به‌منظور تأمين راحتى ورود و خروج اسب‌ها درب‌ها در جائى مناسب و در تعداد و اندازه کافى تعبيه مى‌گردد. اما به‌دليل اينکه درها در نتيجه جريانات شديد هوا باعث سرماخوردگى مىشوند لذا نبايد در مناطق سردسير بيش از حد لازم تدارک ديد.
در جايگاه‌هاى بزرگ به ازاء هر ۲۵-۲۰ رأس اسب حداقل يک در لازم است.
در جايگاه‌هاى اسب‌هاى اصيل و لوکس براى جلوگيرى از جريان هوا در جلو در ورودى جايگاه محل جداگانه و يا اتاقکى و يا دکه‌اى احداث مى‌شود و در اصلى پس ازاين محل تعبيه مى‌شود. از اين اتاقک مى‌توان به‌عنوان انبار زين و يراق استفاده نمود و اسب را تيمار کرد. براى سهولت ورود و خروج توأم دو اسب از يک در بهتر است عرض آن ۵/۱ - ۲۵/۱ و ارتفاع ۵/۲ -۲/۲ متر باشد. در صورتى‌که اسب‌دار بخواهد سوار بر پشت اسب وارد جايگاه شود لازم است عرض در ۵/۲ و ارتفاع آن ۳ متر باشد. براى ورود خروج درشکه نيز بايد عرض ۹/۲ و ارتفاع ۳ متر در نظر گرفته شود. عرض و ارتفاع تمامى درهاى داخل جايگاه بايد ۹۵/۰ و ۲ متر باشد.
جدول درب جايگاه
شرح
عرض در (متر)
ارتفاع در (متر)
ورود و خروج توأم دو رأس اسب
۱/۵ - ۱/۲۵
۲/۵ - ۲/۲
ورود و خروج سوارکار در حال سوار
۲/۵
۳
ورود و خروج درشکه
۲/۹
۳
درهاى داخل جايگاه
۰/۹۵
۲
درهائى که عرض ۲۵/۱ مترى دارند به‌صورت تک لنگه و درهاى عريض‌تر از آن به‌صورت دو لنگه ساخته مىشوند. لنگه‌ها نيز بايد هميشه رو به سمت بيرون باز و بسته شوند. در حد امکان تمامى لوازم روى در از قبيل قفل بدون برآمدگى باشند. زيرا وجود چنين اقسام برآمده منجر به جراحت اسب مى‌گردند.
پنجره‌هاى جايگاه
معمولاً در جايگاه‌هاى قديمي، روشنائى داخلى آن را حدکافى نمى‌باشد. روشنائى موجب سوخت و ساز بيشتر بدن شده و اعصاب حيوان را تحريک مى‌کند. اما اگر محوطه جايگاه از روشنائى کافى برخوردار نبوده و تاريک باشد اين وضع اثر تسکين‌کننده‌اى داشته و باعث بالا رفتن مقدار چربى بدن مى‌شود. براى اسب‌هائى که بايد حرکت سريعى داشته باشند اين امر موجب بيدارى و تحرک فعاليت زندگى مى‌شود. بنابراين اسب‌ها به جايگاه‌هاى روشن نياز دارند.
مساحت پنجره در جايگاه اسب‌هاى اصيل بايد به اندازه ۱۰/۱ - ۸/۱ (يک‌هشتم - يک‌دهم) سطح جايگاه باشد. اين نسبت در جايگاه اسب‌هاى کارى کاهش مى‌يابد.
پنجره‌ها در جايگاهائى که اسب‌ها به‌صورت يک رديفه بسته مىشوند پشت‌سر اسب‌ها و بر روى ديوار متصل به راهرو ايجاد مىشوند. اما در جايگاه اسب‌هاى دو رديفه پنجره‌هاى بالاى سر اسب‌ها و آخور و در جايگاه‌هاى تقاطعى نيز در کنار جايگاه تعبيه مىشوند.
