحرک مى‌توان يافت که يکى را اپتيک يا نورى و ديگرى را مغناطيسى مى‌نامند. در سيستم اپتيک، ارتعاشات صدا را به‌صورت ارتعاشات نورى در روى باند صدا چاپ مى‌کنند، در حالى‌که در طريقه مغناطيسى صداگذارى بر روى فيلم با استفاده از حاشيه يا باند صدا که با نوار مغناطيسى پوشانده شده است صورت مى‌گيرد.
|
|
| نحوه بهره‌گيرى از پروژکتور نمايش فيلم
|
|
| براى استفاده از پروژکتور نمايش فيلم ابتدا بايد شرايط بهره‌گيرى و شيوه استفاده از آن را بدانيم تا بتوانيم درست و معقول از آن استفاده کنيم. براى اين کار بايد به نکات مهم زير توجه کرد:
|
|
|
|
| ۱. نسبت به تميزبودن عدسي، چرخ‌هاى دنده‌دار، صفحه تنظيم فشار و دريچه عبور فيلم مطمئن شويد.
|
|
| ۲. با روشن‌کردن پروژکتور، نور را در روى پرده تنظيم يا نت نماييد.
|
|
| ۳. بلندگوى دستگاه را مورد آزمايش قرار دهيد.
|
|
| ۴. دکمه‌هاى تنظيم صدا، سرعت و حرکت فيلم در پروژکتور را امتحان کنيد.
|
|
| ۵. با امتحان کردن حلقه خالى مطمئن شويد که کج‌شدگى و بريدگى نداشته باشد، فراموش نکنيد که حلقه خالى بايستى مساوى و يا بزرگتر از حلقه پر باشد.
|
|
|
|
| ۱. حلقه پر را روى بازوى حامل بگذاريد و از ليدر يا قسمت ابتدايى فيلم براى شروع کار استفاده کنيد.
|
|
| ۲. چون نحوه پيچيدن فيلم در پروژکتورهاى مختلف تفاوت دارد، از راهنماى پروژکتور براى پيچيدن فيلم در داخل پروژکتور استفاده کنيد.
|
|
| ۳. پس از قراردادن فيلم در پروژکتور، با استفاده از دست، مکانيسم گردش فيلم را به حرکت در آوريد و مطمئن شويد که سوراخ‌هاى فيلم با دنده‌هاى چرخ مطابقت داشته باشد.
|
|
|
|
| ۱. دکمه صدا را بازکرده و آن را در حداقل ميزان صدا نگهداريد.
|
|
| ۲. با روشن‌کردن موتور تنها نسبت به نمايش ليدر و يا چند فوت اوليه فيلم اقدام کنيد، پس از آن موتور را خاموش کنيد. چنانچه پروژکتور بدون نقص بود بقيه فيلم را هم نمايش دهيد.
|
|
| ۳. نسبت به تنظيم مجدد فيلم بر روى پرده اقدام کنيد.
|
|
| ۴. صداى فيلم را به آهستگى زياد کنيد.
|
|
| ۵. درصورت مشاهده هرگونه نقصى بلافاصله پروژکتور را خاموش کرده و نسبت به رفع آن اقدام کنيد.
|
|
| ۶. پس از خاتمه نمايش، صدا را به‌آرامى کم کنيد، لامپ را خاموش کنيد، کليد موتور و صدا را ببنديد و فيلم را روى حلقه اصلى برگردانيد.
|