پنجره‌ها حتى‌الامکان در قسمت بالا و نزديک به سقف به‌طورى که فاصله قسمت پائينى پنجره از سطح زمين ۲/۲ - ۲ متر است احداث مىشوند. در چنين وضعيتى نور خورشيد مستقيماً به چشم اسب نخواهد خورد و پشت سر اسب خواهد افتاد. از طرفى قسمت داخلى جايگاه نيز به مراتب از روشنائى خوبى برخوردار مىشوند.
پنجره‌ها حتى‌الامکان در قسمت بالا و نزديک به سقف به‌طورى که فاصله قسمت پائينى پنجره از سطح زمين ۲/۲ - ۲ متر است احداث مىشوند. در چنين وضعيتى نور خورشيد مستقيماً به چشم اسب نخواهد خورد و پشت سر اسب خواهد افتاد. از طرفى قسمت داخلى جايگاه نيز به مراتب از روشنائى خوبى برخوردار مىشوند.
پنجره‌هاى جايگاه داراى ارتفاع کم اما در عوض عريض خواهند بود. عرض (بلندي) اين پنجره‌ها ۱ متر و طول ۲/۱ متر خواهد بود. براى تأمين تابش مستقيم نور خورشيد به درون جايگاه و جلوگيرى از جمع شدن گرد و خاک در زير پنجره‌ها قسمتى از ديوار که سطح زيرين پنجره‌ها قسمتى از ديوار که سطح زيرين پنجره در روى آن قرار دارد بايد به داخل جايگاه شيب بيشترى داشته باشد.
براى تهويه مناسب و راحت جايگاه بهتر است پنجره‌ها به سهولت باز و بسته شوند پنجره‌هائى که برروى يک محور افقى در وسط قابل چرخيدن بوه و يا قسمت بالائى آن به طرف درون جايگاه قابل باز شدن باشند براى اين منظور بسيار مناسب خواهند بود. پنجره‌ها به‌وسيله بازوهاى نصب شده در داخل جايگاه به‌راحتى قابل باز و بسته شدن هستند. در جايگاه‌هاى مدرن مى‌توان روشنائى را از سقف جايگاه تأمين نمود. چارچوب پنجره را هم مى‌توانيم از چوب و يا از آهن درست کرد. بهترين نوع چارچوب پنجره که نسبت به رطوبت نيز مقاوم مى‌باشد چوب درخت الش (يک نوع درخت جنگلي) است. بقيه چارچوب‌هاى چوبى سريعاً مى‌پوسد . در اثر رطوبت بادکرده و عمل باز و بسته شدن مشکل مى‌شود. لذا در سال‌هاى اخير پنجره‌هائى با چارچوب فلزى مورد استفاده زياد قرار گرفته است.
راهروى جايگاه
راهروى جايگاه مخصوص اسب‌هاى معمولى از سنگ و يا از بتون و آجر و در جايگاه اسب‌هاى قيمتى و اصيل با آجر پخته ساخته مى‌شود و عرض آن معمولاً در جايگاه‌هاى کوچک بايد طورى باشد که مناسب براى عبور فورقون و يا چرخ‌دستى باشد. اما در جايگاه‌هاى بزرگ قابل تردد تراکتورها خواهد بود.
کانال ادرار
کانال ادرار در کنار راهرو ايجاد مى‌شود. اين کانال به شکل چوب باريک و به عمق ۳ سانتى‌متر و عرض ۲۰ سانتى‌متر مى‌باشد (بهتر است عرض بيل مورد استفاده در منطقه مورد توجه باشد). شيب لازم اين کانال ۱-۵/۰ سانتى‌متر نسبت به يک متر مى‌باشد.
مصالح مورد استفاده در بستر قابل استفاده در کانال ادرار نيز مى‌باشند. اين کانال در انتهاى جايگاه به‌وسيله يک کانال سرپوشيده به بيرون از جايگاه هدايت مى‌شود و دهانه نيز به چاه ادرار منتهى مى‌گردد. در جايگاه اسب‌هاى اصيل اگر کانال ادرار به‌صورت سرپوشيده هم ساخته شوند اين کار چندان علمى نخواهد بود زيرا تميز کردن و ضدعفونى کردن آن مشکل خواهد بود.
